Tι δεν κατανοούν οι ενήλικοι για τη γενιά μου και την τεχνολογία; Το περιοδικό του ΜΙΤ έθεσε αυτό το ερώτημα σε 18χρονους. Ελαβε εκατοντάδες απαντήσεις από 28 χώρες. Ξεχώρισε η Τέιλορ Φανγκ. «Τα τηλέφωνά μας είναι σαν προέκταση του κορμιού μας.  Τραβάμε συνεχώς σέλφις. Ομως δεν χρησιμοποιούμε τα social media μόνο για δικτύωση. Είναι μοναδική ευκαιρία να διαμορφώσουμε αίσθηση εαυτού. Να αισθανθούμε ότι μας βλέπουν, να δηλώσουμε ότι υπάρχουμε.Τα social media μας επιβεβαιώνουν και μας προκαλούν ανασφάλεια ταυτόχρονα».  

Ο Ερνο Ρούμπικ είναι ο ούγγρος καθηγητής Αρχιτεκτονικής ο οποίος το 1974, εφηύρε τον περίφημο κύβο του. Αργότερα, μαθηματικοί υπολόγισαν ότι υπάρχουν 43.252.003.274.489.856.000 κινήσεις, αλλά μόνο ένας συνδυασμός είναι ο σωστός. Στο βιβλίο του «Cubed» που κυκλοφορείς αυτές τις ημέρες ο 76χρονος Ρούμπικ λέει ότι ακόμα προσπαθεί να κατανοήσει τη «φύση» του κύβου: «Εκείνος θέλει να προσελκύει την προσοχή, εγώ όχι», γράφει. «Εκείνος επιθυμεί την αλληλεπίδραση, εγώ δύσκολα. Εκείνος είναι φιλόδοξος, εγώ λιγότερο».  

Για να γυριστεί η ταινία «Οι 800», χρειάστηκαν 10 χρόνια και 80 εκατ. δολάρια. Η ιστορία της θρυλικής άμυνας κινέζων στρατιωτών στη Σαγκάη το 1937, απέναντι στα ιαπωνικά στρατεύματα. Η κυβέρνηση του Πεκίνου παρενέβη, επειδή οι ήρωες της ταινίας ανήκαν στην πλευρά των εθνικιστών οι οποίοι νικήθηκαν, αργότερα, από τον Μάο. Η ταινία σπάει ταμέια και η κυβέρνηση προτρέπει να γυρισθούν κι άλλες. Οχι όμως ιστορικές. «Μόνο επιστημονικής φαντασίας».  

Εφθασε πριν από τρία χρόνια στην Ελλάδα. Ηταν 16 ετών. Ασυνόδευτο προσφυγόπουλο από το Πακιστάν τότε, ο Σιντίκ Χαμζά είναι από φέτος φοιτητής στο στο Παν. Δυτικής Μακεδονίας. Πέτυχε χάρη στη θέλησή του αλλά και χάρη στους «Εκπαιδευτικούς Ανάδοχους», μιας ομάδας εν ενεργεία και συνταξιούχων καθηγητών, οι οποίοι κάνουν μαθήματα σε ξενώνες σε ασυνόδευτα προσφυγόπουλα. Πιστεύουν ότι η θέση κάθε παιδιού είναι μόνο στο σχολείο. Παιδεία ευτυχούσι μεν εστί κόσμος, ατυχούσι δε καταφύγιον.

Ηταν για όλους «ο άστεγος». Πεσμένος στο πεζοδρόμιο, την ώρα που φωτογράφος τηλεοπτικού ριάλιτι τραβούσε δίπλα του φωτογραφίες μόδας. Ηταν «ο άστεγος» ως φόντο σε ένα αστικό τοπίο με στόχο να πλασθούν μοντέλα και πρότυπα. Ηταν «ο άστεγος» και όταν ξεσηκώθηκε θύελλα αντιδράσεων για τη σκηνή. Ακόμα «ο άστεγος» είναι. Και για τους καταγγελλόμενους και για τους καταγγέλλοντες. Δεν μάθαμε ποτέ το όνομά του, ούτε την ιστορία του. Οπως συμβαίνει συνήθως.

Στο βιβλίο του «Η τυραννία της οικειότητας» ο καθηγητής Κοινωνιολογίας στο London School of Economics Ρίτσαρντ Σένετ παρατηρεί ότι οι άνθρωποι δεν έρχονται αντιμέτωποι με την απομόνωση και την αποξένωση, αλλά βρίσκονται περισσότερο κοντά απ’ ό,τι επιτρέπεται, γεγονός που εμποδίζει την ουσιαστική κοινωνική επαφή. Υπάρχει μια συνεχής ενασχόληση με το ιδιωτικό. Αυτό το ναρκισσιστικό πρότυπο προωθεί την παθητικότητα και εμποδίζει την ενεργό συμμετοχή στον δημόσιο βίο. «Οικειότητα: Μια σύγχρονη τυραννία», το θέμα του φετινού 61ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.