ΤΑ ΝΕΑ

Η εβδομάδα που κλείνει δεν ήταν η καλύτερη για την Κεντροαριστερά - και η ευθύνη βαραίνει πρωτίστως ορισμένους από τους χαμένους του πρώτου γύρου. Διατυπώθηκαν αυθαίρετοι ισχυρισμοί για το μακρινό παρελθόν, ακούστηκαν ατεκμηρίωτες καταγγελίες για κατευθυνόμενες ψήφους, ως και κατηγορίες για εκλογικές παρατυπίες εκτοξεύτηκαν ξαφνικά, για να αποσυρθούν αμέσως μπροστά στη ζημιά που θα μπορούσαν να προκαλέσουν.

Η διήμερη Διάσκεψη Κορυφής για τη Δημοκρατία με οικοδεσπότη τον αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν δεν είναι μόνο μια διαδικτυακή συνάντηση για να δείξουν οι ηγέτες της Δύσης ότι οι δημοκρατίες μπορούν να βελτιώσουν τη ζωή των πολιτών τους και να δώσουν απαντήσεις στα μεγάλα προβλήματα του πλανήτη, όπως έγραφε η ανακοίνωση του Λευκού Οίκου με […]

Ο ανταποκριτής των «ΝΕΩΝ» στο Βερολίνο ήταν αυτός που ρώτησε τον νέο υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, Κρίστιαν Λίντνερ, αν οι ευρωπαίοι εταίροι και η Ελλάδα έχουν λόγο να ανησυχούν τώρα που εκείνος - ένας πολιτικός ο οποίος δεν έχει κρύψει ποτέ την προτεσταντική του προσέγγιση στα δημοσιονομικά ζητήματα - αναλαμβάνει.

Οταν κάτι επαναλαμβάνεται με τραγική συχνότητα ας μην αναζητούμε την τυχαιότητα. Ας εντοπίσουμε αμέσως το πρόβλημα. Και ας δρομολογήσουμε λύσεις. Οι γυναικοκτονίες, η έμφυλη βία, είναι μια τραγική και εγκληματική καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Το αποκαλούν «Η Μεγάλη Παραίτηση». Είναι προϊόν της πανδημίας. Και πρόκειται για τη μαζική αποχώρηση εργαζομένων από τις δουλειές τους σε μια σειρά από χώρες, και κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Βρετανία. Το καλοκαίρι παραιτούνταν στις ΗΠΑ κατά μέσο όρο τέσσερα εκατομμύρια εργαζόμενοι τον μήνα. Μια έρευνα της Microsoft έδειξε ότι το 41% του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού βλέπει με θετικό μάτι την ιδέα της παραίτησης.

Η βία στα Πανεπιστήμια καλά κρατεί όπως θα διαπιστώσετε πικρά στη σημερινή έρευνα - φάκελο των «ΝΕΩΝ». Εδώ τα περιστατικά δεν έχουν απλώς ποσοτικό χαρακτήρα, αλλά η βία κλιμακώνεται και στους τρόπους της και είναι όλο και πιο αποτρεπτική για την ίδια τη λειτουργία των σχολών και πιο εφιαλτική για τη σωματική ακεραιότητα φοιτητών και καθηγητών.

Η αμφισημία των θέσεων της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την υποχρεωτικότητα του εμβολίου στις ηλικιακές ομάδες άνω των 60 δεν συμβάλλει στην άρση της συλλογικής περιπέτειας.

Οι διεθνείς σχέσεις είναι ένα δυναμικό πεδίο, διαρκώς μεταβαλλόμενο και εν πολλοίς καθοριζόμενο από τους κάθε φορά συσχετισμούς, αλλά και την ενεργητική πρακτική των χωρών. Από τα παραπάνω δεν μπορεί να αποτελεί εξαίρεση η χώρα μας και πολύ περισσότερο στη σημερινή ρευστή γεωπολιτική συγκυρία.

Η μετάλλαξη Ομικρον μεταβάλλει ραγδαία τα παγκόσμια δεδομένα. Βεβαίως είναι υπόθεση της επιστημονικής κοινότητας να διαπιστώσει τα νέα χαρακτηριστικά της και να δώσει οδηγίες για τον νέο τρόπο άμυνας και θωράκισης. Ως τότε όμως έχουμε και εμείς συλλογικά και ατομικά ένα χρέος.

Η πανδημία στην Ευρώπη λαμβάνει εκ νέου δραματικές διαστάσεις. Η Αυστρία και η Σλοβακία βρίσκονται σε καθολικό λοκντάουν, η Γερμανία ετοιμάζει μέτρα δραστικής μείωσης των επαφών ανάμεσα στους πολίτες, ενώ νέους περιορισμούς επιβάλλουν ακόμη και χώρες με υψηλά ποσοστά εμβολιασμού όπως η Πορτογαλία. Χθες εντοπίστηκαν στο ευρωπαϊκό έδαφος τα πρώτα κρούσματα της νέας παραλλαγής του κορωνοϊού, που παρατηρήθηκε στις αρχές αυτής της εβδομάδας στην Αφρική, είναι πιο ανθεκτική απέναντι στα εμβόλια και αναγκάζει την Ευρώπη να κλείσει και πάλι τα σύνορά της.

Μείζον ζήτημα και στοίχημα για την κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο είναι η ταχύτατη απονομή δικαιοσύνης. Φαινόμενα αργοπορίας και επιβράδυνσης οδηγούν ακόμη και σε αρνησιδικία ενώ συμβάλλουν στη διάρρηξη της εμπιστοσύνης των πολιτών προς τους θεσμούς.

Eχει μια ειρωνεία, αλλά είναι ταυτόχρονα και εξόχως διδακτικό. Η προχθεσινή ιστορική κατρακύλα της λίρας προκλήθηκε από την απόφαση του προέδρου Ερντογάν να κηρύξει μία μέρα νωρίτερα έναν «οικονομικό πόλεμο της ανεξαρτησίας». Εναν ανάλογο πόλεμο ήθελαν να κηρύξουν το 2015 και κάποιοι επικίνδυνοι ερασιτέχνες στην Ελλάδα. Και κόντεψαν να ρίξουν τη χώρα στα βράχια.

Η όλο και βαθύτερη οικονομική και νομισματική κρίση της Τουρκίας δεν είναι και δεν θα είναι απλώς και μόνον επώδυνη για τον λαό της.

Το θέατρο του παραλόγου συχνά αντλεί υλικό από τη νεοελληνική γραφειοκρατία, και ενίοτε καταγράφονται και ρεκόρ Γκίνες. Ενα τέτοιο αφορά τη Γαύδο. Εδώ, όπως θα διαβάσετε σήμερα στα «ΝΕΑ», έχουμε τη μακροβιότερη κτηματογράφηση... όλου του πλανήτη.

Στην καλύτερη περίπτωση, τη θεωρούμε κάτι δεδομένο. Στη χειρότερη, κάτι γραφειοκρατικό, βαρετό, συχνά υποκριτικό. Δεν συνειδητοποιούμε συχνά την αξία, τον πλούτο και τη χρησιμότητα της ευρωπαϊκής οικογένειας. Εν αντιθέσει με τους εχθρούς της, που προσπαθούν με κάθε τρόπο να την αποσταθεροποιήσουν.

Το μήνυμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου είναι διαχρονικό και αφορά τους αγώνες για τη Δημοκρατία, τις ατομικές ελευθερίες και την αποκατάσταση ενός περιβάλλοντος που είναι προϋπόθεση για προκοπή, κοινωνική ανέλιξη και ίση πρόσβαση στο πεδίο των ευκαιριών. Κι όμως για ορισμένους εδώ και χρόνια υπάρχει μια παρεξήγηση.

Η ευαισθητοποίηση για το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή αποτελούν πλέον βασικό μέρος των προγραμμάτων της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και των Μητροπόλεων, όπως μπορεί κανείς να διαπιστώσει από σημερινό ρεπορτάζ των «ΝΕΩΝ». Οι πρωτοβουλίες που έχουν λάβει οι έλληνες ιεράρχες για την αντιμετώπιση ενός από τα σημαντικότερα ζητήματα που απασχολούν ολόκληρο τον πλανήτη πια μόνο ως αξιέπαινες δύνανται να χαρακτηριστούν.

Πριν από λίγο καιρό, κανείς δεν πίστευε όσα στελέχη του Κινήματος Αλλαγής μιλούσαν για διψήφια ποσοστά του κόμματός τους. Οι εξελίξεις όμως των τελευταίων τριών εβδομάδων κάνουν αυτή την εποχή να μοιάζει, σε όλα της, μακρινή. Η επώδυνη και ξαφνική απώλεια της Φώφης Γεννηματά μόλις σαράντα ημέρες πριν από την κάλπη της 5ης Δεκεμβρίου, αλλά και το μέγεθος των υποψήφιων αρχηγών έστρεψαν την προσοχή όλων στην Κεντροαριστερά.

Eστω και καθυστερημένα, έστω και την τελευταία στιγμή, ο συνδυασμός της πειθούς και των μέτρων φέρνει αποτελέσματα: οι εμβολιασμοί, ο μόνος τρόπος να αντιμετωπιστεί η πανδημία, αυξάνονται. Και είναι ενθαρρυντικό ότι αυτό παρατηρείται κατ' εξοχήν στη Βόρεια Ελλάδα, όπου η κατάσταση είναι ιδιαίτερα επιβαρυμένη.

Οι φθινοπωρινές εκτιμήσεις της Κομισιόν για τους ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας είναι πράγματι εντυπωσιακές. Οχι μόνο λόγω του ποσοστού (7,1%), αλλά και εξαιτίας της αναθεώρησης εκείνων που είχε δημοσιοποιήσει την άνοιξη η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Τότε έβλεπε ανάπτυξη 4,3% για φέτος. Οι προβλέψεις των Βρυξελλών, μάλιστα, είναι καλύτερες ακόμη κι από αυτές του […]

Αναμφισβήτητα το φαινόμενο του πληθωρισμού είναι εδώ. Φαινόμενο υπερτοπικό, εγγενές των διασυνδεδεμένων οικονομιών και ταυτόχρονα απειλητικό για το μέσο νοικοκυριό. Είναι ενδεικτικό πως οι ανατιμήσεις σε βασικά προϊόντα και υπηρεσίες φτάνουν έως και 132% σε σχέση με το 2020. Ο πληθωρισμός του Οκτωβρίου δηλαδή στη χώρα μας χτυπάει υψηλά επίπεδα δεκαετίας.

Ο Τύπος στη γειτονική χώρα γράφει πως η κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αγόρασε και τέταρτο γεωτρύπανο. Οσοι ξέρουν ότι ο σουλτάνος ανήκει στην κατηγορία των πολιτικών που χρησιμοποιούν κατά κόρον την εξωτερική πολιτική για εσωτερική κατανάλωση δεν εξεπλάγησαν από την απόπειρά του να λύσει τα μάλλον δυσεπίλυτα πια δημοσκοπικά του προβλήματα με τέτοιες κινήσεις εντυπωσιασμού.

Διανύσαμε το πρώτο Σαββατοκύριακο αυστηροποίησης των μέτρων για την πανδημία αλλά και τη συνέχιση του τόσο πλέον κρίσιμου εμβολιαστικού προγράμματος.

Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία: το ΚΙΝΑΛ βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο των εξελίξεων. Το ενδιαφέρον που παρουσιάζει η μάχη για την εκλογή της νέας του ηγεσίας είναι δυσανάλογο με την εκλογική του επιρροή και οφείλεται, σε έναν βαθμό τουλάχιστον, στο γεγονός ότι οι επόμενες εκλογές θα διεξαχθούν με το σύστημα της απλής αναλογικής και το ΚΙΝΑΛ μπορεί να αναδειχθεί σε ρυθμιστικό παράγοντα.

Μπροστά από ένα πληκτρολόγιο ενδέχεται να βγάλει κανείς ευκολότερα τον χειρότερο εαυτό του. Χάρη στην επίπλαστη αίσθηση σπουδαιότητας που προσφέρουν μερικές χιλιάδες likes κάποιοι άνθρωποι νιώθουν τόσο σημαντικοί ώστε να κοροϊδέψουν συνανθρώπους τους για τα κιλά τους.

Η σημερινή έρευνα των «ΝΕΩΝ» βγάζει συγκλονιστικά πορίσματα: Στα σκουπίδια καταλήγουν κάθε χρόνο στην Ελλάδα περισσότεροι από 1,484 εκατ. τόνοι τροφίμων! Και αυτό σε μια περίοδο κρίσης, κατατάσσοντας μάλιστα τη χώρα μας σε μια από τις πιο σπάταλες διεθνώς.

Εχουν περάσει έξι χρόνια από τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα. Κι όμως, όλοι συμφωνούν πως η παγκόσμια Σύνοδος που ξεκίνησε χθες στη Γλασκώβη είναι η τελευταία ευκαιρία του πλανήτη να σώσει τον εαυτό του - γιατί προφανώς από το Παρίσι κι έπειτα κανείς δεν έκανε «ό,τι χρειάζεται».