Τα τελευταία χρόνια τα καλοκαίρια μας είναι σαν να ξοφλάμε παλιές αμαρτίες. Ερχονται σαν ποινή που απαγγέλλεται με τον ήχο του κλιματιστικού. Το ελληνικό καλοκαιράκι δεν υπάρχει εδώ και καιρό. Εχει πεθάνει και είναι στοιχειωμένο σε ταινίες του Δαλιανίδη, να το τραγουδάει ο Δάκης. Και ας το παραδεχθούμε. Αν δεν έχεις σχέση με σχολεία και τουρισμό, το καλοκαίρι είναι η χειρότερη εποχή του χρόνου. Δεν ήταν πάντα έτσι. Κάποτε το καλοκαιράκι ήταν χαρά Θεού. Εκλεινες την άμμο της παραλίας στη χούφτα σου και γινόταν χρυσάφι. Τώρα το ελληνικό καλοκαίρι είναι ένα μαρτύριο βουτηγμένο στον ιδρώτα. Μια φέτα καρπούζι που την τρώνε οι μύγες.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
