«Ο Μεσαίωνας είναι μια ανάμνηση του μέλλοντος»

Η τελευταία φορά που συγκινήθηκα με μια ολοκληρωμένη αφήγηση ήταν… όταν ξαναδιάβασα πρόσφατα, τριάντα χρόνια μετά την πρώτη ανάγνωση, το «Μόμπι Ντικ» του Χέρμαν Μέλβιλ. Είχε τύχει να παρακολουθήσω σε γνωστό συνδρομητικό κανάλι μια μέτρια, νέα ταινία που στηριζόταν στο έργο. Ηταν τέτοια η απογοήτευσή μου, ώστε αποφάσισα να επανέλθω στο ογκώδες μυθιστόρημα που θεωρείται ένας κολοσσός της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ο Α.Κ. Χριστοδούλου έχει πετύχει την αρτιότερη μετάφρασή του στον κόσμο. Με εργασία δέκα χρόνων και εξαντλητική ανάλυση λέξη προς λέξη ο επιφανής συμπολίτης μου, που με τιμά με τη φιλία του, απέδωσε έξοχα την αυταπάτη και την τραγικότητα της ανθρώπινης φύσης. Διαβάζοντας διαπίστωσα ότι τα υψηλά του νοήματα τώρα είχαν πολλαπλασιαστεί και άλλα είχαν μεταμορφωθεί. Το έργο διαθέτει μια δυναμική που του επιτρέπει να μεταλλάσσεται ανάλογα με τον βαθμό ωριμότητας του αναγνώστη αποκαλύπτοντας ολοένα και περισσότερα μυστικά.