Η δυναμική του Ολυμπιακού έχει ξεφύγει από τα ελληνικά δεδομένα και τις υπόλοιπες ελληνικές ομάδες. Δεν είναι μονάχα το γεγονός πως οι Ερυθρόλευκοι είναι οι μοναδικοί εκπρόσωποι της χώρας στην Ευρώπη από τον Σεπτέμβριο κι έπειτα. Είναι και αυτά που κάνουν εκπροσωπώντας την Ελλάδα. Το ματς με την Τότεναμ ήταν το έβδομο κατά σειρά φετινό ευρωπαϊκό παιχνίδι του Ολυμπιακού, με την ομάδα του Μαρτίνς να παραμένει αήττητη.

Δεν το βρίσκεις εύκολα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μια ομάδα που άρχισε τόσο νωρίς να έχει φτάσει στα μέσα του Σεπτέμβρη και να μην έχει ηττηθεί από κανέναν. Ούτε καν από κοτζάμ φιναλίστ του Τσάμπιονς Λιγκ, που μάλιστα προηγήθηκε με 2-0. Ο Ολυμπιακός είναι εδώ και καιρό μια «σταθερά» στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο (19η συμμετοχή του η εφετινή στο Champions League) και χτίζει πάνω σε αυτό.

Χτίζει πάνω στον σεβασμό των αντιπάλων, στη δύναμη της έδρας του, στην αύρα που αποπνέει από τον σύλλογο κάθε φορά που καλείται να δώσει ένα σπουδαίο ματς όπως αυτό της Τετάρτης. Ολα αυτά έρχονται να «δέσουν» με το καταπληκτικό σύνολο που έχει δημιουργήσει ο Πέδρο Μαρτίνς.

Μια ομάδα που αρνείται να χάσει ακόμα και όταν είναι στριμωγμένη στα σχοινιά. Ακόμα και όταν κόντρα στη ροή ενός αγώνα, τον οποίο ελέγχει, βρίσκεται πίσω στο σκορ με δύο γκολ μέσα σε πέντε λεπτά. Αλλοι θα λύγιζαν. Θα πάθαιναν κλακάζ. Πιθανόν θα τα παρατούσαν. Ο Ολυμπιακός όχι μόνο αντιστάθηκε, αλλά το έκανε και με τον δικό του τρόπο: με ποδόσφαιρο, με τη μπάλα κάτω, με τακτική, με σύστημα. Και όχι με «γιόμες» και με αντι-ποδόσφαιρο. Αγωνίστηκε για να νικήσει, δεν κλείστηκε για να «κλέψει». Και αυτό είναι το μεγαλύτερό του παράσημο από την υπέροχη βραδιά της Τετάρτης, που έκανε άπαντες στο Λιμάνι να ανυπομονούν για τις επόμενες.