Εφτασε στο στούντιο του Ρόμπερτ Ουίλιαμς, στην Αγία Παρασκευή, στις 10 το πρωί. Είχε μόλις τελειώσει το πρόγραμμά του στο νυχτερινό κέντρο που τραγουδούσε στη Θεσσαλονίκη, ξενύχτης και άυπνος. Εκείνη την εποχή, 1993, που ηχογραφούσαμε το «Ασ’ τη να λέει» ο Βασίλης Καρράς ήταν το μεγαλύτερο όνομα του λαϊκού τραγουδιού και κάθε εμφάνισή του ήταν γεγονός. Η πρώτη επαφή που είχαμε μαζί του ήταν ενδεικτική για τη μετέπειτα σχέση μας. Η απαίτησή του για να έρθει στην Αθήνα ήταν να τον περιμένει ένα μπουκάλι ουίσκι. Φοβόταν στην αρχή να το πει αλλά ενέδωσε γιατί επέμεινε ο παραγωγός, ο Αχιλλέας Θεοφίλου. Η φωνή του στο συγκεκριμένο τραγούδι, ναι, ταίριαζε γάντι. Ομως ήταν κάτι περισσότερο από αυτό. Ηταν ένας υπερβατικός καλλιτέχνης, μια ροκ περσόνα και αποδείχθηκε με τον τρόπο που πέρασε το κομμάτι στον κόσμο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή