Δημηρούλης, Δασκαλόπουλος, Γαραντούδης για Σεφέρη

Ο κατάλογος δεν μπορεί να είναι εξαντλητικός, έστω και αν αφορμή είναι τα 120 χρόνια από τη γέννηση του Γιώργου Σεφέρη. Περιοριζόμαστε να υπενθυμίσουμε, λοιπόν, ορισμένες από τις πρόσφατες ή αναμενόμενες εκδόσεις για τον κορυφαίο ποιητή. Μια από αυτές, «Η ανάγνωση του Σεφέρη» του Δημήτρη Δημηρούλη (εκδ. Gutenberg), όπου ο καθηγητής στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου ανιχνεύει ένα κεντρικό ερώτημα διατηρώντας μια κριτική – έως επικριτική – ματιά για άλλες σεφερικές μελέτες: «Με ποιον τρόπο και σε ποια έκταση ο Σεφέρης συνέβαλε στη συγκρότηση συλλογικής ταυτότητας ως πεδίο όπου αισθητική και ιδεολογία αναπτύσσονται παράλληλα, υπερβαίνοντας το θεσμικό πλαίσιο της λογοτεχνίας και διαμορφώνοντας μια συγκεκριμένη καλαισθησία και στάση στο κοινωνικό σώμα». Στο «Οπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει» (εκδ. Περισπωμένη) ο Ευριπίδης Γαραντούδης απευθύνεται στον ποιητή και συνδέει τον στίχο του με το βίωμα των ελλήνων ποιητών για τον τόπο τους παρεμβάλλοντας θραύσματα από ποιήματα και κείμενα του Σεφέρη και ομοτέχνων του. Μόλις προχθές, εξάλλου, κυκλοφόρησε το «Χωρικά ύδατα – Μελέτες νεοελληνικής λογοτεχνίας» του Δημήτρη Δασκαλόπουλου (εκδ. Μελάνι), όπου περιέχονται τα κείμενα «Μιλτιάδης Μαλακάσης – Γιώργος Σεφέρης» και «Patrick Leigh Fermor – Γιώργος Σεφέρης». Από τις ίδιες εκδόσεις είχαν κυκλοφορήσει στο τέλος του 2019 οι «Επιστολές στην αδελφή του Ιωάννα (1934 – 1939), σε επιμέλεια Γιώργου Παναγιώτου, απ’ όπου και το απόσπασμα: «Περίεργη μοίρα, μόλις κρατηθώ από έναν άνθρωπο, βουλιάζει είτε εκείνος είτε εγώ. Δεν έχω μήτε κανέναν να πω ένα αστείο».