Τι κοινό έχουν οι οικονομικές προβλέψεις με την πιο αγαπημένη συνήθεια του ελληνικού πολιτικού συστήματος, την εκλογολογία; Εχουν, παραφράζοντας ελαφρώς τον Τζον Κένεθ Γκαλμπρέιθ, την ίδια μία και μόνη αξία: κάνουν την αστρολογία να φαίνεται αξιόπιστη. Οι υποθέσεις κι οι εκτιμήσεις για το πότε θα στηθούν πρόωρες κάλπες επανέρχονται στη δημόσια συζήτηση παρά τις επαναλαμβανόμενες και κατηγορηματικές δηλώσεις του Πρωθυπουργού ότι θα εξαντλήσει την τετραετία. Αλλά και παρά το γεγονός πως από το καλοκαίρι του 2020 η πραγματικότητα τις έχει διαψεύσει. Ο αντίλογος επικαλείται τον παλιό κανόνα που θέλει πρόωρες, ανασχηματισμό και ανατιμήσεις να μην ανακοινώνονται. Καθώς και τη μεταπολιτευτική παράδοση, σύμφωνα με την οποία κάθε αιφνίδιας εκλογικής αναμέτρησης προηγείται ένα γενναιόδωρο πακέτο παροχών στους ψηφοφόρους. Εξ ου και παρότι οι προφητείες για εκλογές μέσα στο 2021 δεν εκπληρώθηκαν, έχουν εμφανιστεί νέες για το 2022 – οι μισές μιλούν για άνοιξη, οι υπόλοιπες για φθινόπωρο -, ενώ οι προφήτες τους δεν παύουν να ελπίζουν πως θα λειτουργήσουν ως αυτοεκπληρούμενες. Ποια είναι, λοιπόν, τα κύρια επιχειρήματα αυτών που πείθονται από τις εισηγήσεις υπέρ τους και ποια των άλλων που διαβλέπουν κινδύνους οι οποίοι καθιστούν σχεδόν απαγορευτική μια τέτοια κίνηση; Τι, δηλαδή, θα μπορούσε να μπει στη ζυγαριά προκειμένου να ληφθεί η απόφαση;

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ