«Είναι η πρώτη φορά που Ελληνας λογοφέρνει με Ρώσους και δεν τα βάζει μαζί μου». Λόγια του Χένρι Κίσινγκερ απευθυνόμενου σε εμένα, τον Ιούλιο του 2003, σε συμπόσιο του Berttelmans στο Βερολίνο. Αφορμή, ανοιχτή λεκτική διαφωνία μου με τον πρώην πρωθυπουργό της Ρωσίας Τσερνομίρντιν για την αξιοπιστία τότε του Μπόρις Γέλτσιν. Εναυσμα, η επίθεση κατά του Κρεμλίνου του προέδρου του ρωσικού φιλελεύθερου κόμματος Γιαμπλόκο (Μήλο), Γκριγκόρι Γιαβλίνσκι. Στη συνέχεια, ο Κίσινγκερ στάθηκε αρκετά αποκαλυπτικός μαζί μου. «Είναι ακατανόητο γιατί τα βάζουν μαζί μου οι Ελληνες», σημείωσε. «Τις ημέρες εκείνες (της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο) επικρατούσε χάος στην Ουάσιγκτον, κανείς δεν έδινε σημασία σε ένα γεγονός στην άκρη της Ανατολικής Μεσογείου. Ο Νίξον με είχε αποπάρει όταν προσπάθησα να του θέσω το ζήτημα. Είχε το Γουότεργκεϊτ και την ενδεχόμενη παραίτησή του. Ποιος νοιαζόταν…».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή