Ο Σωκράτης Κόκκαλης αποφάσισε να μιλήσει ο ίδιος.

Γιατί μέχρι τώρα προτιμούσε απλώς να στέλνει επιστολές εταιριών του για να κάνουν έξωση στην Ακαδημία του Ολυμπιακού.

Και βέβαια αυτό που έκανε ήταν απλώς να ρίξει λάσπη στον ανεμιστήρα.

Την κλασική τακτική αυτού που έχει όντως λερωμένη τη δική του φωλιά.

Γιατί μπορεί να λέει ότι παρέδωσε «μεγάλο» τον Ολυμπιακό, αλλά στην πραγματικότητα τον παρέδωσε διαλυμένο και χρεοκοπημένο.

Γιατί δεν ξεχνιούνται εύκολα τα πάνω από 40 εκατομμύρια χρέη και τα μεγάλα ελλείμματα στο ρόστερ.

Ούτε το γεγονός ότι ο Κόκκαλης έβγαλε λεφτά από το Καραϊσκάκη πουλώντας μετοχές στον Λαυρεντιάδη και εισπράττοντας εκατομμύρια από τον Μαρινάκη.

Ούτε τα εκατομμύρια χρέη και του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού.

Και το κυριότερο, ο Κόκκαλης αρνείται να ομολογήσει ότι εκμεταλλεύτηκε τον Ολυμπιακό.

Φτιάχνει όλο το αφήγημα ότι αυτός έκανε μεγάλο τον Ολυμπιακό, αλλά δεν λέει κουβέντα ότι ο ίδιος ο Κόκκαλης χάρη στον Ολυμπιακό μπορούσε να αποκτά νομιμοποίηση και κύρος σε ένα ευρύτερο κοινό.

Γιατί χωρίς τον Ολυμπιακό, ο Κόκκαλης θα ήταν απλώς ένας ακόμη μεγαλοεπιχειρηματίας.

Μόνο που ο Κόκκαλης δεν ήταν απλώς ένας μεγαλοεπιχειρηματίας.

Υπήρξε το απόλυτο παράδειγμα μιας κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας που στηρίχτηκε στις κρατικές προμήθειες και την προνομιακή μεταχείριση από αλλεπάλληλες κυβερνήσεις.

Ήταν το πρότυπο αυτού που συνηθίσαμε να ονομάζουμε «διαπλοκή».

Ήταν όντως από αυτούς που «μαζί τα έφαγαν» και βρεθήκαμε μερικά χρόνια αργότερα στον κυκεώνα της κρίσης.

Και επειδή κάπου αναφέρεται η επιστολή Κόκκαλη σε ΜΜΕ που υποτίθεται ότι λειτουργούν ως «εργαλεία προώθησης συμφερόντων και φιλοδοξιών», ας ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα.

Ναι, ο Μαρινάκης αγόρασε πολλά ΜΜΕ.

Τα αγόρασε ανοιχτά και τα χρεώνεται.

Μόνο που τα έχει αφήσει να κάνουν τη δουλειά τους και να προσπαθήσουν να γίνουν καλύτερα.

Ο Κόκκαλης από την άλλη ένα μέσο είχε ουσιαστικά στη διαδρομή του, τον ραδιοφωνικό σταθμό Flash και τον χρεοκόπησε.

Όντως ο Κόκκαλης δεν αγόραζε ΜΜΕ.

Όμως, ο Κόκκαλης εξαγόραζε τα ΜΜΕ γιατί ήταν ο «εθνικός προμηθευτής» (ή «ευεργέτης» όπως αρέσκεται να πιστεύει).

Γιατί ήταν το κομβικό πρόσωπο της διαπλοκής και των αθέμιτων σχέσεων οικονομικής και πολιτικής εξουσίας.

Γιατί μπορούσε να ελέγχει αυτούς που έλεγχαν τα νήματα και με αυτό τον τρόπο να ξέρει ότι άλλοι έκαναν τις δικές του δουλειές και του εξασφάλιζαν θετική προβολή στα ΜΜΕ.

Γι’ αυτό και δεν αγόραζε ΜΜΕ.

Γιατί αυτά ούτως ή άλλως έπαιρναν γραμμή να στηρίζουν τον «εθνικό προμηθευτή».

Μπήκα στη δημοσιογραφία κοντά 30 χρόνια πριν.

Και ένα από τα πράγματα που κυριαρχούσε στα «δημοσιογραφικά γραφεία» στις δεκαετίες του 1990 και του 2000 ήταν ότι ο «πραγματικός κυβερνήτης είναι ο Κόκκαλης».

Από τότε κύλησε αρκετό νερό στο αυλάκι.

Αρκετό για να γκρεμιστεί ο μύθος του «εθνικού ευεργέτη» Κόκκαλη.

Αρκετό για να γνωρίζουμε το λογαριασμό που άφησε πίσω η διαπλοκή.

Αρκετό για έχουμε καταγράψει τον τρόπο που έκανε «δουλειές» ο Κόκκαλης, με διαφορετικές κυβερνήσεις και επιχειρηματικούς «συμμάχους» με γνωστή και όχι ακριβώς αξιοζήλευτη πολιτεία.

Αρκετό για να γνωρίζουμε τη ζημιά που έκανε στον Ολυμπιακό. Στην ομάδα, όχι στην ιδιοκτησία.

Και γι’ αυτό το λόγο λέμε ένα απλό πράγμα: δεν είσαι πια «πραγματικός κυβερνήτης» και τόσο η λάσπη όσο και οι δήθεν συνωμοσίες που οραματίζεσαι ότι θα οργανώσεις θα πέσουν στο κενό.