Η απλή αναλογική ψηφίστηκε στις 22 Ιουλίου του 2016. Επισήμως η Αριστερά πανηγύριζε τη θεσμοθέτηση της πάγιας δέσμευσής της για ένα άδολο εκλογικό σύστημα. Ανεπισήμως πάλι, γιόρταζε την υπέροχη κατάσταση την οποία θα προκαλούσε η μεγάλη αναταραχή που θα έφερνε με μαθηματική ακρίβεια ένας τέτοιος εκλογικός νόμος σε μια πολιτική σκηνή σαν την ελληνική. Ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δήλωνε ότι «θα είναι ο πρώτος στην ιστορία ο οποίος δεν θα εφαρμοστεί ποτέ, διότι η ΝΔ που θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές θα τον καταργήσει». Και πράγματι, στις 24 Ιανουαρίου του 2020 με τις ψήφους της κυβερνητικής πλειοψηφίας και των βουλευτών της Ελληνικής Λύσης επανήλθε η ενισχυμένη αναλογική. Από τότε η κεντροδεξιά παράταξη δεν έκρυψε ποτέ την επιθυμία της να «κάψει» το συριζαϊκό νομοθέτημα – δεν αρνήθηκε, δηλαδή, πως στις επόμενες εκλογές θα κινηθεί με στρατηγική δεύτερης κάλπης. Ετσι, κανείς δεν έδινε βάρος στην πρώτη αναμέτρηση. Ωστόσο, σήμερα μια διαφορετική ανάλυση έχει αρχίσει να ακούγεται.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ