«Βίον ανθόσπαρτον»

Σήμερα γάμος γίνεται σ’ ωραίο περιβόλι (στα μαγευτικά Χάμπτονς συγκεκριμένα) και έχουμε χαρές, πολλές χαρές όλοι: ο πρόεδρος Στέφανος παντρεύεται τον Τάιλερ της καρδιάς του, κι αυτό το υπέροχο νέο το μοιράστηκε μαζί μας με τον πιο… θεσμικό τρόπο! Στην Πολιτική Γραμματεία του κόμματος, στην οποία προήδρευε ο πρόεδρος από τη Νέα Υόρκη όπου βρισκόταν χθες το πρωί, ώρα Αμερικής. Ετσι μάθαμε όλοι ότι εκείνα τα ρουχαλάκια που πήγε για να φέρει δεν ήταν ακριβώς έτσι, το παλικάρι του πήγε να παντρευτεί σε στενό κύκλο, πράγμα που κατανόησαν απολύτως – όπως πληροφορήθηκα εγκύρως – τα μέλη του Πολιτικού Γραφείου του κόμματος. Εξού και εξέφρασαν αυθορμήτως τις θερμές ευχές τους στον πρόεδρο, για «βίον ανθόσπαρτον»!

Οι πληροφορίες που διέρρευσαν άθλιοι κύκλοι ότι με την ανακοίνωση του προέδρου Στέφανου έπεσαν τα… σαγόνια μερικών αντιδραστικών μελών του οργάνου, είναι απολύτως ανακριβείς. Ως εκ τούτου, θα σταθώ στο γεγονός αυτής καθ’ εαυτήν της συνεδρίασης.

Είναι η νέα τεχνολογία που του παρείχε αυτή τη δυνατότητα, και την αξιοποίησε, οφείλω να παραδεχθώ, κατά το δυνατόν καλύτερα! Διότι σου λέει, αντί να ορίσω μια συνεδρίαση στην οποία θα προεδρεύω με φυσική παρουσία στην Αθήνα, και να τους έχω όλους αυτούς απέναντί μου (με το «όλοι αυτοί» ορίζουμε τη λατρεμένη παρέα Φίλης, Σκουρλέτης, Βούτσης, Τσακαλώτος, Βίτσας κ.λπ.) να μου τα κάνουν «ζέπελιν» με το συμπάθιο, διότι δεν είμαι τόσο αριστερός όσο θα έπρεπε, καλύτερα από μακριά κι αγαπημένοι!

Τους έχω μαζεμένους στην αίθουσα (εν προκειμένω στα πρώην γραφεία της ΔΗΜΑΡ στην Αγίου Κωνσταντίνου), με βλέπουν με προτζέκτορα, και τους ακούω άμα θέλω να τους ακούσω. Ή άμα δεν θέλω, διότι αυτά τα… δασύτριχα ιδεολογικοπολιτικά δεν τα πολυκαταλαβαίνω, τους βάζω mute, και ακούω μουσική, «πετάγομαι» μέχρι το ψυγείο να τσιμπήσω ένα σνακ, φωνάζω στον Τάιλερ να φέρει ένα smooth, πάω τουαλέτα – απλά πράγματα. Είναι «τεράστιος» ο άνθρωπος, και μερικοί μερικοί δεν το έχουν καταλάβει διότι δεν θέλουν να το καταλάβουν. Μιλάμε για άλλα «κόλπα», προηγμένα, τα οποία μας προδιαθέτουν θετικά για τη συνέχεια: αυτό το έργο, θα επαναλαμβάνεται συχνά, να μου το θυμηθείτε. Ποπ κορν προμηθευτείτε, συστήνω, καθίστε αναπαυτικά στον καναπέ, και απολαύστε υπεύθυνα…

Ο απόμαχος και οι… κοτούλες

Εκείνος που κρατάει την κοιλιά του από τα γέλια (είμαι σίγουρος γι’ αυτό) είναι ο πρόεδρος Αλέξης, ο απόμαχος, ο βετεράνος. Αν το έκανε αυτός το χθεσινό, θα τον έσκιζαν κανονικά οι προαναφερθέντες «γκουρού» της αριστεροσύνης του ΣΥΡΙΖΑ, και εν συνεχεία, θα έκαναν και ένα πάρτι με τα κομμάτια του. Θα τον κατηγορούσαν πρώτα απ’ όλα, «first of all», όπως θα λέγαμε και στην εύανδρο Ηπειρο, για καταστρατήγηση της εσωκομματικής δημοκρατίας, για νεποτισμό, αρχηγικές τάσεις, μονοκρατορία, κατάργηση του εσωκομματικού διαλόγου, καταπάτηση των αρχών και των αξιών της Αριστεράς – γενικώς στο πυρ το εξώτερον.

Χθες, όμως, κάθισαν ως κοτούλες ζηλευτές, και υπέστησαν όλα τα παραπάνω, διότι ο πρόεδρος Στέφανος που δεν είναι Τσίπρας, να τον καρπαζώνουν σε κάθε ευκαιρία, τους επέβαλε την εξ αποστάσεως διαδικασία – και σε όποιον αρέσει. Σε όποιον δεν αρέσει, να πάρει τα κουβαδάκια του και να μετακομίσει σε άλλη (αριστερή φυσικά) παραλία, να φτιάξει πύργους στην άμμο. Οπως έκαναν ήδη αρκετοί οπαδοί στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές.

Τους γλεντάει κανονικά ο πρόεδρος Στέφανος, και δεν μπορούν να του αντιγυρίσουν ούτε κουβέντα…

Πεθαίνω.

Μία ωραία ατμόσφαιρα

Ευκαιρίας δοθείσης, νομίζω ότι πρέπει να αποκατασταθεί η αλήθεια για όσα συνέβησαν κατά την πρώτη συνεδρίαση του διακοινοβουλευτικού οργάνου του κόμματος της χαράς. Ειδικότερα ότι κατά τη διάρκειά του υποτίθεται ότι έγινε άγριο επεισόδιο μεταξύ του υπερσυντονιστή Πολάκη και του συμπαθούς Αλέξη Χαρίτση. Κατά τα δημοσιεύματα που έκαναν χθες τον γύρο του Διαδικτύου, ο «πολλά βαρύς και όχι» Πολάκης επετέθη στον Αλ. Χαρίτση με αποτέλεσμα να αντιδράσει έντονα και ο δεύτερος. Αφορμή αποτέλεσε η υποτιθέμενη μη ανάδειξη από τους υπεύθυνους του ΣΥΡΙΖΑ του θέματος των υπερκερδών των εταιρειών ενέργειας. Οντως υπήρξε αυτή η τρόπον τινά «αντιπαράθεση» των δυο τους, αλλά εξελίχθηκε σε ήπιο κλίμα, και σε καμία περίπτωση – όπως τουλάχιστον με διαβεβαίωσε ο καλός άνθρωπος που έχω στην Κουμουνδούρου – σε επεισόδιο. Ο ίδιος άνθρωπος μου ανέφερε ότι η έκπληξη της συνεδρίασης ήταν ο ίδιος ο… Πολάκης! Ηταν τόσο ήπιος και διαλλακτικός, που «έπαθαν την πλάκα τους» οι περισσότεροι από τους μετέχοντες στη σύσκεψη. Μιλάμε, «άλλος άνθρωπος», γι’ αυτούς που τον γνωρίζουν.

Αντιθέτως, όπως πληροφορήθηκα, ένταση υπήρξε, αλλά από τον ξάδερφο Γιώργο (Τσίπρα), ο οποίος μετείχε στη σύσκεψη, παρότι δεν εξελέγη βουλευτής, υπό την ιδιότητά του τού διευθυντή της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Ο ξάδερφος Γιώργος επιτέθηκε σκληρά κατά της οικονομικής πολιτικής που ακολούθησε ο ΣΥΡΙΖΑ στην περίοδο 2015-2019, την περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας δηλαδή, η οποία αποδείχθηκε καταστροφική για το κόμμα, και για την οποία όπως είπε, υπάρχουν συγκεκριμένες ευθύνες. Εκεί εξερράγη ο Αλ. Χαρίτσης, αλλά και άλλοι, καθώς βρήκαν τις επισημάνσεις του ξαδέρφου Γιώργου, άδικες, επιπόλαιες και χωρίς επαρκή αιτιολόγηση.

Μια ωραία ατμόσφαιρα επικράτησε, αλλά όχι, επαναλαμβάνω, με ευθύνη, και συμμετοχή, Πολάκη…

(Αυτό πάλι, να «υπερασπίζομαι» εγώ τον Πολάκη, μάλλον πρέπει να το κοιτάξω…).

Καμία ανοχή σε εγκλήματα πολέμου

Την ακύρωσε την προγραμματισμένη για σήμερα επίσκεψή του στο Τελ Αβίβ ο πρόεδρος Κυριάκος, και πολύ καλά έκανε. Οταν όλος ο πλανήτης έχει μείνει άναυδος από τις θηριωδίες που συντελούνται στην περιοχή, όπως ας πούμε ο εγκληματικός (ανεξάρτητα από το ποιος πραγματικά ευθύνεται…) βομβαρδισμός του νοσοκομείου στη Γάζα με τα εκατοντάδες αθώα θύματα, οποιαδήποτε τέτοια κίνηση από την πλευρά της Ελλάδας θα ήταν επιεικώς ένα μεγαλοπρεπές λάθος. Με δυο λόγια, δεν είχε καμιά δουλειά να επισκεφθεί τώρα το Ισραήλ έλληνας πρωθυπουργός. Καμία! Κι απορώ πώς μπήκαν στη διαδικασία της προετοιμασίας αυτής της επίσκεψης…

Με την ευκαιρία αυτή, να προσθέσω και το εξής: η συμπαράσταση στο Ισραήλ για την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς από την οποία προκλήθηκε ο πόλεμος, είναι πολλαπλώς εκπεφρασμένη από πλευράς της ελληνικής κυβέρνησης και σε όλα τα επίπεδα. Ομως και ένας λόγος συμπάθειας για την άνευ διακρίσεων δολοφονική επίθεση κατά του παλαιστινιακού λαού δεν θα αποστερούσε από τίποτε τη στάση αυτή.

Εντάξει, καλόν είναι να προσέχουμε κάθε φορά να είμαστε «με τη σωστή πλευρά της ιστορίας», όμως εδώ παιδιά συντελούνται φρικτά εγκλήματα πολέμου, τα οποία δεν τα νομιμοποιεί καμία ενέργεια που έχει προηγηθεί. Ούτε καν το δικαίωμα στην αυτοάμυνα. Γιατί δεν είναι αυτοάμυνα να σκοτώνονται αθώοι, παιδιά, γυναίκες, ηλικιωμένοι.

Ακόμη και ο βιβλικός εβραϊκός νόμος που υπαγορεύει «οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος», είναι δύσκολο να δικαιολογήσει αυτή την τεράστια αιματοχυσία με θύματα που δεν ευθύνονται σε τίποτε…

Ελεος πια, με την ανεκτικότητα, και την ανοχή.

Με το βλέμμα στις ευρωεκλογές

Αποφασισμένος να μην αφήσει να τον παρασύρει ο ενθουσιασμός από το εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής, δηλώνει ο Νίκος Ανδρουλάκης, και τον καταλαβαίνω. Τίποτε χειρότερο από την επανάπαυση και τη συνακόλουθη… αγρανάπαυση. Ετσι από χθες, βρίσκεται στο ακριτικό Καστελλόριζο, για να έρθει σε επαφή με τους κατοίκους του νησιού, και αύριο, με την επιστροφή του στην Αθήνα, μεταβαίνει στα Γιάννενα, τα οποία δεν είχε καταφέρει να «χωρέσει» στο πρόγραμμα των προεκλογικών του περιοδειών. Την Κυριακή το πρωί μάλιστα θα μιλήσει σε συγκέντρωση στελεχών και μελών του ΠΑΣΟΚ στο ξενοδοχείο Du Lac της πόλης, ξετυλίγοντας το πρόγραμμα του Κινήματος για την παιδεία.

Καλά το πάει λοιπόν. Μόνο να το συνεχίσει, διότι, το έλεγα και χθες, η κλεψύδρα ως τις ευρωεκλογές έχει ξεκινήσει και μετράει αντίστροφα, και δεν πρέπει με τίποτε να χαθεί αυτή η κορυφαία ευκαιρία και για τον ίδιο και για το ΠΑΣΟΚ…

Παρεμπιπτόντως, ο πάγος που έβαλε (κατά τη διάρκεια της συνέντευξης που παραχώρησε στο ΟΡΕΝ) σε όσους σεναριολογούν για τη… «συνεργασία» με τον ΣΥΡΙΖΑ σε επίπεδο κορυφής, πρέπει να έτσουξε πολύ, αν κατάλαβα σωστά, διαβάζοντας χθες, διάφορες αντιδράσεις…