Στη μακρά πορεία των επιχειρήσεων του Δημόσιου Τομέα μετά τη Μεταπολίτευση και μέχρι σήμερα, πιστεύω ότι έχουν γραφεί και καταγραφεί όλα εκείνα τα στοιχεία που τις καθιστούν αντικείμενο περιορισμένου ενδιαφέροντος για την κοινή γνώμη. Και αυτό διότι πολλές από αυτές, είτε δεν υπάρχουν πλέον επειδή χρεοκόπησαν πολυτελώς όπως η ΟΑ, είτε αποδόθηκαν στον ιδιωτικό τομέα όπως ο ΟΤΕ και συνεχίζουν εκεί το έργο τους με περισσή επιτυχία. Υπάρχουν βέβαια και πολλές άλλες, όπως η ΔΕΗ, τα ΕΛΤΑ, ο ΟΣΕ, οι αστικές συγκοινωνίες, η ΕΑΒ, το Μετρό κ.ά., που βρίσκονται σε ένα μεικτό νομικό και οικονομικό καθεστώς σε σχέση με το κράτος, την αγορά και την Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών ΑΕ, που όλες χαροπαλεύουν. Τις θυμόμαστε μόνο όταν η λειτουργικότητά τους φτάνει σε ακραία σημεία και δημιουργηθεί κίνδυνος χρεοκοπίας και δυσμενών οικονομικών και κοινωνικών επιπτώσεων.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή