Η ουσία της νατοϊκής κοπής συμφωνίας Τσίπρα - Ζάεφ

Ακόμα και σήμερα μετά την ψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών, ρωτούν κάποιοι: «Το ΚΚΕ απορρίπτει τη συμφωνία επί της ουσίας ή μόνο επειδή συνεπάγεται είσοδο της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ;».

Μα αυτή ακριβώς είναι η ουσία της νατοϊκής κοπής συμφωνίας Τσίπρα - Ζάεφ: ενίσχυση ΝΑΤΟ - ΕΕ στον βαλκανικό διάδρομο ενέργειας - εμπορευμάτων, σε αντιπαράθεση με Ρωσία και Κίνα που δεν μένουν με σταυρωμένα χέρια. Η διατήρηση απαράδεκτων αλυτρωτισμών περί «μακεδονικού λαού και γλώσσας» είναι «προσάναμμα» εθνικισμών εκατέρωθεν, ώστε η πυροδότησή τους να προκαλέσει νέες επεμβάσεις ΝΑΤΟ - ΕΕ, στα ματωμένα από τους ίδιους Βαλκάνια, για τα συμφέροντά τους.

Η ουσία για τον λαό μας και τους γειτονικούς λαούς είναι ότι μπαίνουν σε μεγάλους κινδύνους, απειλείται η ήδη άσχημη καθημερινότητά τους.

Η διαχωριστική γραμμή «Μνημόνιο - αντιμνημόνιο» έσβησε. Ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχθηκε πρωταθλητής των Μνημονίων. Τώρα, με τις Πρέσπες, αναδεικνύεται και πρωταθλητής των ιμπεριαλιστικών σχεδίων με το νέο ψευτοδίλημμα «πρόοδος ή συντήρηση».

Η συμφωνία απασχολεί τη προεκλογική αντιπαράθεση, ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη, όπου στους σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ προορίζονται σαν επιτελικό διοικητικό, οικονομικό, στρατιωτικό κέντρο της επιχείρησής τους, κόμβος συγκοινωνιών και δικτύων, «σύνορο-φυλάκιο» της βαλκανικής ενδοχώρας. Το κλειδί μιας Ελλάδας-«μεντεσέ» της πολιτικής ΝΑΤΟ - ΗΠΑ.

Σ' αυτόν τον ρόλο Βόρειας Ελλάδας και Θεσσαλονίκης, η ομοφωνία ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ και όλων των άλλων δυνάμεων, συμπεριλαμβανόμενης της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, αποκαθίσταται. Η στείρα ονοματολογία και η ιστορία (με την οποία ουδείς ασχολείται σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ), «να 'χαμε, να λέγαμε».

Παρά τις «ονοματολογικές» διαφωνίες τους, οι εκπρόσωποι όλων των άλλων κομμάτων στη Θεσσαλονίκη, περιφερειάρχες, δήμαρχοι και υποψήφιοι, στριμώχνονται στον προθάλαμο του αμερικανού πρέσβη ο οποίος σουλατσάρει σαν τοπάρχης στη Β. Ελλάδα, υποβάλλοντας διαπιστευτήρια. Η αφιερωμένη στις ΗΠΑ Εκθεση Θεσσαλονίκης αποτέλεσε για όλους «μήνυμα ανάπτυξης», ορόσημο της «Θεσσαλονίκης, ανοικτής πόλης» κατά τη ρήση Μπουτάρη. Την κληρονομιά του διεκδικούν όλοι οι συνδυασμοί (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, «μακεδονομάχοι»). Ο ΣΥΡΙΖΑ εκτός από τον ίδιο, κινητοποιεί σε υπεράσπιση των Πρεσπών το πιο αντιδραστικό «πολιτικό απόθεμα» της Θεσσαλονίκης: τον μέχρι χθες αμείλικτο αντίπαλό του, διαστροφέα της ιστορίας, ιδεολογικό τρόφιμο των αμερικάνικων think tanks, Μαραντζίδη, τον χουντικό δημοσιογράφο Μέρτζο, μέλος της Συμβουλευτικής (ψευτοβουλής) της δικτατορίας.

Κοινή βάση όλων: η απαίτηση των Συνδέσμων Βιομηχάνων και Εξαγωγέων Βόρειας Ελλάδας να ολοκληρωθεί η συμφωνία των Πρεσπών για να ανοίξουν «μπίζνες» στη βαλκανική ενδοχώρα.

Μπίζνες με τσάκισμα των εργαζομένων, φοροληστεία του λαού βλέπουμε και σήμερα. Στο εξής, μπίζνες, «ανάπτυξη», με μυρωδιά μπαρουτιού στα Βαλκάνια. Κι αυτή είναι η ουσία της λαϊκής καθημερινότητας που εκτός από μίζερη την κάνει και επικίνδυνη.

Στον αντίποδα μιας Θεσσαλονίκης «ανοικτής» σε επιτελεία μακελάρηδων, κλειστής στις λαϊκές ανάγκες, το ΚΚΕ, η Λαϊκή Συσπείρωση στις τοπικές εκλογές αντιτάσσει μια Θεσσαλονίκη ανοικτή στην ειρήνη, φιλία, αλληλεγγύη των λαών. Με Δήμο όχι φορομπήχτη και τροχονόμο επιχειρηματικών και ιμπεριαλιστικών συμφερόντων αλλά Δήμο στραμμένο στις λαϊκές γειτονιές, διεκδικητή, μαχητή για τις πραγματικές ανάγκες εργαζομένων, ανέργων, επαγγελματιών.

Η μάχη του ΚΚΕ, το 1999 στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης ενάντια στα νατοϊκά στρατεύματα, συνεχίζεται με όλες τις μορφές. Σ' αυτήν έχουν θέση όλος ο λαός, ιδιαίτερα αριστεροί, προοδευτικοί, ριζοσπάστες που είδαν την «πρώτη φορά Αριστερά» να γίνεται χρησιμότερη από τη Δεξιά. Η στήριξη του ΚΚΕ των ψηφοδελτίων της Λαϊκής Συσπείρωσης ξαναζωντανεύει την ελπίδα τους.

Ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος είναι ευρωβουλευτής του ΚΚΕ και υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης με τη Λαϊκή Συσπείρωση.