Αντί να φύγει από τη Λιβύη, ο Ερντογάν έφυγε τελικά από τη διάσκεψη για τη Λιβύη όπου είχε προσέλθει λέγοντας: «Είμαστε αποφασισμένοι να χρησιμοποιήσουμε όλα τα μέσα της πολιτικής, της διπλωματίας αλλά και τη στρατιωτική μας δύναμης σε θέματα που αφορούν τη Συρία, τη Μεσόγειο και τη Λιβύη». Η απαράδεκτη για την Ελλάδα αμιγώς νεοαποικιακή αυτή διάσκεψη που οργάνωσε η Γερμανία απέτυχε. Οπως ήταν φυσικό. Και θα έπρεπε να είχε προκαλέσει μείζονα κρίση στις ελληνογερμανικές σχέσεις, κάτι που δεν συνέβη. Ομως αυτή η σαφώς εχθρική συμπεριφορά της Γερμανίας ίσως έχει και την καλή της πλευρά: ίσως αναγκάσει επιτέλους κάποιους στην Αθήνα να αντιληφθούν όσα συστηματικά και υποκριτικά κάνουν ό,τι δεν βλέπουν. Και αυτό δεν αφορά μόνο τις σχέσεις με το Βερολίνο, μα κυρίως τους πραγματικούς κινδύνους μπροστά στους οποίους βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα και τα παραμύθια για το τι θα κάνει η ΕΕ όταν αυτοί εκδηλωθούν. Οπως είχε και ο Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ για τα Ιμια, όταν εκείνος ξενυχτούσε στα τηλέφωνα, οι Ευρωπαίοι κοιμόντουσαν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή