«Η εμπειρία στον χώρο της όπερας δείχνει ότι οι παραγωγές δεν χρειάζονται τον ίδιο χρόνο προβών που απαιτούνται για τα θεατρικά έργα, γιατί έχουν τη μουσική η οποία δημιουργεί χώρο, χρόνο και τρόπο συγκεκριμένο». Είναι η εισαγωγή του Τάση Χριστογιαννόπουλου σε μια συζήτηση με αφορμή τη συμμετοχή του στη δίπρακτη αριστουργηματική όπερα «Η επιστροφή του Οδυσσέα στην πατρίδα» του Κλάουντιο Μοντεβέρντι (1567-1643), εμπνευσμένη από τα αιώνια σύμβολα του Ομήρου. Ο διεθνούς φήμης βαρύτονος τονίζει ότι τα θεατρικά έργα μπορεί να τα ανακαλύπτει και να τα ανασκευάζει κανείς κάθε φορά, εκ νέου. Ο αριθμός των αναγνώσεων ενός κειμένου μπορεί να είναι όσος και των ανθρώπων που το διαβάζουν. «Στην όπερα έχει ήδη συντελεστεί μια πρώτη και βασική ανάγνωση από τον συνθέτη. Επομένως εμείς ερχόμαστε και στηριζόμαστε σε αυτό. Αρα έχουμε κερδίσει χρόνο. Τα πράγματα είναι πολύ πιο συγκεκριμένα και καθαρά στο λυρικό θέατρο». Εκείνο όμως που προκρίνει ο Τάσης Χριστογιαννόπουλος είναι η σημασία κάθε μεγάλου έργου το οποίο λέει ότι μας εμπεριέχει: «Εμείς ζητάμε να σχετιστούμε μαζί του για να ιχνηλατήσουμε απαντήσεις μέσα μας. Εκείνο δεν μας έχει ανάγκη. Ετσι μπορούμε να βαδίσουμε σε δρόμους πέρα από τη λογική, του συναισθήματος και του πνεύματος. Επομένως κάθε στιγμή έχει κάτι να σου πει ένα σπουδαίο δημιούργημα, αν εσύ βεβαίως θες ν’ ακούσεις. Κάθε φορά αναδύεται μια καινούργια σχέση, μια καινούργια πρόταση, που αφηγείται πού βρισκόμαστε εμείς και εσωτερικά και εξωτερικά».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ