Για όσους το θυμούνται, στα πρώτα πλάνα της ταινίας «The Iron Lady» με τη Μέριλ Στριπ, που αναφέρεται στη ζωή της Μάργκαρετ Θάτσερ, η νεαρότατη τότε Μάγκι τρώει ένα παγωτό χωνάκι. Μόνο όμως όσοι ξέρουν τις λεπτομέρειες της ζωής της – με τι οποίες προφανώς ο σκηνοθέτης δεν ήθελε να υπερφορτώσει το έργο – μπορούν να αποκωδικοποιήσουν το περίεργο ύφος της στη συγκεκριμένη σκηνή. Η πρώτη δουλειά της μετέπειτα Σιδηράς Κυρίας, εκεί γύρω στα 19 της, ήταν στο λογιστήριο κάποιας παγωτοβιομηχανίας. Τότε λοιπόν επινόησε το soft ice cream. Το παγωτό μηχανής. Αν η Θάτσερ κρατούσε την πατέντα για τον εαυτό της μπορεί να μην είχε ασχοληθεί με την πολιτική.

Η πρώτη απ’ όλες τις εφευρέσεις του Τόμας Εντισον ήταν η… λαδόκολλα. Ετσι τουλάχιστον διάβαζα παιδί στο βιβλίο ο «Μικρός Εντισον» που αναφερόταν στα πρώιμα χρόνια του.

Η ιδέα καρφώθηκε στο μυαλό του εκείνο το βροχερό βράδυ που, καθώς πήγαινε σε ένα φιλικό σπίτι, η βροχή έλιωσε το χαρτί με το οποίο είχε τυλίξει τα γλυκά που πήγαινε για δώρο. Υπάρχουν πολλοί «εφευρέτες», κάτω των 19, που επινόησαν διάφορα τα οποία μπορεί μεν να μην άλλαξαν τη ζωή μας, αλλά, τουλάχιστον, την έκαναν πιο εύκολη. Οπως εκείνος ο έφηβος που σκέφθηκε το φερμουάρ αλλά χρειάστηκε ένας εκπαιδευμένος μηχανικός για να το σχεδιάσει.

Το χαρακτηριστικό των παιδιών είναι το ότι η φαντασία τους δεν περιορίζεται από τη γνώση όπως συμβαίνει με τους ενήλικους. Γι’ αυτά όλα είναι εφικτά. Η δική μας γνώση και τα δικά μας στερεότυπα είναι που, πολλές φορές, δεν μας αφήνουν να εμπιστευθούμε τις ιδέες τους.

Οταν ήμουν εγώ παιδί, ονειρευόμασταν με τα άλλα πιτσιρίκια έναν κινηματογράφο στο σπίτι. Οχι τηλεόραση που ήδη είχε κάνει τα πρώτα της βήματα στην Ελλάδα. Ενα κατ’ οίκον σινεμά όπου θα βλέπαμε όποιες ταινίες θέλαμε. Πού να ξέραμε ότι το home video είχε ήδη ανακαλυφθεί.