«Η ανθρώπινη φωνή» υπήρξε μια κατακλυσμιαία εμπειρία για μένα. Είδα τον Πουλένκ να συνθέτει το έργο μέρα με τη μέρα, από μπαρ σε μπαρ, με την ίδια του τη σάρκα και με τη δική μου πληγωμένη καρδιά, γιατί εκείνο το διάστημα βασανιζόμασταν και οι δύο ερωτικά. Κλαίγαμε μαζί. Η ανθρώπινη φωνή έγινε κάτι σαν το χρονικό του πόνου μας». Η Ντενίζ Ντιβάλ, η πρώτη ερμηνεύτρια του έργου που συνέθεσε το 1958 ο Φρανσίς Πουλένκ (1899-1963) επάνω στο θεατρικό έργο του Ζαν Κοκτό (1889-1963), αποτυπώνει την ένταση που προκάλεσε στην ίδια και τον δημιουργό. Τη μελοποίηση του μονολόγου του Κοκτό είχε προτείνει στον Πουλένκ ο εκδότης Ερβέ Ντιζαρντέν, έχοντας κατά νου τη Μαρία Κάλλας για τον κεντρικό ρόλο (Εlle). Αλλά ο γάλλος συνθέτης έγραψε το έργο για τη «μοναδική, από κάθε άποψη, ερμηνεύτρια» των συνθέσεών του, την Ντενίζ Ντιβάλ. Αυτό το λυρικό δράμα σε μια πράξη ήταν γραμμένο για σοπράνο και ορχήστρα. Τώρα παρουσιάζεται από τη Μυρσίνη Μαργαρίτη και την πιανίστρια Μαρία Παπαπετροπούλου στη σκηνή του Μικρού Θεάτρου της Επιδαύρου υπό τη σκηνοθετική επιμέλεια της Μαρίας Πανουργιά. Τα λιμπρέτο του Ζαν Κοκτό – μετάφραση Μάριος Πλωρίτης – αφηγείται τον έρωτά του για τον κατά 17 χρόνια νεότερο εραστή του που τον εγκατέλειψε εντελώς ξαφνικά – ο ποιητής και συγγραφέας Ζαν Ντεμπόρντ. Τη συγκίνηση που ένιωσε για όσους σημαδεύονται από ένα είδος μόνιμης ψυχικής αναπηρίας λόγω του τέλους ενός έρωτα ο Κοκτό την απέδωσε στον μονόλογο μιας ώριμης γυναίκας που ο νεαρός εραστής της την εγκαταλείπει για μια συνομήλική του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ