Το Circuit Gilles Villeneuve έχει πάρει το όνομα του από τον Ζιλ Βιλνέβ. Έναν θρύλο της Formula1, που η αγωνιστική του, τραγική πορεία θυμίζει αυτή του Σένα. Ο Βιλνέβ έζησε έντονα τη ζωή του μέσα στις πίστες, αγάπησε τα μονοθέσια, κέρδισε αγώνες, αλλά είχαν, δυστυχώς, θλιβερό τέλος! Η καναδέζικη πίστα «πατάει» πάνω στην προσωπικότητα του Βιλνέβ. Είναι μια ταχύτατη πίστα – όπως και ό ίδιος που έδρασε στην Formula1 από το 1977 έως και το 1982 – έχει υψηλό βαθμό επικινδυνότητας εξαιτίας των καιρικών συνθηκών ( Ο Βιλνέβ ζούμε «αγκαλιά» με το ρίσκο) και αναμοχλεύοντας το ιστορικό της έχει κρυμμένα πολλά ατυχήματα. Ο Ζιλ Βιλνέβ, ένας χαμογελαστός πιλότος από τον Καναδά,  αγαπήθηκε περισσότερο επειδή ξεσήκωνε με το οδηγικό του ταπεραμέντο τα πλήθη.  Παράλληλα αγνοούσε τον κίνδυνο του αθλήματος , επειδή, ακριβώς θεωρούσε ότι αυτό το επάγγελμα γνωρίζεις από την αρχή ότι έχει ως βασική προδιαγραφή τον υπέρτατο κίνδυνο.

Και, συγκλόνισε ακόμη περισσότερο τους θαυμαστές της Formula1, όταν στις 8 Μαϊού του 1982 έχασε τη ζωή του, κυνηγώντας τον καλύτερο χρόνο πριν καν ξεκινήσει ο αγώνας. Ο μικρόσωμος πιλότος σκοτώθηκε στα δοκιμαστικά του βέλγικου γκραν πρι, τον Μάιο του 1982, όμως, είχε ήδη χτίσει μια αξιόλογη καριέρα, ενώ, τα μυστικά της επιτυχίας πρόλαβε να τα μεταλαμπαδεύει  στον γιό του, Ζακ Βιλνέβ, που στέφθηκε πρωταθλητής μετά από πολλά, πολλά χρόνια.

Ακροβατώντας στο όριο

Ο Ζιλ Βιλνέβ αγωνίστηκε σε 68 γκραν πρι, κατάφερε να κερδίσει έξι, ενώ, στο βάθρο ανέβηκε13 φορές. Όσο πράος, ήρεμος και απόμακρος από τα φώτα της δημοσιότητας ήταν, ο Ζιλ μεταμορφωνόταν σε έναν λυσσαλέο οδηγό, που εξαντλούσε τον εαυτό και τις οδηγικές ικανότητες, με αποτέλεσμα να ακροβατεί ανάμεσα στο σωστό και το λάθος. Προσπαθούσε να υπερκεράσει τις γραμμές μέσα στην πίστα, καβαλούσε τα κερμπ, είχε το «ανάποδο τιμόνι» για …πρωινό.

Ήταν ο αγαπημένος οδηγός του Εντσο Φεράρι. Επειδή, ρίσκαρε σαν γνήσιος πιλότος και είχε την αυτογνωσία για την δουλειά που κάνει. Να ζει επικίνδυνα κάθε δευτερόλεπτο, μόλις ξετύλιξε στα όρια το μονοθέσιο του. Ηταν ένας ασυμβίβαστος πιλότος, και τρόμαζε ( όχι μόνο τους θεατές) αλλά ακόμη και τους αντιπάλους του.

Ο μεγάλος του αντίπαλος ήταν μέσα στην ομάδα του, την Ferrari. Το 1982, δύο μήνες πριν χάσει τη ζωή του πίσω από το μονοθέσιο μιας κατακόκκινης Ferrari, ο Βιλνέβ είχε ξεκινήσει ανελέητο πόλεμο με τον νεοσύστατο ομόσταβλο του, τον Ντιντιέ Πιρονί, για το ποιος θα είχε αρχηγικό ρόλο μέσα στην ομάδα. Μια κόντρα που δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί μιας και Ζιλ Βιλνέβ σκοτώθηκε στα δοκιμαστικά του βέλγικου γκραν πρι. Δύο μήνες αργότερα, ο Πιρονί έζησε την φρίκη ενός σοβαρού ατυχήματος. Σε μια στροφή, στην φημισμένη πίστα του Χόκενκαιμ, έχασε τον έλεγχο και μέσα από το παραμορφωμένο μονοθέσιο του, βγήκε με κατεστραμμένα τα πόδια του. Ο τελευταίος έμεινε εκτός αγώνων, και όταν προσπάθησε να ξαναμπεί σε μονοθέσιο διαπίστωσε ότι απλά, οι δυνάμεις του τον είχαν εγκαταλείψει δια παντός.

Επεισοδιακός ήταν ο τρόπος με τον οποίο ο Βιλνέβ μπήκε στον χώρο της Formula1. Ο Καναδός έτρεχε σε αγώνες snowmobile όταν το 1976, εντόπισε το ταλέντο του ο Τζέιμς Χάντ ( άλλος ένας θρύλος της F1) για να του προτείνει να δοκιμάσει να τρέξει στην Formula1. Έτσι και έγινε. Το 1977 ξεκίνησε στην McLaren, όμως, ως ριψοκίνδυνος και ζημιάρης οδηγός είδε γρήγορα την πόρτα της εξόδου μιας και τα αφεντικά τον θεώρησαν ασύμφορο. Η ατυχία του κράτησε για λίγο, αφού, η αυτοπαραίτηση του Νίκι Λάουντα του άνοιξε την πόρτα για ένα ραντεβού με τον Έντσο Φεράρι. Φήμες αναφέρουν, ότι, πρότειναν τον Ζιλ να συναντήσει όσο πιο γρήγορα το μεγάλο αφεντικό της Ferrari, και ο ίδιος είπε, ότι, θα πήγαινε αν έκανε τα έξοδα του ταξιδιού ο Φεράρι!

Το όνειρο του, να  στεφθεί πρωταθλητής δεν εκπληρώθηκε ποτέ. Όμως, 15 χρόνια μετά, ο γιος του Ζακ Βιλνέβ κατάφερε να κατακτήσει ένα πρωτάθλημα με την ομάδα της Williams το 1997. Ο Ζακ Βιλνέν ήταν μόλις 11 ετών, όταν σκοτώθηκε ο πατέρας του και η κατάκτηση του πρωταθλήματος ήταν για αυτόν μια υποχρέωση προς τον Ζιλ. Μετά τη Williams, ο Βιλνέβ έτρεξε στην Formula 1 έως το 2006 με την ομάδα της Sauber. Όταν αποχώρησε από τις πίστες, ασχολήθηκε με την μουσική…