Ο ΟΦΗ ήθελε να ακολουθήσει ένα μοντέλο διαφορετικό σε σύγκριση με τις υπόλοιπες ομάδες του εγχώριου πρωταθλήματος. Αυτές που όταν έρχονται τα δύσκολα καταφεύγουν στη λεγόμενη «εύκολη λύση» και δείχνουν στον προπονητή τον δρόμο για το ταμείο ανεργίας. Ανθρωποι όπως ο Ηλίας Πουρσανίδης και ο Γιώργος Σαμαράς επέλεξαν να στηρίξουν τον Γιώργο Σίμο. Αλλωστε, με αυτόν τον τεχνικό πήγαν έξοχα πέρυσι ενώ και στο φετινό πρωτάθλημα για μεγάλο διάστημα έδειχναν πως μπορούν να κάνουν ξανά πορεία αξιομνημόνευτη. Και ξαφνικά ήρθαν οι αναποδιές…

Μια ισοπαλία στο Περιστέρι. Και μετά ήττες. Μαζεμένες. Ασήκωτες. Η μία διαδεχόταν την άλλη. Το κοντέρ των αρνητικών ρεκόρ έγραψε τον αριθμό «9». Στο Ηράκλειο από τη μια δεν το πίστευαν και από την άλλη δεν ήθελαν να ακολουθήσουν την πεπατημένη. Προτίμησαν να σφυρίξουν αδιάφορα και να κλείσουν τα μάτια στο τρένο που ερχόταν κατευθείαν επάνω τους! Ηταν ο ευρωπαϊκός δρόμος… Κάποτε πιάνει, ορισμένες φορές όχι. Εδώ είμαστε. Στη δεύτερη περίπτωση. Το σκηνικό δεν άλλαζε, η θηλιά έσφιγγε, ο Γιώργος Σίμος πίστευε πως θα αλλάξει τα δεδομένα και δεν θέλησε να διευκολύνει τους ιθύνοντες με μια του κίνηση. Προτίμησε να παραιτηθεί το βράδυ που ο ΟΦΗ ηττήθηκε στην έδρα του από τη Λάρισα. Αλλά τα πράγματα έχουν φτάσει σε σημείο οριακό. Η παραίτηση έγινε δεκτή. Δεν θα μπορούσε να συμβεί διαφορετικά. Αλλά το ερώτημα παραμένει. Οταν όλα πάνε στραβά, τι κάνει μια διοίκηση; Ταρακουνά τους πάντες ή λειτουργεί όπως αυτή του ΟΦΗ και περιμένει τις τελευταίες αγωνιστικές για να σώσει την παρτίδα; Η σκυτάλη είναι πλέον στον Νίκο Νιόπλια. Καλείται να βρει λύσεις, να γίνει θαυματοποιός. Ενα σενάριο που ουδείς το φανταζόταν. Το λες και δεν το πιστεύεις. Τώρα ισχύει το τρέχουν μήπως και φτάσουν στην Κρήτη…