Το 2019 θα είναι μια ευρωπαϊκή χρονιά. Οι ευρωεκλογές του Μαΐου, η δεύτερη πολυπληθέστερη εκλογική διαδικασία στον κόσμο μετά τις εκλογές στην Ινδία, θα σημάνουν και πάλι την ώρα της ευρωπαϊκής δημοκρατίας. Τα διακυβεύματα, πολλά και κρίσιμα.

Καταρχήν η αναμέτρηση με τις δυνάμεις του λαϊκισμού και του ακραίου εθνικισμού που – με την αποδεδειγμένη πια στήριξη των εχθρών της Ευρώπης – ανοικτά επιδιώκουν την αποτυχία, αν όχι την καταστροφή, της ΕΕ. Στους λαϊκιστές δεν θα πρέπει να χαριστούν όμως οι πολλοί πολίτες που έχουν γνήσιες ανησυχίες και ερωτήσεις για την ΕΕ και για το πώς αυτή μπορεί να βελτιώσει την καθημερινότητά τους. Σ’ αυτούς τους Ευρωπαίους χρωστάμε λύσεις και ικανοποιητικές απαντήσεις. Αντίθετα, το μέτωπο των εχθρών της Ευρώπης πρέπει να ηττηθεί στην κάλπη και στην πράξη, όχι στα λόγια.

Οι ευρωεκλογές του Μαΐου θα σηματοδοτήσουν επίσης την ανάδειξη της νέας ηγεσίας των ευρωπαϊκών θεσμών για τα επόμενα πέντε χρόνια. Οι νέοι ηγέτες θα πρέπει να απολαμβάνουν τη δημοκρατική νομιμοποίηση του νέου Ευρωκοινοβουλίου αλλά και την εμπιστοσύνη των κρατών – μελών. Θα έχουν τη μεγάλη ευθύνη να κατευθύνουν την ΕΕ με συνοχή και αλληλεγγύη σε ένα ολοένα επιβαρυνόμενο γεωπολιτικό σκηνικό αστάθειας και ανασφάλειας. Αυτή θα είναι επίσης η χρονιά που θα πρέπει να γεφυρωθεί η ολοκλήρωση των μεγάλων εργοταξίων που άνοιξε η Επιτροπή Γιούνκερ με τις νέες πολιτικές στοχεύσεις της επόμενης πενταετίας. Τώρα που οι πυροσβέστες της κρίσης αποχώρησαν, είναι η ώρα για τους αρχιτέκτονες να χτίσουν μια ΟΝΕ που θα ενώνει αντί να διαιρεί. Τώρα που ολοκληρώθηκε η διαχείριση της κρίσης του Προσφυγικού, επείγει η συμφωνία σε μια βιώσιμη, συνεκτική και ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή πολιτική μετανάστευσης. Εξίσου σημαντική και επείγουσα είναι η απόφαση για το μέλλον των κοινοτικών χρηματοδοτήσεων και την ενίσχυση του επενδυτικού σχεδίου Juncker. Και φυσικά η ενδυνάμωση του ρόλου και της παρουσίας της Ευρώπης στον κόσμο – από το διεθνές εμπόριο ώς την άμυνα και την ασφάλεια -, ιδιαίτερα τώρα που πολλοί εχθροί αλλά και τέως φίλοι της ΕΕ απομακρύνονται από τις αρχές της διεθνούς συνεργασίας και ασφάλειας.

Τους επόμενους δώδεκα μήνες πρέπει επίσης να ενταθεί η δημόσια συζήτηση για την Ευρώπη. Χωρίς ταμπού και εξωραϊσμούς, χωρίς υπεραπλουστεύσεις. Με επιχειρήματα, όχι με κραυγές. Χωρίς να εθνικοποιούμε τις επιτυχίες της Ευρώπης και να κοινοτικοποιούμε τα λάθη και τις αποτυχίες. Να προσπαθήσουμε να γεφυρώσουμε τους πολίτες με τα κέντρα αποφάσεων με υπεύθυνο και ανοιχτό δημοκρατικό διάλογο και λογοδοσία. Να αντισταθούμε στην παραπληροφόρηση, τη συνωμοσιολογία και τα fake news.

Μετά το Brexit στις 30-3-19 η Ενωση των 27 αναμφίβολα θα είναι πιο συνεκτική, πιο αλληλέγγυα, πιο ενωμένη. Είναι πια σαφές ότι αυτός που φεύγει θα έχει πολύ περισσότερα προβλήματα να λύσει απ’ αυτούς που μένουν.

Στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής την 9η Μαΐου στο Σίμπιου της Ρουμανίας, οι 27 θα επιβεβαιώσουν πανηγυρικά την κοινή τους θέληση να προχωρήσουν μαζί στον αβέβαιο κόσμο που μας περιβάλλει. Μαζί σε μια κοινότητα αρχών και αξιών που ενώνει, σε μια ισχυρή Ενωση που προστατεύει.