Εντάξει, ας είμαστε ρεαλιστές, δύσκολα περιμένεις από έναν οργανισμό που βασίζει την ύπαρξή του στην πίστη χωρίς αποδείξεις να παραδεχθεί δημοσίως ότι αν χρησιμοποιείς το ίδιο κουταλάκι με κάποιον άγνωστο κινδυνεύεις να κολλήσεις τα μικρόβιά του. Οπότε εξίσου χιμαιρικό θα ήταν να περιμένει κανείς από τους εκπροσώπους του να ανακοινώσουν κάτι διαφορετικό από δογματισμούς τύπου «η κοινωνία από το Κοινό Ποτήριο της Ζωής, ασφαλώς και δεν μπορεί να γίνει αιτία μετάδοσης ασθενειών, γιατί οι πιστοί όλων των εποχών γνωρίζουν ότι η προσέλευση στη Θεία Κοινωνία, ακόμη και εν μέσω πανδημίας, συνιστά μια έμπρακτη κατάφαση αυτοπαράδοσης στον Ζώντα Θεό». Από μια βουλευτή, ωστόσο, θα ευελπιστούσε να αποφύγει δηλώσεις πως – sic – κοινώνησε και θα συνεχίσει να κοινωνεί γιατί «όταν υπάρχει βαθιά πίστη η Θεία Κοινωνία θεραπεύει». Η Ελενα Ράπτη έσπευσε να επισημάνει ότι δεν μιλάει ως γιατρός. Αλλά έτρεξε ταυτόχρονα να εκφέρει άποψη σε ένα πρακτορείο εκκλησιαστικών ειδήσεων για το αν πρέπει να μεταλαμβάνουν ή όχι οι πιστοί.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή