Οταν το παρελθόν δεν μένει πίσω και το μέλλον δεν περιμένει, τότε γεννιέται κάτι σπάνιο. Μια καλλιτεχνική στιγμή έξω από τον χρόνο. Πολλές τέτοιες στιγμές επιφυλάσσει η Εθνική Λυρική Σκηνή στο νέο της καλλιτεχνικό πρόγραμμα που ανακοίνωσε χθες για την ερχόμενη σεζόν. Με άξονα τη θεματική «Η όπερα του μέλλοντος από τη μήτρα του παρελθόντος», το πρώτο λυρικό θέατρο της χώρας τολμά να γεφυρώσει αιώνες, κουλτούρες κι αισθητικές, παρουσιάζοντας ένα πρόγραμμα – μνημείο εξωστρέφειας, φαντασίας και υψηλής τέχνης υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Γιώργου Κουμεντάκη και με τη δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Μέσα από διεθνείς συμπαραγωγές, ιστορικές επιστροφές, ρηξικέλευθες συνεργασίες και δημιουργίες που συνομιλούν με τη ρίζα του ελληνικού πολιτισμού, η Λυρική ετοιμάζεται να χαράξει από το φθινόπωρο μια πορεία που ξεκινά από τη σκιά της Μαρίας Κάλλας στη «Μήδεια» και φτάνει στο φως της αυθεντικής «Κάρμεν» του 1875. Περνώντας πάντα από την κλασική παράδοση της «Τζοκόντας» που στήνει ο Ολιβερ Μίερς στη ριζοσπαστικότητα του «Ρέκβιεμ» που επανανενώνει τον Γιώργο Κουμεντάκη με τον Δημήτρη Παπαϊωάννου και τον Θεόδωρο Κουρεντζή.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
