Στον μαγικό κόσμο του Μάνου Χατζιδάκι

Η παραγωγή «Mano's» από το κουαρτέτο του Δημήτρη Καλαντζή αποτελεί μια jazz ματιά πάνω σε συνθέσεις του σπουδαίου συνθέτη

«Προέκυψε απλά σαν φυσική διαδικασία από την ανάγκη μας να τραγουδήσουμε τη μουσική αυτή που χαράχτηκε στις καρδιές μας από μικρά παιδιά στη δική μας καθομιλουμένη γλώσσα, την τζαζ. Η ουσία και η διάθεση των κομματιών του Μάνου είναι πάντα εκεί, και εμείς κάθε φορά ευτυχείς που τα ανακαλύπτουμε. Ξανά και ξανά…». Από το σημείωμα του Δημήτρη Καλαντζή “Mano’s a jazz tribute to Manos Hadjidakis” (Verve-Universal) το μακρινό 2011 οπότε κυκλοφόρησε ο δίσκος διαφαίνεται η αγάπη του για τον ανυπέρβλητο Μάνο Χατζιδάκι.

Η τζαζ ματιά του στην αιώνια μουσική του σπουδαίου δημιουργού έκανε μια εντυπωσιακή διαδρομή: έχει τιμηθεί ως πλατινένιος δίσκος (κάτι ιδιαίτερα σπάνιο για τον κόσμο της τζαζ) και έχει παρουσιαστεί ζωντανά στο Ηρώδειο, το Poisson Rouge της Νέας Υόρκης, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το θέατρο Παλλάς, το ΚΠΙΣΝ, το Half note jazz club, και σε πολύ μεγάλο αριθμό από φεστιβάλ και μουσικές σκηνές.

Ο Δημήτρης Καλαντζής θα βρεθεί ξανά με τον κόσμου του Μάνου Χατζιδάκι στο Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσός έχοντας τους κορυφαίους μουσικούς συνοδοιπόρους: τον Ανδρέας Πολυζωγόπουλος – τρομπέτα, τον Αλέξανδρος-Δράκος Κτιστάκης – τύμπανα, τον Γιώργος Γεωργιάδης – μπάσσο.

Μια συνάντηση η οποία υπενθυμίζει τον ιδανικό τρόπο με τον οποίο η jazz θα μπορούσε να διευρύνει το ελληνικό ακροατήριό της, μέσα από jazz και κλασικά ηχοχρώματα.

Αυτός ο μουσικός διάλογος του εξαίρετου πιανίστα έχει αναπτυχθεί και στην επιτυχημένη διασκευή έργων του Μίκη Θεοδωράκη “modes & moods” music by Mikis Theodorakis, “Χθες το βραδυ” μια jazz ματιά στο “χθες” της ελληνικής μουσικής και το “Santa’s Secret Dance- A jazz Tale for Christmas”.

Εξηγώντας την επιλογή του έργου για την σκηνή του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσού ο Δημήτρης Καλαντζής εξηγεί ότι το “Mano’s a jazz tribute to Manos Hadjidakis”: “Δεν το έχουμε παίξει για πολλά χρόνια στην Αθήνα, αλλά και γενικά, με εξαίρεση μια συναυλία πέρυσι στο φεστιβάλ της Κύθνου. Εννοείται ότι είναι μια δουλειά που αγαπάμε πολύ, όλοι στο γκρουπ, και ευτυχώς όχι μόνο εμείς. Στο παρελθόν το έχουμε παίξει πολύ. Στο Ηρώδειο, στο Μέγαρο, στο ΚΠΙΣΝ, στο Παλλάς, στο Sani Festival, στο Poisson Rouge της Νέας Υόρκης, στο Half Note και πολλά άλλα μέρη”.

Αν το προσεγγίζατε εκ νέου τι θ’ αλλάζατε και τι θα διατηρούσατε;

Μου αρέσει ως έχει. Το σίγουρο είναι πάντως, πως η όποια ενορχηστρωτική ιδέα, γίνεται πραγματική μουσική από τους συγκεκριμένους ανθρώπους που την παίζουν. Νομίζω άλλωστε ότι τα περισσότερα καλά πράγματα στη ζωή, είναι τελικά μια ευτυχής συγκυρία, χρόνου, τόπου, ανθρώπων, καταστάσεων…

Ποιο στοιχείο είναι εκείνο που σας δίνει την βεβαιότητα ότι διατηρείτε τα χαρακτηριστικά της αισθητικής και της μουσικής ατμόσφαιρας του Μάνου Χατζιδάκι;

Ελπίδα υπάρχει για αυτό και όχι βεβαιότητα. Σε κάθε περίπτωση, όταν ακούει κανείς μια μουσική, πολλώ δε μάλλον από μικρός και για πολλά χρόνια, όπως και εγώ και όλοι μας την μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, δημιουργείται ένα αίσθημα βαθιά μέσα του, που έχει να κάνει και με τις αναμνήσεις του, αλλά και με όλον τελικά τον ψυχισμό του. Ο καλύτερος πιστεύω τρόπος, να κάνεις μια διασκευή, είναι να ξεκινήσεις από αυτό το πολύ κεντρικό αίσθημα. Όταν αυτό λειτουργήσει, τα υπόλοιπα είναι εύκολα.

Ολα τα προτζεκτ σας έχουν μια ιδιαίτερη ενορχηστρωτική άποψη. Κατά πόσο συμβάλλει στο τρόπο που επιλέγετε τα έργα που θα παρουσιάσετε;

Ο κάθε μουσικός έχει το δικό του «τρόπο», να παίζει βεβαίως, αλλά και να ενορχηστρώνει. Ο τρόπος αυτός είναι πιστεύω, παρών και φανερός σε ότι θέλει ή τύχει να καταπιαστεί. Για την ακρίβεια, δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. Αρα ο μουσικός «τρόπος» είναι αυτός που συνδέει τα έργα και όχι ανάποδα.