Οι διακοπές είναι καθρέφτης: λένε πολλά για εκείνον που τις κάνει. Για τα ενδιαφέροντα και τις προτιμήσεις του, για τις οικονομικές του δυνατότητες, για τον χαρακτήρα του. Με κάποιο τρόπο, φέρνουν στο φως βαθύτερες όψεις κάθε ανθρώπου, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι είναι ακόμα σε θέση να κάνει διακοπές, κάτι που για πολύ μεγάλο ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού δεν είναι αυτονόητο, ενώ, μεταξύ των «προνομιούχων» που εξακολουθούν να μπορούν, μικρό τμήμα είναι σε θέση να κάνει και επιλογές. Τα τελευταία χρόνια, οι διακοπές των Ελλήνων έχουν γίνει συνώνυμες είτε με την πιο στοιχειώδη έννοια του όρου, είτε με τη φιλοξενία, είτε με ό,τι μπορεί να προσφέρει η κοινωνική πολιτική. Αυτά, για τις μεγάλες μάζες του πληθυσμού. Οχι όμως για όλους. Και, σίγουρα, όχι για ορισμένους που κατά τα λοιπά δηλώνουν αδιάκοπα «λαός», ενώ, βεβαίως, όπως και οι διακοπές τους δείχνουν, δεν είναι. Πρώτος όλων σε αυτή την κατηγορία, ο Αλέξης Τσίπρας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή