Ο Κόφι Ανάν αξίζει να μείνει στην Ιστορία ως ένας υποδειγματικός γενικός γραμματέας του ΟΗΕ. Τα ανώτατα διευθυντικά στελέχη χρειάζονται ένα κατευθυντήριο όραµα για να ασκούν εξουσία, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για παγκόσμια πολιτική εξουσία. Η επιτυχία του Ανάν οφείλεται στην ικανότητά του να συνδυάζει τον πραγματισμό και τη σεμνότητα με ένα μακροχρόνιο όραμα προόδου και αλληλεγγύης.

Εγγονός φυλάρχων και γιος ενός κυβερνήτη της Γκάνας, ο Ανάν συνδύαζε ένα αριστοκρατικό στυλ ηγεσίας με μια απαλή προσωπική γοητεία, ενσυναίσθηση, αξιοπρέπεια και ενδυματολογική κομψότητα. Η θητεία του (1997 – 2006) έχει σημαδευτεί από την πολιτική του κρίση, τη διακριτικότητά του και την εντιμότητά του. Ο κόσμος άλλαξε δραματικά εκείνα τα πολυτάραχα χρόνια. Η μεγαλύτερη πρόκληση που είχε να αντιμετωπίσει ήταν πώς να συνδυάσει τη ιδιαίτερη νομιμότητα του ΟΗΕ με το Συμβούλιο Ασφαλείας, ώστε να γίνουν το γεωπολιτικό «πιλοτήριο» του κόσμου.

Οταν οι μεγάλες δυνάμεις ήταν ενωμένες δεν μπορούσε παρά να υπακούσει. Οταν συγκρούονταν για ζωτικά συμφέροντα δεν μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα. Ομως όταν η διεθνής κοινότητα ήταν διχασμένη, προσπαθούσε να γεφυρώσει το χάσμα επισημαίνοντας τα κοινά συμφέροντα και παρακινώντας τα κράτη – μέλη να συμβιβαστούν. Ο Ανάν προσδιόριζε τα μεγάλα παγκόσμια ζητήματα που απαιτούσαν την εμπλοκή του ΟΗΕ.

Επειτα αγνοούσε τα ζητήματα τα οποία δεν μπορούσαν να επιλυθούν, επειδή τα κράτη – μέλη δεν θα συμφωνούσαν στην ανάληψη κοινής δράσης, αλλά και εκείνα στα οποία τα κράτη – μέλη θα συμφωνούσαν στην ανάληψη κοινής δράσης λόγω κοινών προτεραιοτήτων.

Δεν έβλεπε λόγο να επενδύσει πολιτικό κεφάλαιο σε καμία από τις δύο περιπτώσεις. Αντίθετα, συγκεντρωνόταν στα ζητήματα όπου η δράση των κρατών – μελών μπορούσε να επεκταθεί με τη συμβολή του κύρους και της εξουσίας του γενικού γραμματέα. Το μυστικό της επιτυχίας του ήταν η ικανότητά του να συσπειρώνει ανθρώπους γύρω από σκοπούς που ξεπερνούσαν τα άμεσα συμφέροντά τους. Η μόνη μελανή σελίδα της θητείας του είναι ότι απέτυχε να αποτρέψει τη σφαγή της Σρεμπρένιτσα και τη γενοκτονία της Ρουάντας. Επειτα από αυτά τα συμβάντα έκανε την προστασία των πολιτών την κύρια προτεραιότητα του ΟΗΕ.

Υπερασπίστηκε την αρχή της ευθύνης προστασίας ώστε σκληροί ηγέτες να μην μπορούν να εκμεταλλεύονται την κρατική κυριαρχία για να βασανίσουν το λαό τους. Χαιρέτησε τη δημιουργία του Διεθνές Ποινικού Δικαστηρίου, το οποίο τιμωρεί τη γενοκτονία και τα εγκλήματα πολέμου. Ο Κόφι Ανάν συνέχισε να υπηρετεί την ανθρωπότητα και μετά τη θητεία του μέσω φιλανθρωπικών οργανισμών.

Ο Ραμές Θακούρ είναι πρώην αναπληρωτής γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών και νυν διευθυντής του Κέντρου για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Οπλων και τον Αφοπλισμό στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας