Πρόκληση στον νου, δοκιμασία στο συναίσθημα, αφορμή ελέγχου κάθε βεβαιότητας, ευκαιρία αναζήτησης των πολλαπλών ερμηνειών που μπορούν να δεχθούν τα φαινομενικά απλά γεγονότα, όλα αυτά – και όχι μόνο – προκύπτουν από τη μελέτη – δεν θα πω ανάγνωση, αυτή δεν φτάνει – του τελευταίου βιβλίου του Ανδρέα Μήτσου. Ο συγγραφέας δεν χρειάζεται συστάσεις, πολυβραβευμένος και παρών στα ελληνικά γράμματα αδιαλείπτως για τέσσερις δεκαετίες· παρών με τον δικό του τρόπο που είναι απολύτως αναγνωρίσιμος και στην περίπτωση που δεν θα υπέγραφε τα έργα του. Και σε αυτό το βιβλίο με τα δεκαεννέα διηγήματα κατορθώνει να κατακτήσει τη συνθήκη ισορροπίας μεταξύ ρεαλισμού και υπερρεαλισμού, ελέγχοντας τη λογική και ασκώντας το θυμικό του αναγνώστη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή