Το φάσμα μιας νέας πολλαπλής κρίσης, με αιτία αυτή την φορά τον πόλεμο στην Ουκρανία και τη ρωσική εισβολή, είναι εδώ. Προφανώς οι δραματικές εξελίξεις στο πεδίο των μαχών εκτός του να δυναμιτίζουν το διεθνές δίκαιο, θέτουν και τις ευρωπαϊκές χώρες σε ένα νέο καθεστώς οικονομικής επισφάλειας και δημοσιονομικού εκτροχιασμού.

Η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να μείνει αλώβητη – και με τις πολλές και εύθραυστες δικές της ιδιαιτερότητες που την καθιστούν ακόμη πιο ευάλωτη σε μια νέα τροχιά «ύφεσης» με βλαπτικότατες συνέπειες για την αγορά και τους πολίτες. Υπό αυτό ακριβώς το πρίσμα η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών – αλλά και σύσσωμη η κυβέρνηση – θα πρέπει να συγκρατήσει κάθε αλόγιστη δαπάνη και να αναπροσαρμόσει το οικονομικό της σχέδιο με άξονα την ανθεκτικότητα και τη δημοσιονομική πειθαρχία.

Ακριβώς για να μπορεί την επόμενη ημέρα να διαπραγματευθεί από καλύτερες θέσεις και για το Ταμείο Ανάκαμψης και για το πακέτο παροχών και βοήθειας που εξετάζονται στην ΕΕ λόγω των νέων εξελίξεων και του ράλι του πληθωρισμού.

Η κυβέρνηση θα δοκιμαστεί άμεσα σε μια σειρά ασκήσεων ισορροπίας μεταξύ μιας προσεκτικής μακροοικονομικής πολιτικής και της παροχολογίας, αφού το κοκτέιλ πανδημίας – πληθωρισμού – πολέμου μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά επώδυνο. Το κόστος δανεισμού αλλά και ένα ενεργειακό τσουνάμι θα χτυπήσουν πιο σοβαρά την ελληνική οικονομία αν δεν υπάρξει προπαρασκευή για μέτρα αντισταθμίσματος της κρίσης αλλά και προσήλωση στους στόχους μας – όπου πάμε καλά. Η βούληση υπάρχει ευτυχώς.