«Η ξεχασμένη αξέχαστη Κωνσταντινούπολη»

Ο πανελληνίως γνωστός συγγραφέας του «Οψοποιών Μαγγανείαι – ήγουν καλογηρική μαγειρική», αρχιμανδρίτης Δοσίθεος, ηγούμενος της Ιεράς Μονής Τατάρνης, και πολλών εκκλησιαστικού και θρησκευτικού περιεχομένου ερευνών και μελετών, αλλά και νοσταλγικών βιβλίων για την πονεμένη Ρωμιοσύνη, όπως «Θέλω να πιω όλο το Βόσπορο» ή «Μία γοργόνα στον Κεράτιο», αυτή τη φορά καταπιάνεται με ένα τεράστιο, σύνθετο έργο, όπως είναι η «Πολίτικη Ανθολογία, αύρα Βοσπορινή» κ.λπ. Πριν προχωρήσουμε στη συνοπτική παρουσίασή του, θα παραθέσουμε μικρό απόσπασμα από την εισαγωγή του συγγραφέα: «Σωτήριον έτος 2002. Μην και ημέρα εξέπεσαν από μνήμης. Ενθυμούμαι μόνον το συμβάν: Η εμή ουτιδανότης ακολουθεί την Α. Θ. Παναγιότητα τον Οικουμενικόν Πατριάρχην διά χοροστασίαν εις τινα ναόν της έσω των τειχών Πόλεως. Ουδ’ αυτόν ενθυμούμαι. Τολμώ και τραυλίζω καθ’ οδόν: «Παναγιώτατε, γιατί δεν εκδίδετε ένα ετήσιο ημερολόγιο δικό σας και αρκείσθε εις ημερολόγια αποστελλόμενα υπό διαφόρων Μητροπόλεων της Ελλάδος και που είναι άσχετα προς την Πόλι και το Πατριαρχείο;» Απάντησις μετά βλέμματος εταστικού: «Το αναλαμβάνεις εσύ;» Ανταπαντώ: «Με την ευχή σας, ναι». Ούτω πως εδημοσιεύθησαν δέκα πέντε ετών Πατριαρχικά ημερολόγια από του 2003 έως του 2017. Η τε υγιεία αλλά γε και η ηλικία, επέβαλον την εκ μέρους της εμής ελαχιστότητος σιωπήν. Ανδρες πινυτόφρονες και γυναίκες ευσχήμονες ητήσαντο αναδημοσίευσίν των κειμένων αυτών των ημερολογίων των μη φερόντων υπογραφάς, αλλά προερχομένων εκ της ατελούς γραφίδος του σύροντος τας γραμμάς ταύτας. Εγράφησαν εις γλώσσαν καθαρεύουσαν, οίαν χρησιμοποιεί εισέτι το Ιερόν Κέντρον, εν ικεσίαις, όπως μη ταυτισθή ποτέ προς τα γλωσσικά απόβλητα της αστόργου θυγατρός. Η αξία των κειμένων ή ου, επαφίεται εις τους τολμώντας αναγνώστας, εάν βεβαίως ευρεθώσι. Και ταύτα μεν εισαγωγικώς».