Λιγότερα συνθήματα και πιο πολλή δουλειά

Ποιο είναι το πρώτο πολιτικό σύνθημα που άκουσα; Για να πω την αλήθεια, δεν το άκουσα, το διάβασα. Ή μάλλον προσπαθούσα να το διαβάσω στα πρώτα μου συλλαβίσματα. «Γαργάλα τα». Δύσκολη λέξη για νήπιο γι’ αυτό και μου είχε εντυπωθεί όταν το συλλάβιζα στις γελοιογραφίες της εποχής. Βέβαια, δεν ήταν ακριβώς σύνθημα αλλά ως τέτοιο το έχω καταχωρήσει. Και αργότερα έμαθα ότι το συγκεκριμένο παρατσούκλι του Γεώργιου Αθανασιάδη – Νόβα, ξεκίνησε στα γραφεία των «ΝΕΩΝ» από ένα αστείο του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Την ίδια εποχή έμαθα και το 1-1-4. Δεν ήξερα πού αναφερόταν, δεν ήξερα τι ήταν, αλλά μου λένε ότι το είχα κάνει κάπως χορευτικό και το φώναζα χοροπηδώντας μέσα στο σπίτι. Πώς χορεύουν σήμερα τα πεντάχρονα την ντίσκο διασκευή του Bella Ciao; Ε, αυτό.