Με σκηνικό, κοινό, και για τα τρία μονόπρακτα αυτής της σπονδυλωτής παράστασης, οι «Υπερβολές» επιχειρούν να μιλήσουν για το φαινόμενο της βίας της σύγχρονης εποχής, περισσότερο ή λιγότερο κρυμμένης, της βίας της εποχής μας. Ενας άχρονος τόπος, πνιγμένος κυριολεκτικά σε αμάραντα φυτά, με έναν καναπέ και κάποιες αναποδογυρισμένες καρέκλες, αποτελεί τον χώρο όπου θα ζωντανέψουν οι τρεις ιστορίες. Ανθρωποι μόνοι, μοναχικοί, άνθρωποι που αναζητούν και αποζητούν μια θέση μέσα στη ζωή, ήρωες ή μάλλον αντιήρωες, απελπισμένοι, συνηθισμένοι ή ασυνήθιστοι, οικείοι ή ξένοι, γνώριμοι, ενοχλητικοί ίσως, έτοιμοι να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους ή μήπως όχι…

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ