Το βιβλίο του «Δεν υπάρχει τίποτα πίσω από μια φωτογραφία», που μόλις κυκλοφόρησε, είναι ένα ταξίδι στον χρόνο από το Παρίσι προς την Αθήνα και αντίστροφα. Με μικρά κείμενα σκέψεων, εντυπώσεων, σύντομες στιχομυθίες με πρόσωπα που στη συνέχεια κοίταξαν τον φακό του για όσο διάστημα εκείνος χρειάστηκε να κάνει το πορτρέτο τους. «Το θέμα της φωτογένειας δεν το έχω πολυερευνήσει. Πιστεύω όμως πως καθένας μπορεί να βγει «ωραία», ανάλογα με το φως, τη διάθεση της στιγμής και τη σχέση που δημιουργείται με τον φωτογράφο», σημειώνει ο Σπύρος Στάβερης δίπλα σε μια φωτογραφία του με ένα στιγμιότυπο στη στάση των λεωφορείων κάπου στο Παρίσι. Εκείνος που με έναν διακριτικό τρόπο έκανε την ακτινογραφία της αστικής μελαγχολίας, φωτογραφίζοντας το πλήθος σε δρόμους ή την απουσία σε κλειστούς χώρους. Και με αυτό το βιβλίο, στο οποίο ο τίτλος προκαλεί τον αναγνώστη του να υποστηρίξει το αντίθετο, ο Στάβερης εξασκεί τη μεθοδολογική προσέγγιση του ιστορικού ερευνητή, από την εποχή των σπουδών του στο Παρίσι, του πλάνητα φωτογράφου που βοτανολογεί την άσφαλτο στους δρόμους των μητροπόλεων, αλλά και του συγγραφέα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ