Αναζήτηση
Από τις 23 έως τις 29 Ιανουαρίου, στο Θέατρο Ροές (Iάκχου 16, Αθήνα), η καταξιωμένη χορογράφος και performer Ερμίρα Γκόρο παρουσιάζει την παράσταση «You». Προσκαλεί τους πιο «τολμηρούς» θεατές να βιώσουν τη δική τους μοναδική εμπειρία, επιλέγοντας τη μουσική, τις θεματικές και τους χορευτές που επιθυμούν να δουν επί σκηνής!
Σε μια εποχή θεμελιωδώς «θεαματολογική», στην οποία ο καθένας μας διεκδικεί την ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας του και επιθυμεί να βρίσκεται στο επίκεντρο των εξελίξεων, το ζήτημα των προσωπικών επιλογών δεν θα μπορούσε να μην επηρεάσει και τη σχέση του ατόμου με την τέχνη. Αυτές τις επιλογές, τις επιλογές σου, τις επιλογές μας, αποθεώνει η παράσταση «You» !
Οι φωτογραφίες είναι των Αλέκος και Χρήστος Μπουρελιάς.
Στην παράσταση συμμετέχουν οι χορευτές Νίκος Καλογεράκης, Χαρά Κώτσαλη, Δήμητρα Μερτζάνη, Σταυρούλα Σιάμου, Αλέξανδρος Σταυρόπουλος, Αγγελική Στελλάτου και Δημήτρης Σωτηρίου.
Ένας θεατής τη φορά εισέρχεται στον χώρο, επιλέγει τη μουσική, το θέμα της χορογραφίας και τους χορευτές που επιθυμεί να δει επί σκηνής! Η διαδικασία είναι κοινή, αλλά κάθε σύνθεση είναι μοναδική, επειδή ακριβώς καλεί τον θεατή να ζήσει την εμπειρία που προκύπτει από τις επιλογές του, να τολμήσει να παίξει με τους όρους ενός πρωτότυπου «παραστασιακού παιχνιδιού». Ορισμένοι από τους πιο χαρισματικούς και ταλαντούχους χορευτές του σύγχρονου ελληνικού χορού μετέχουν από κοινού με τον θεατή σε αυτό το ενδιαφέρον καλλιτεχνικό πείραμα.
Ο ένας θεατής, δημιουργός και μοναδικός αποδέκτης της κάθε παράστασης, έρχεται στο προσκήνιο, βγαίνοντας από την καθιερωμένη αφάνεια του κοινού. Οι επιθυμίες του και οι διαφορετικές όψεις της προσωπικότητάς του τροφοδοτούν τη δημιουργική διαδικασία και τον αναγάγουν αυτόματα σε ενεργό συμμετέχοντα.
Οι φωτογραφίες είναι των Αλέκος και Χρήστος Μπουρελιάς.
Όλοι μαζί, θεατής και ερμηνευτές, δημιουργούν μια κυριολεκτικά ανεπανάληπτη εμπειρία, στον βαθμό που μπορεί κανείς να ερμηνεύσει διπλά τον τίτλο της παράστασης: YOU, ως ενικό πρόσωπο ή ως πληθυντικό. Αυτή η μετάβαση, από τον ενικό του προσωπικού βιώματος στον πληθυντικό μιας ομαδικής εμπειρίας, προσδίδει στη δράση την αίσθηση της μοναδικότητας και της αποκλειστικότητας.
Η χορογράφος Ερμίρα Γκόρο μιλάει στα «Νέα» για την νέα της χορευτική περιπέτεια, τις επιλογές των θεατών στο έργο της αλλά και την προσωπική υπόθεση στο χορό.
Πώς προέκυψε η ιδέα για την παράσταση;
Με ενδιέφερε πάντα τι συμβαίνει όταν πηγαίνεις ως θεατής σε μία παράσταση, τι συμβαίνει πριν, κατά τη διάρκεια και μετά από την παράσταση. Όταν πρωτοφτάνουμε στο χώρο, υπάρχει η κοινωνικοποίηση με τον υπόλοιπο κόσμο. Οι θεατές μιλάμε μεταξύ μας με αποτέλεσμα να αποσπάται η προσοχή μας. Κατά τη διάρκεια της παράστασης, παρατηρούμε πώς παρακολουθούν οι άλλοι την παράσταση. Και κατευθείαν μετά την παράσταση κυριαρχεί ο σχολιασμός. Η πρώτη ερώτηση που κάνουμε είναι «πώς σου φάνηκε»; Ο καθένας εκφράζει την άποψή του και η άποψη αυτή επηρεάζει και τη δική μας.
Ήθελα να φτιάξω μία παράσταση όπου να μην αποσπάται η προσοχή του θεατή, κι ο μόνος τρόπος να το επιτύχω ήταν να δημιουργήσω μια συνθήκη όπου ο θεατής να μην μπορεί να μοιραστεί την εμπειρία του με κανέναν άλλον θεατή. Να βιώσει μία εμπειρία αποκλειστικά δική του, χωρίς να επηρεάζεται η γνώμη του από τον περίγυρό του. Μια εμπειρία που να μην αποτελεί κοινωνικό γεγονός.
Πόσες διαφορετικές χορογραφίες στήσατε; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά τους;
Οι χορογραφίες μεταλλάσσονται και οι πιθανότητες είναι τεράστιες. Oι παραστάσεις παίρνουν άλλη μορφή με βάση τις επιλογές του κάθε θεατή. Βεβαία, ο στόχος μου είναι να μην ενδιαφέρει τον θεατή να γνωρίσει την ιδέα που υπάρχει πίσω από την παράσταση, ούτε και τη διαδικασία δημιουργίας της. Στόχος μου είναι να βιώσει την ίδια την παράσταση.
Πόσο χρόνο στη διάθεσή του θα έχει ο κάθε θεατής προκειμένου να δει την παράσταση;
Ο κάθε θεατής θα έχει στη διάθεσή του συνολικά 35 λεπτά. Στο χρόνο αυτό συμπεριλαμβάνεται η διαδικασία επιλογής της μουσικής, της θεματικής ενότητας και των ερμηνευτών που θα δει επί σκηνής και, φυσικά, η παρακολούθηση της παράστασης που είναι αποτέλεσμα των δικών του επιλογών.
Ανάμεσα σε ποιες μουσικές πρέπει να επιλέξει εκεί της αρεσκείας του;
Υπάρχει μία τεράστια πληθώρα και ποικιλία μουσικών θεμάτων, που καλύπτουν ένα πολύ μεγάλο μουσικό εύρος, από την οποία καλείται να επιλέξει ο θεατής.
Πέρα από όλες αυτές τις επιλογές, πώς τροφοδοτεί ο θεατής την καλλιτεχνική δημιουργία;
Όλοι είμαστε θεατές, σε καθημερινή βάση. Από ένα μικρό πράγμα που θα συναντήσουμε στην καθημερινότητά μας μέχρι μία παράσταση. Ως θεατής λοιπόν, το τι βλέπω και το πώς βλέπω αυτό που βλέπω, επηρεάζει –έστω και ασυνείδητα- το δημιουργό. Από την άλλη, ως δημιουργός πάντοτε με απασχολεί ο θεατής. Από τη στιγμή που απευθύνομαι στο θεατή, ο θεατής αποτελεί κομβικό μέλος της παράστασης. Αλλά δεν αφήνω αυτή τη σκέψη να λειτουργεί περιοριστικά. Ίσως γιατί ποτέ δεν αντιμετωπίζω τους θεατές ως μάζα. Μου αρέσει να τους αντιμετωπίζω όπως ακριβώς είναι: ως μοναδικούς και διαφορετικούς ανθρώπους. Τώρα πώς αυτή η σκέψη επηρεάζει τα έργα μου, δεν το γνωρίζω με ακρίβεια. Το YOU όμως είναι φτιαγμένο για κάθε θεατή χωριστά, γι’ αυτό και ζητάει τη συμμετοχή του σε τόσο καθοριστικό βαθμό.
Οι φωτογραφίες είναι των Αλέκος και Χρήστος Μπουρελιάς.
Αυτή η αλληλεπίδραση με τους θεατές, πώς λειτουργεί για τους χορευτές; Δεδομένου ότι ούτε αυτοί έχουν έναν σταθερό ορίζοντα στην παράσταση.
Οι επιλογές των θεατών είναι αυτές που καθορίζουν συνολικά το έργο και κατ΄επέκταση και τους ερμηνευτές του έργου. Αυτό είναι το ενδιαφέρον της συγκεκριμένης δουλειάς. Ωστόσο, η παράσταση έχει χτιστεί πάνω σε πολλή δουλειά και πολλές πρόβες, κατά τις οποίες επεξεργαστήκαμε τις ατελείωτες πιθανότητες. Όπως συμβαίνει και στη ζωή μας, πολλές φορές σχεδιάζουμε με ακρίβεια κάτι και είναι όλα προγραμματισμένα και κάποια στιγμή ένας παράγοντας μπορεί να ανατρέψει όλα μας τα σχέδια και να αλλάξει όλη την πορεία των πραγμάτων. Μία στιγμή μπορεί να αλλάξει όλη μας τη σκέψη για την υπόλοιπη ζωή μας. Κάπως έτσι σκέφτομαι ότι λειτουργεί και αυτή η παράσταση.
Εσείς τοποθετείτε την παράσταση απέναντι από το ζήτημα των προσωπικών επιλογών και την ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας. Εμένα όμως αυτή η εξατομίκευση του θεάματος, μου θυμίζει και λίγο εποχές όπου οι μαικήνες των τεχνών διέθεταν τα χρήματά τους για να βλέπουν παραστάσεις της αρεσκείας τους. Μπορεί τελικά ένα τόσο ευρύ πεδίο, όπως είναι αυτό του χορού να αποκτήσει πραγματικά εξατομικευμένο χαρακτήρα;
Η παράσταση YOU είναι ένα πείραμα που προσπαθεί να διερευνήσει αυτό ακριβώς, το πώς μία παράσταση μπορεί να λειτουργήσει για έναν μοναδικό θεατή. Δεν είναι η πρώτη φορά που μία παράσταση χορού απευθύνεται σε έναν θεατή, απλώς δεν έχει ίσως συμβεί με αυτές ακριβώς τις συνθήκες – ο θεατής να επιλέγει τις παραμέτρους της παράστασης και να είναι μόνος του στο θέατρο. Αυτό που θέλησα να μελετήσω είναι πώς μπορεί να εξατομικευτεί μία παράσταση ώστε κάθε θεατής να την βιώσει μόνος του ανεξαρτήτως από το πώς θα την βιώσουν οι υπόλοιποι. Έτσι γεννήθηκε η συγκεκριμένη performance. Γι’ αυτόν τον λόγο η κάθε παράσταση είναι διαφορετική από την προηγούμενη και από την επόμενη, για να μην μπορεί αυτό που βιώνει ο θεατής να το συζητήσει με τους άλλους θεατές. Κάθε παράσταση είναι εξατομικευμένη εφόσον ο καθένας την βιώνει διαφορετικά. Ήθελα να αποκλείσω τους εξωγενείς παράγοντες που επηρεάζουν το θεατή, ώστε στο τέλος να μείνει μόνο η προσωπική και επομένως μοναδική εμπειρία του.
