Αν προσπαθήσουμε να καταλάβουμε κάτι από την «αμερικανική ψυχή» που μέσα από αυτές τις εκλογές αγωνίζεται για να επεξεργαστεί τα τραύματά της, είναι προτιμότερο να την αναζητήσουμε στις ταινίες που η δράση τους συμβαίνει στις πολιτείες που έδωσαν το ελάχιστο προβάδισμα στον ηγέτη των Δημοκρατικών, Τζο Μπάιντεν. Οι πολιτείες του Μίσιγκαν και του Ουισκόνσιν έχουν προσφέρει ρομαντικά αξιοθέατα, δρόμους για ιστορικές συγκρούσεις, κτίρια οικονομικής εξουσίας, τοπόσημα επιχειρηματικών σκανδάλων, υπόγεια όπου μέσα τους ηχογράφησαν θρύλοι της τζαζ. Μέσα από την εξέλιξη των κινηματογραφικών θεμάτων της δεκαετίας του ’70 έως τα μέσα του 2010, το Μιλγουόκι, το Ντιτρόιτ και τα προάστιά τους παρήλασαν στη μεγάλη οθόνη και έδωσαν περισσότερες λεπτομέρειες από αυτές που λέγονταν στα σενάρια των ταινιών για γκάνγκστερ και αστυνόμους, μετανάστες και ρατσιστές αυτόχθονες, νιάτα του περιθωρίου, μελαγχολικά κορίτσια, διεφθαρμένους δικηγόρους ή πλάσματα της φαντασίας. Γιατί το παρόν αναμετρήθηκε πολλές φορές μέσα στα κινηματογραφικά πλάνα των περιοχών που προσέλκυσαν τους σκηνοθέτες για να γυρίσουν εκεί τις ταινίες τους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή