Η αριστοκρατία της εποχής ήταν παρούσα στα πανηγυρικά εγκαίνια της Οπερας του Μπαϊρόιτ. Πρίγκιπες και δούκες είχαν σπεύσει για να συγχαρούν τον εμπνευστή και ιδρυτή της, Ρίχαρντ Βάγκνερ, που σχεδίασε την όπερα σε στυλ ελληνικού ρομαντισμού. Στους επίσημους καλεσμένους σε εκείνη τη γιορτή ήταν και ο αγαπημένος του φίλος Νίτσε, μεγάλος θαυμαστής του γερμανού συνθέτη, με τον οποίο είχε γνωριστεί το 1869. Σε ένα από τα πρώτα του βιβλία μάλιστα είχε υποστηρίξει ότι το έργο του Βάγκνερ αποτελούσε τη μοναδική ελπίδα για την αναγέννηση του τραγικού πολιτισμού. Οταν όμως ο Βάγκνερ άρχισε να δηλώνει τα αντισημιτικά του αισθήματα, η κριτική του Νίτσε οξύνθηκε. Αυτός άλλωστε ήταν και ο λόγος που η μουσική του έγινε σάουντρακ πολλών ρατσιστικών ταινιών αρχής και απέκτησε τον θαυμασμό ακροδεξιών και φασιστικών οργανώσεων. Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι τον λάτρευε ο Χίτλερ;

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ