Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Μία αστυνομική νευροψυχολόγος, ένας παρανοϊκός άντρας που πραγματοποιεί κατά συρροή επιθέσεις στις ανυποψίαστες γυναίκες της πόλης, με έναν τρόπο τρομακτικά παράδοξο. Δεν τις δολοφονεί. Σαγηνεύει τα θύματά του, τα οδηγεί οικειοθελώς στο κρεβάτι και στο τέλος τα ακινητοποιεί με λοβοτομή μετατρέποντάς τα σε άβουλα παντοτινά του παιχνίδια. Πρόκειται για το διάσημο ψυχολογικό θρίλερ «Παιχνιδοποιός», γραμμένο το 1984 από τον χολιγουντιανό αστέρα Γκάρντνερ ΜακΚέι, πρώτα με τη μορφή best seller νουβέλας, που ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Κοέν και με πρωταγωνιστές τη Ραφίκα Σαουίς και τον Γιώργη Παρταλίδη, φωτίζοντας ζητήματα όπως η έμφυλη βία, ο βιασμός, η πατριαρχία, οι γυναικοκτονίες, η ικανότητα χειραγώγησης.
Ενα «θρίλερ δωματίου», γραμμένο σαράντα χρόνια πριν, κάνει απανωτά sold out στην Αθήνα σήμερα. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας;
Πρώτα απ' όλα το κοινό μυστικό είναι πως φέτος το κοινό τιμά το θέατρο και γεμίζει τις αίθουσες κατά πλειοψηφία. Απ' την άλλη, η παράστασή μας συστήνει στην Ελλάδα ένα κορυφαίο ψυχολογικό θρίλερ που δεν έχει ξαναπαιχτεί. Πρόκειται για μια πρωτότυπη σύλληψη και μια αριστουργηματική δομή. Παίζουμε πλέον αρκετό καιρό και ξέρουμε καλά πως η παράσταση μαγνητίζει τον θεατή, επειδή από πολύ νωρίς τον εντάσσει στη συνθήκη της. Είμαστε σ' ένα μικρό θέατρο, οπότε ο θεατής βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής με όσα ακραία συμβαίνουν. Είναι σαν να τον καλούμε να γίνει μάρτυρας σε κάτι που θ' απευχόταν να συναντήσει στην πραγματική ζωή: μια μοναδική ευκαιρία. Η αίσθηση της κλειδαρότρυπας πάντα μας συναρπάζει· όταν πρόκειται δε και για μια οριακή στιγμή (όπως αυτή που περιγράφει το έργο μας), τότε η επιθυμία μας ν' αποκτήσουμε ορατότητα σ' αυτή μεγιστοποιείται.
Τι είναι αυτό που κάνει δημοφιλές τη φετινή σεζόν το ανέβασμά σας: η άψογη δραματουργία του έργου ή το ότι θίγει ένα θέμα τόσο επίκαιρο όπως η γυναικοκτονία;
Ασφαλώς και τα δύο - και μαζί η φήμη της παράστασης που από πολύ νωρίς κυκλοφόρησε. Η θεματολογία του είναι όντως επίκαιρη. Και, όσο κι αν δεν συμπαθώ τον όρο, δεν μπορώ να τον αρνηθώ. Ναι, η παράσταση μιλάει για κάτι που πάντα γνωρίζαμε, αλλά ήρθε η ώρα να το αρθρώσουμε σε δημόσιο λόγο. Ζούμε μια μακριά μεταβατική περίοδο πολύ επώδυνη. Μπορεί να πληγώνει ανεπανόρθωτα (εκτός των άλλων) και τη γενιά μου, ωστόσο μας διαβεβαιώνει πως μόνο για καλό συμβαίνει· αρχίζει ν' αχνοφαίνεται ελπίδα και φως. Αρα αξίζει τον κόπο. Θέλει χρόνο κι επιμονή, αλλά είναι αισιόδοξη.
Πώς έφτασε το κείμενο στα χέρια σας και πότε είπατε «ναι, θα το κάνω»;
Το έργο μού το πρότεινε η Ραφίκα Σαουίς, που πρωταγωνιστεί στην παράσταση μαζί με τον Γιώργη Παρταλίδη. Πέρυσι τον χειμώνα - έπειτα από μια γόνιμη συνεργασία που είχαμε στο «Τρωίλος και Χρυσηίδα» του Σαίξπηρ. Ο ενθουσιασμός της ήταν - και εξακολουθεί - τεράστιος. Διάβασα το έργο προκατειλημμένος από τη γνώμη της, αλλά δεν διαψεύστηκε η εικόνα που μου είχε δημιουργήσει. Μιλάει για το σήμερα, έχει λόγο ύπαρξης. Αυτό, δηλαδή, που οφείλει να κάνει κάθε έργο τέχνης. Το έργο δε ναρκισσεύεται. Εκθέτει ένα κρίσιμο ζήτημα, αλλά δεν παίρνει θέση. Κάνει κάτι πιο… ύπουλο: δημιουργεί στον θεατή την κατάλληλη θερμοκρασία, ώστε ν' αντιδράσει. Παρεμπιπτόντως, οι αντιδράσεις του κοινού είναι συχνά απρόσμενες κι ακραίες. Ο,τι καλύτερο, δηλαδή. Σ' ένα τέτοιο έργο λες αμέσως «ναι».
Πείτε μας λίγα λόγια για τη συνεργασία σας με τους Ραφίκα Σαουίς και Γιώργη Παρταλίδη...
Ο,τι οφείλω να πω για να τιμήσω τη συνεργασία μας ευτυχώς εδώ ταυτίζεται με την πραγματικότητα. Δουλέψαμε όλοι μαζί, δημιουργικά και όχι εκτελεστικά. Αμφιβάλλαμε διαρκώς και προσπαθούσαμε - επώδυνο αυτό - να επαληθεύουμε τους κανόνες της συνθήκης μας ξανά και ξανά. Ημαστε κι οι τρεις ανά πάσα στιγμή διαθέσιμοι σε ό,τι θα μας εκπλήξει. Και επιλέγαμε αυτό ως βάση - χωρίς να ενδίδουμε στην ευκολία. Υπέροχοι και οι δύο συνεργάτες. Προσωπικά όλοι οι συντελεστές αυτής της δουλειάς (ο Γιάννης Αρβανίτης, ο Νίκος Βλασόπουλος, η Νίνα Σωτηροπούλου και ο Αρης Ασπρούλης) με οδήγησαν στον πυρήνα της εργασίας μου και τους το χρωστώ αυτό.
Info
«Παιχνιδοποιός» στο θέατρο Μικρό Γκλόρια (Ιπποκράτους 7, τηλ. 210-3642.334), Σάββατο 21.30, Κυριακή 20.30
