Το όνομα του πρωταγωνιστή της ιστορίας μας παραπέμπει σε ανέκδοτο. Ισως κάποιοι να αντιμετώπισαν και ως αστείο την κλήση του στην εθνική ομάδα της χώρας του στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1990. Οι αμφισβητίες του αναγκάστηκαν να καταπιούν τις γλώσσες τους και μετά το Μουντιάλ της Ιταλίας το συγκεκριμένο όνομα δεν αφορούσε μόνο ανέκδοτα. Είχε περίοπτη θέση και σε ό,τι αφορά τους σέντερ φορ. Κυρίες και κύριοι, ο Τότο Σκιλάτσι.

Και επειδή οι φωτοβολίδες που εκτοξεύθηκαν σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου είναι αρκετές, «ΤΑ ΝΕΑ» σας θυμίζουν τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις. Παίκτες που έκαναν το μπαμ κατά τη διάρκεια του Μουντιάλ αλλά δεν μπόρεσαν να συνεχίσουν σε ανάλογους ρυθμούς. Μπορεί η εξέλιξη της καριέρας τους να μην ήταν αυτή που θα επιθυμούσαν, ωστόσο ιστορία έγραψαν. Και φρόντισαν να το πράξουν με τρόπο εντυπωσιακό, όπως ο Τότο Σκιλάτσι. Η καριέρα του θα μπορούσε να είναι θέμα λίγων γραμμών στο διάβα των χρόνων του calcio. Ο Σκιλάτσι όμως θα μπορούσε κάλλιστα να είναι και ο πρωταγωνιστής σε ένα σπαγκέτι γουέστερν με μουσική του Μορικόνε. Ο άνθρωπος που ερχόταν από τον πάγκο έζησε το όνειρο. Εγινε σύνθημα στα χείλη των Ιταλών, μέχρι και τραγούδι. Εμφανίστηκε στο προσκήνιο ως λύση «απελπισίας» όταν όλα έδειχναν να πηγαίνουν στραβά για τη Σκουάντρα Ατζούρα. Και είναι κάποιες στιγμές που ξαφνικά όλα αλλάζουν. Κάπως έτσι έγινε και εκείνο το βράδυ στην Αιώνια Πόλη. Το βράδυ εκείνο ήταν του Τότο. Η Αυστρία είχε βρει τρόπο να κρατήσει την Ιταλία στο μηδέν. Ο Βιτσίνι κοιτούσε τον πάγκο του. Απελπισία. Κι εκεί, πάνω στην απελπισία της στιγμής, το νεύμα στον Σκιλάτσι.

Ολα για όλα

Ο προπονητής των Ιταλών δεν είχε τίποτε να χάσει. Τα έπαιξε όλα για όλα. Ρίσκαρε. Κέρδισε. Ο Σκιλάτσι ήταν ο νέος Καίσαρας. Μπορούσε να αναφωνήσει: Veni, vidi, vici. Πέρασε στο ματς ως αλλαγή στο 74′ και λίγο αργότερα έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Την επόμενη μέρα τα πρωτοσέλιδα είχαν έτοιμο τον τίτλο: «Ο νέος Πάολο Ρόσι». Ο Σκιλάτσι έζησε σε διάστημα ενός μήνα τα πάντα. Κάθε μέρα ήταν δική του. Κάθε κίνησή του απασχολούσε μια χώρα παθιασμένη για το ποδόσφαιρο. Και συνάμα τρελαμένη για ήρωες. Σε κάθε παιχνίδι της Ιταλίας έκανε αυτό που ονειρεύονταν όλοι οι συμπατριώτες του. Νεύμα του προπονητή, ζέσταμα, αλλαγή και γκολ. Η Ιταλία ζούσε στους ρυθμούς του Τότο. Ο Σκιλάτσι, που φορούσε τη φανέλα της Γιουβέντους, είχε καταφέρει το αδιανόητο. Η φήμη του ξεπερνούσε όλα τα αστέρια της ιταλικής ομάδας και ο πλανήτης προσπαθούσε να μάθει λεπτομέρειες για τη ζωή του Σισιλιάνου. Μια ζωή σαν παραμύθι. Στιγμές ανείπωτης δόξας. Ενας θρίαμβος του «ανώνυμου» απέναντι σε Βιάλι, Καρνεβάλε, Μαντσίνι και Σερένα. Ο Σκιλάτσι αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της τελικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου, κατορθώνοντας να πετύχει έξι γκολ. Δεν κατάφερε όμως να δει τη Σκουάντα Ατζούρα στην κορυφή του κόσμου. Οι Ιταλοί αποκλείστηκαν από την Αργεντινή στα ημιτελικά της διοργάνωσης αλλά ο Τότο είχε κερδίσει τη θέση του στα ψηλά ράφια της βιβλιοθήκης των Μουντιάλ. Τι έκανε μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο ο σέντερ φορ της Γιούβε; Τίποτα. Μα είχε προλάβει να πετύχει τόσα πολλά σε διάστημα ενός μήνα. Αγαπήθηκε όσο λίγοι από ένα έθνος που ζει και αναπνέει για το ποδόσφαιρο. Ο Τότο δεν μπόρεσε να κάνει την καριέρα που θα ήθελε. Μπόρεσε όμως να κάνει όλα όσα ονειρευτήκαμε πιτσιρικάδες, γδέρνοντας τα γόνατά μας στις αλάνες. «Αυτό που έγινε στο Μουντιάλ το 1990 ήταν κάτι μοναδικό. Ακόμα και σήμερα σκέφτομαι τα όσα έζησα στη διοργάνωση. Ηταν στιγμές που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Τι άλλο να πω. Πάντα θα είναι στο μυαλό μου η μαγεία από εκείνα τα βράδια». Κι όσο για την εικόνα που μένει; Ο τύπος ήταν από άλλο… ανέκδοτο.

Ο Ολεγκ Σαλένκο και τα πέντε γκολ απέναντι στο Καμερούν

Οταν κάποιος ακούει Ολεγκ το μυαλό του πάει στον Μπλαχίν. Μπορεί βεβαίως και στον Προτάσοφ. Και οι δύο έγραψαν Ιστορία. Το σίγουρο πάντως είναι πως κανείς δεν πρόκειται να σκεφτεί τον Σαλένκο. Ακόμη και μετά την «αποκάλυψη», οι περισσότεροι δεν μπορούν να θυμηθούν για ποιον λόγο η αναφορά στον συγκεκριμένο παίκτη. Κι όμως, ο Σαλένκο κατάφερε να πετύχει κάτι εντυπωσιακό στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1994, στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.

Η αναμέτρηση της Ρωσίας με το Καμερούν δεν είχε και μεγάλη σημασία για την «παρέα» του Σαλένκο. Οι Ρώσοι δεν είχαν ελπίδες πρόκρισης και το παιχνίδι είχε διαδικαστικό χαρακτήρα για τη ρωσική ομάδα. Τι έκανε λοιπόν ο Ολεγκ; Κατάφερε να πετύχει πέντε γκολ στην εντυπωσιακή νίκη της Ρωσίας με 6-1. Ηταν ένα μυθικό ματς για τον Σαλένκο και ό,τι λόγια και να χρησιμοποιήσει κάποιος, αδυνατούν να αποδώσουν την πραγματικότητα. Ελάχιστοι γνώριζαν τον συγκεκριμένο παίκτη πριν από την έναρξη της αναμέτρησης Ρωσίας – Καμερούν. Ενενήντα λεπτά όμως ήταν αρκετά για να συζητεί όλος ο κόσμος το όνομα του Σαλένκο. Ο Ρώσος ήταν ο πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης, μαζί με τον Κρίστο Στόιτσκοφ, πετυχαίνοντας έξι γκολ. Το όνομα του Σαλένκο «διαφημίστηκε» σε κάθε γωνιά του κόσμου αλλά η καριέρα του δεν ήταν αυτή που θα ήθελε ο παλαίμαχος πλέον ποδοσφαιριστής. Ο ρώσος επιθετικός ήταν μια «φωτοβολίδα» που δεν μπόρεσε να κάνει τη διαφορά. Αναψε και έσβησε σε μια διοργάνωση. Προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τα έξι γκολ που πέτυχε στις ΗΠΑ αλλά χωρίς επιτυχία.

Τα χρυσά γάντια του Σέρχιο Γκοϊκοετσέα

Οι μεγάλες στιγμές στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων δεν είναι προνόμιο των επιθετικών. Μπορεί τα φώτα της δημοσιότητας να μην πέφτουν συνήθως στους τερματοφύλακες, αλλά υπάρχει και γκολκίπερ που έκανε το μεγάλο «μπραφ» σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. «Απογειώθηκε» και «προσγειώθηκε» σε μικρό χρονικό διάστηα. Ο λόγος για τον πορτιέρε της Αργεντινής στο Μουντιάλ της Ιταλίας το 1990. Ο Σέρχιο Γκοϊκοετσέα έκανε πράματα κα θάματα και ήταν από τους μεγάλους πρωταγωνιστές της Αλμπισελέστε στα γήπεδα της Ιταλίας.

Υπήρξε παίκτης της Αργεντινής που κατάφερε να κλέψει λάμψη από τον Ντιέγκο; Κι όμως, ο Γκοϊκοετσέα είδε το όνομά του δίπλα σε αυτό του Μαραντόνα, στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ιταλίας. Επαιξε από σπόντα λόγω σοβαρού τραυματισμού του Πούμπιδο, ο οποίος ήταν ο βασικός τερματοφύλακας της Αργεντινής και στο Μουντιάλ του Μεξικού το 1986.

Ο Γκοϊκοετσέα βρέθηκε από το πουθενά στη βασική ενδεκάδα της Αργεντινής. Και όσοι θεώρησαν πως ο γκολκίπερ των Μιγιονάριος (ομάδα της Κολομβίας) δεν θα μπορούσε να φορέσει τα γάντια του Πούμπιδο αναγκάστηκαν ν’ αναθεωρήσουν τις απόψεις τους. Ο Γκοϊκοετσέα ήταν από τους μεγάλους πρωταγωνιστές της Αργεντινής. Πραγματοποίησε εντυπωσιακές εμφανίσεις και αποθεώθηκε από τους συμπατριώτες του, για την απόδοσή του στο μεγάλο ματς με τη Βραζιλία. Η Αργεντινή είχε καταφέρει ν’ αποκλείσει τη Σελεσάο με το γκολ του Κανίγια, αλλά ο Γκοϊκοετσέα ήταν εκείνος που έκανε την διαφορά για την παρέα του Μαραντόνα. Ο αργεντινός τερματοφύλακας έμοιαζε ανίκητος ακόμα και όταν οι αντίπαλοί του εκτελούσαν πέναλτι και δεν χωρά αμφιβολία πως οι μετοχές του εκτοξεύτηκαν μετά την τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Πολλοί περίμεναν ότι η συνέχεια της καριέρας του θα ήταν εξίσου εντυπωσιακή αλλά οι προσδοκίες δεν επαληθεύτηκαν. Ο Γκοϊκοετσέα δεν κατάφερε να γίνει τερματοφύλακας top επιπέδου και όλοι θυμούνται τον πορτιέρε της εθνικής ομάδας της Αργεντινής από τις εμφανίσεις που είχε πραγματοποιήσει στο Μουντιάλ της Ιταλίας. Ο ίδιος πάντως δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσει τα όσα πέτυχε με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του στα γήπεδα της Ιταλίας. Ηταν ο παίκτης που πήρε λίγη από τη λάμψη του Μαραντόνα.