Επένδυσε σε ένα άλλο ύφος εξουσίας

Μήνες προτού περάσει την πύλη του Μεγάρου Μαξίμου ο Κυριάκος Μητσοτάκης διεμήνυε σε συνεργάτες του - περίπου σαν τους προειδοποιούσε - ότι θα φέρει διαφορετικό στιλ στην πολιτική σκηνή. «Ενα άλλο ύφος εξουσίας», έλεγε τότε από το στρατηγείο της ΝΔ στην Πειραιώς. Η «συνταγή» Μητσοτάκη πρωτοδοκιμάστηκε στην προεκλογική περίοδο με τις μετριοπαθείς - σχεδόν καθόλου… θεαματικές - ομιλίες του, με λιγότερο συναίσθημα και περισσότερη τεχνοκρατική προσέγγιση. Είναι τα ίδια «συστατικά» που ο ίδιος προέβαλλε εμφατικά (ως ένοικος του Μαξίμου πια) στην πρώτη ευρεία έκθεσή του στην κριτική της κοινωνίας και των πολιτικών αντιπάλων του στη ΔΕΘ.

Μόνο που σε εκείνο το 48ωρό του στη Θεσσαλονίκη, κουβαλούσε επιπλέον το πρώτο δίμηνο διακυβέρνησής του. Και επειδή «δεν υπάρχει άλλη πραγματικότητα από την πράξη» κατά τον γάλλο φιλόσοφο Ζαν Πολ Σαρτρ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έσπευσε να επενδύσει στις πρώτες ενέργειές του ως Πρωθυπουργός. Κάπως έτσι, μεθοδικά, αποδόμησε τις πρακτικές ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς καν να αναφερθεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Εξάλλου έδειξε εξαρχής την πρόθεσή του να αφήσει το παρελθόν στο χθες και να ρίξει τη δική του γέφυρα στους πολίτες κατά το δικό του - όχι το σύνηθες - μοτίβο. Το ίδιο υπηρετεί παρεμπιπτόντως και σήμερα στις αυθημερόν περιοδείες του εντός ελληνικών τειχών ή σε δεσμεύσεις με το σταγονόμετρο. Σίγουρα πάντως δεν ήταν το μοντέλο που επέλεξε μία εβδομάδα μετά ο Αλέξης Τσίπρας, με βασική αιχμή την κατά μέτωπο επίθεση στο «νέο κράτος της Δεξιάς» και στην «ανάπτυξη μόνο για τους φίλους».

Θετικό μήνυμα

Αντιθέτως, οι λέξεις «κύριος Τσίπρας» ακούστηκαν μόνο τρεις φόρες από τα χείλη του Μητσοτάκη στη Θεσσαλονίκη και αυτές όχι κατά τη διάρκεια της κεντρικής ομιλίας του, αλλά κατόπιν ερωτήσεων στη συνέντευξη Τύπου. Ηταν προαποφασισμένο να μη μιλήσει καθόλου για «καμένη γη» ούτε να κλιμακώσει την κομματική κριτική του με διαχωριστικές γραμμές «Αριστερά - Δεξιά» αλλά να περάσει το δικό του θετικό μήνυμα. Το έκανε στην ομιλία το Σαββατόβραδο, το συνέχισε στην κυριακάτικη συνέντευξη Τύπου. «Σπάω την παράδοση, θα καταθέσω ένα ετήσιο σχέδιο», ήταν τα πρώτα λόγια του στο κατάμεστο Βελλίδειο, ενώ την επομένη, ξεκίνησε με τη φράση «η Ελλάδα θα είναι η θετική έκπληξη της επόμενης τριετίας» - όχι τυχαία, αφού είναι το μήνυμα που επαναλαμβάνει συχνά εντός και εκτός συνόρων. Ωστόσο δεν ήταν μόνο οι - αιφνιδιαστικά - χαμηλοί τόνοι του Κυριάκου Μητσοτάκη και μια γενικότερη αίσθηση άνεσης απέναντι στους συνομιλητές του, αλλά κυρίως η έμφασή του στον λεπτομερή προγραμματισμό για το κυβερνητικό πλάνο του.

Ηταν επίσης τα μετρημένα χαμόγελά του και η αποφυγή χιούμορ (που η αλήθεια είναι ότι στο παρελθόν δεν του έχει βγει πάντα). Για την ακρίβεια ο Πρωθυπουργός δεν πρέπει να χαμογέλασε ούτε μία φορά στο κρίσιμο διήμερο απέναντι στους παραγωγικούς φορείς και στους δημοσιογράφους. Θα έλεγε κανείς ότι μπορούσε να το «διασκεδάσει» κάπως, ως φρεσκοεκλεγμένος Πρωθυπουργός. Αλλωστε τον ακολουθούσε ξεκάθαρα ο αέρας υπεροχής και αυτοπεποίθησης (το ίδιο άνετοι ήταν οι υπουργοί του και στελέχη της ΝΔ) και, φυσικά, ήξερε ότι είχε με μέρος του το momentum. Δεν είναι… θεόσταλτο, ωστόσο, όπως πιστεύει ο ίδιος. «Το momentum είναι καλή προετοιμασία» λέει. Ισως γι' αυτό, με φόντο (σε έντονο γαλάζιο χρώμα) το σύνθημα «ανάπτυξη για όλους», αποφάσισε να μετατρέψει την ομιλία του περίπου σε State of the Union (ο ετήσιος λόγος του εκάστοτε αμερικανού προέδρου προς το Κογκρέσο) αφού εξήγγειλε τις γνωστές δεσμεύσεις του σε ορίζοντα δωδεκαμήνου και ζήτησε να κριθεί για τις πράξεις του στην επόμενη ΔΕΘ. Ισως γι' αυτό, αρκετά στελέχη του βρίσκονταν διαρκώς επί ποδός (κάθιδρα), μην αφήνοντας τίποτα στην τύχη ή στο θετικό momentum.

Ο Πρωθυπουργός θέλησε να αφήσει σφραγίδα τετραετίας από το επίσημο βήμα του Βελλίδειου και να μην ασχοληθεί με τα χρόνια του Αλλέξη Τσίπρα χωρίς να σημαίνει ότι δεν τον ενδιέφερε να αναδείξει - έστω εμμέσως - τις διαφορές τους. Το είπε ξεκάθαρα: «Σκοπός μας είναι ο μήνας να γίνει τετραετία του μέλιτος, να είμαστε μία εξαίρεση από τον κανόνα, αν και πιστεύω ότι δεν θα βρείτε πολλές κυβερνήσεις που να ξεκίνησαν τόσο καλά προετοιμασμένες και να παρήγαγαν έργο τόσο γρήγορα». Και σε πιο ανθρώπινο τόνο μίλησε για λάθη που σίγουρα θα γίνουν, αλλά και ότι δεν έχει αυταπάτες ότι «έγινε η ζωή των Ελλήνων καλύτερη μέσα σε δύο μήνες».

Αν κάτι ίσως διασκέδασε περισσότερο ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο θεσσαλονικιώτικο 48ωρο - δεδομένου ότι εκεί χαμογελούσε - ήταν η τρίωρη περιήγησή του στα περίπτερα της ΔΕΘ. Χωρίς σακάκι, με σηκωμένα μανίκια, περιτριγυρισμένος από υπουργούς, στελέχη της ΝΔ και με ένα μπουλούκι τηλεοπτικών καμερών να τον ακολουθεί σε κάθε βήμα, συνομίλησε με τον κόσμο και κυρίως τους νέους, απόλαυσε τη χαλαρότητα των στιγμών, έβγαλε φωτογραφίες, δοκίμασε μπίρα, άκουσε Guns N' Roses από τη στρατιωτική μπάντα, έπαιξε virtual τένις, άκουγε και ξανάκουγε φωνές «εδώ Κυριάκο εδώ, έλα και σε εμάς λίγο» - που όσο κι αν ήθελε να το κρύψει, του προκαλούσαν ικανοποίηση.