Ολόκληρος ο πλανήτης παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα όσα συμβαίνουν στα ρωσο-ουκρανικά σύνορα. Γιατί σε κάθε γωνιά του γνωρίζουν πως ένας πόλεμος εκεί δεν θα αφορά απλά τις δύο χώρες που βρίσκονται από τη μια και την άλλη πλευρά, θα αφορά την ανθρωπότητα.

Μια γενικευμένη εμπλοκή στην Ουκρανία θα έχει – όπως όλοι οι αναλυτές παραδέχονται – καταστροφικές συνέπειες, μια και θα επηρέαζε όχι μόνο την παροχή ενέργειας αλλά και τις εξαγωγές τροφίμων προς την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, οδηγώντας έτσι σε υπέρμετρη αύξηση των πληθωριστικών πιέσεων που δέχονται τα περισσότερα κράτη. Εκτός, βέβαια, από τις επιπτώσεις στην οικονομία και την ενεργειακή αγορά, παράλληλα θα δημιουργούσε και νέο κύμα προσφύγων.

Μέσα σε ένα τόσο σύνθετο σκηνικό η Ελλάδα οφείλει να κινηθεί έτσι ώστε να πετύχει την καλύτερη δυνατή θωράκισή της σε όλα τα επίπεδα. Και πρέπει πρωτίστως να διασφαλίσει τους ομογενείς μας στη Μαριούπολη, οι οποίοι φτάνουν τους 100.000. Ειδικά αυτός ο δεύτερος στόχος πρέπει να τεθεί υπεράνω όλων των υπολοίπων.

Μέχρι τώρα η πλειονότητα της ελληνικής κοινότητας της πόλης επιθυμεί να παραμείνει στον τόπο της. Ωστόσο, η ελληνική πολιτεία καλείται να είναι προετοιμασμένη για όλα τα ενδεχόμενα. Να έχει, δηλαδή, έτοιμα σχέδια για την άμεση και ταχεία μεταφορά τους στην πατρίδα εφόσον – ο μη γένοιτο – οι συνθήκες την καταστήσουν αναγκαία.