Αναζήτηση
Εχει επιμεληθεί ή δημοσιεύσει πολλούς από τους πιο διάσημους ανθρώπους της εποχής του, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων προέδρων. Ο Πίτερ Οσνος είναι ο εκδότης των βιβλίων που του εμπιστεύθηκαν οι πρόεδροι της Αμερικής. Ο Τζίμι Κάρτερ, ο Μπιλ Κλίντον, ο Μπαράκ Ομπάμα, ακόμη και ο Ντόναλντ Τραμπ ήταν βέβαιο ότι θα έβρισκαν σε εκείνον τον επαγγελματία που γνώριζε και μπορούσε να μετατρέψει το ξεχωριστό βίωμά τους σε ευπώλητο ανάγνωσμα.
Ως νέος δημοσιογράφος για το «Ι.F. Stone’s Weekly», μία από τις κορυφαίες εκδόσεις της ταραγμένης δεκαετίας του 1960 και για 18 χρόνια στην εφημερίδα «The Washington Post», ο Πίτερ Οσνος κάλυψε τον πόλεμο στο Βιετνάμ και την Καμπότζη, την κυριαρχία της Σοβιετικής Ενωσης στο αποκορύφωμα της εξουσίας του Κρεμλίνου, την Ουάσιγκτον ως πολιτικός συντάκτης. Ο ίδιος παρακολούθησε την άνοδο του νεανικού κινήματος Swinging London στη δεκαετία του ’60, αλλά και τα δραματικά γεγονότα στη Βρετανία της Θάτσερ στη δεκαετία του ’80. Τότε ήταν που έγινε επιμελητής βιβλίων στον εκδοτικό οίκο Random House και στη συνέχεια πρόσθεσε στο βιογραφικό του την ιδιότητα του ιδρυτή του οίκου PublicAffairs.
Με λίγα λόγια ο Πίτερ Οσνος είτε ήταν αυτόπτης μάρτυρας σε σημαντικά γεγονότα των τελευταίων δεκαετιών είτε είχε εξαιρετικές πηγές πληροφόρησης ώστε στο Random House και στην εταιρεία που ίδρυσε, το PublicAffairs, να είναι ο υπεύθυνος για τα βιβλία των τεσσάρων προέδρων.
Παράλληλα στην Ουάσιγκτον συνάντησε και άλλους πρωταγωνιστές της αμερικανικής ιστορίας, όπως τον άλλοτε υπουργό Αμυνας (υπεύθυνο για τον πόλεμο στο Βιετνάμ) Ρόμπερτ Μακναμάρα, προέδρους της Βουλής, τις πρώτες κυρίες Ρόζαλιν Κάρτερ και Νάνσι Ρίγκαν, τον δισεκατομμυριούχο Τζορτζ Σόρος, τους σταρ του μπάσκετ Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ και Μάτζικ Τζόνσον. Αλλά και, μεταξύ πολλών άλλων, θρυλικούς κατασκόπους, πολιτικούς αντιφρονούντες και συγγραφείς. Σήμερα ο Πίτερ Οσνος έβγαλε το δικό του βιβλίο αναμνήσεων. Με τίτλο «An Especially Good View: Watching History Happen».
Πορτρέτα διασήμων
Σε αυτό το ασυνήθιστα ευρύ φάσμα απομνημονευμάτων, ο Οσνος μεταξύ άλλων μοιράζεται μοναδικά πορτρέτα των διάσημων ανθρώπων με τους οποίους συνεργάστηκε και προσφέρει την εκ των έσω ματιά ενός επαγγελματία στον χώρο των ειδήσεων και των εκδοτικών επιχειρήσεων. Καθώς χαρτογραφεί την εξέλιξη της καριέρας του και την πρόσφατη ιστορία, διερευνά επίσης την επίδραση της οικογένειας, του χαρακτήρα, της περιέργειας, της τύχης, της ανθεκτικότητας, ενός καλά σιδερωμένου κοστουμιού και κάποιων απροσδόκητων ρυτίδων.
«Ο Τζίμι Κάρτερ είναι απόλυτα αυθεντικός. Κάθισα στο τραπέζι της κουζίνας του. Εγραψε κάθε λέξη σε κάθε βιβλίο του», θα πει ο Οσνος στο podcast του npr.org μεταφέροντας τις εντυπώσεις του για τους προέδρους που συνάντησε. Για τον Μπιλ Κλίντον θα σημειώσει ότι «είχε χάρισμα και ευφυΐα. Το να παλέψεις να βγάλεις ένα βιβλίο από αυτόν ενώ ταυτόχρονα ήταν υποψήφιος για πρόεδρος δεν ήταν εύκολη υπόθεση». Θα παραδεχθεί ότι ο Ομπάμα πήγε και τον βρήκε πριν γίνει πρόεδρος.
«Αγόρασα το βιβλίο του για 40.000 δολάρια. Και αφού έκανε την περίφημη ομιλία στο Συνέδριο των Δημοκρατικών το 2004, το ίδιο μικρό βιβλίο που είχαμε εκδώσει το 1995 – και το οποίο τότε είχε μέτρια απήχηση – επανεκδόθηκε από τους διαδόχους μου στον Random House και πούλησε 4 εκατομμύρια αντίτυπα. Ο Μπάρακ Ομπάμα είναι ένας άνθρωπος που ξέρει πού πηγαίνει και είναι αποφασισμένος να φτάσει εκεί». Και για τον Ντόναλντ Τραμπ τι έχει να θυμηθεί; «Μόλις είχα πάει στο Random House. Ο ιδιοκτήτης του εκδοτικού οίκου, ο κ. Νιουχάους, μου το ανέθεσε λέγοντάς μου πως αυτός ο σύντροφος Τραμπ είχε έρθει να τον δει και ο κ. Νιουχάους ήθελε να κάνει ένα βιβλίο μαζί του. Ο άντρας που είδα το 1986 είναι ο ίδιος με τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, εκτός από το ότι τότε ήταν κατασκευαστής δομικών έργων.
Και αργότερα, το πρόσωπο αυτό έγινε ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών με τα ίδια ένστικτα για το πώς να είναι υπεύθυνος στον βαθμό που είναι δυνατόν για τον εαυτό του χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις συνέπειες. Δεν έγραψε πραγματικά αυτό το βιβλίο. Είχε έναν συγγραφέα-φάντασμα, τον Τόνι Σβαρτς, που παρέμεινε μαζί του και δημιούργησε έναν Ντόναλντ Τραμπ ειδικά για το βιβλίο». Στο μεταξύ, όπως γράφει ο Οσνος στα απομνημονεύματά του, ο Τόνι Σβαρτς δήλωσε μετανιωμένος που συνέβαλε στη δημιουργία μιας βελτιωμένης εκδοχής και η οποία δεν άξιζε στον Τραμπ. Για αυτήν την καθυστερημένη μετάνοια ο Πίτερ Οσνος δηλώνει κατανόηση επισημαίνοντας ότι: «Η διαφορά ήταν ότι ο Τόνι ήταν ο συνεργάτης. Στην πραγματικότητα ήταν το πρόσωπο που συνέλαβε την ουσία του Ντόναλντ Τραμπ. Εγώ ήμουν ο δημοσιογράφος. Ο ρόλος μου ήταν να παρατηρώ τον Τραμπ. Ολη η καριέρα μου, τόσο στη δημοσιογραφία όσο και στις εκδόσεις, στηρίζεται στην παρατήρηση και αυτό απλά έκανα. Δεν υπηρετούσα τον Τραμπ. Δεν του έδωσα και δεν του πήρα χρήματα. Η εκδοτική εταιρεία ήταν εκείνη (που το έκανε)».
Στα 77 του χρόνια σήμερα ο Οσνος εξακολουθεί να υπερασπίζεται στα κείμενά του τις αρχές της δημοσιογραφίας με τις οποίες αναπτύχθηκε και έγινε o παρατηρητής των εξελίξεων: «Δεν συμφωνώ απόλυτα με τη συναίνεση που ευνοεί τον τελικό θρίαμβο του ψηφιακού περιεχομένου. Τα έντυπα είναι πιο ανθεκτικά από ό,τι συνήθως αναγνωρίζεται, αρκεί να είστε διατεθειμένοι να πληρώσετε για αυτήν την ευχαρίστηση. Το παρελθόν των περιοδικών είναι υπέροχο. Το παρόν είναι από πολλές απόψεις συλλεχθέν γράψιμο, εικόνες και σχέδιο που θα αντέξουν. Αλλά σε έναν αιώνα από τώρα λίγα από αυτά τα πίξελ θα βρίσκονται σε προθήκες μουσείων».
