Λέγαμε πρόσφατα από αυτή τη στήλη ότι στη μεταπολεμική αναπτυξιακή πορεία η έννοια του Τρίτου Κόσμου υπήρξε λειτουργική. Η καλόπιστη Δύση και η απλοϊκή Αμερική εξαπέλυσαν ήδη από το ’50 τις περίφημες αναπτυξιακές δεκαετίες με όργανα τη Διεθνή Τράπεζα και το περίφημο ΔΝΤ. Η Δύση όφειλε να αναπτύξει οικονομικά τον Τρίτο Κόσμο, κάτι που θα έφερνε τον κοινωνικό εκσυγχρονισμό και τη δημοκρατία. Σύμφωνα μάλιστα με τις ποικίλες συνιστώσες των αριστερών ιδεολογιών, από τον παγκόσμιο Νότο θα εκπήγαζε το νέο επαναστατικό υποκείμενο: οι αγροτικές μάζες θα γίνονταν ο φορέας της Επανάστασης, καθώς η δυτική εργατική τάξη, καλοταϊσμένη και συνδικαλισμένη στις δυτικές χώρες, δεν είχε απολύτως καμία διάθεση για επαναστατική γυμναστική, έχοντας πια να χάσει πολύ περισσότερα από τις αλυσίδες της.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ







