Αναζήτηση
Σ’ ένα πολύχρωμο πανηγύρι ήταν καταδικασμένος αυτός να ντύνεται πάντα πένθιμα και σοβαρά. Ηταν το «κοράκι» γιατί φορούσε το μαύρο του εβένου και είναι ακόμη το «κοράκι» γιατί συμβολίζει τον νεκροπομπό του ηττημένου. Εδώ και χρόνια άλλαξε το «πτέρωμά» του με του παπαγάλου το φανταχτερό, όμως δεν άλλαξε το προσωνύμιό του: «κοράκι» παραμένει κατατρεγμένο και στιγματισμένο. Είναι ο διαιτητής του ποδοσφαίρου· ο κακός της παράστασης!
Καταδικασμένος ο διαιτητής να φορτωθεί αυτός την ήττα, καταδικασμένος να περάσει απαρατήρητος σαν τον τελευταίο κομπάρσο όταν κάνει σωστά τη δουλειά του.
Ο διαιτητής είναι το πρώτο θύμα μιας κακής ποδοσφαιρικής αναμέτρησης· είναι αυτός που θα δεχτεί πυρά από τους δύο αντιπάλους, από τους οπαδούς, από τους προέδρους, από τον τελευταίο παράγοντα, είναι αυτός, τέλος, που θα εισπράξει τις ύβρεις και τις φτυσιές των θεατών όσο μακριά από τη σκηνή κι αν βρίσκονται.
Ο διαιτητής, πριν από έναν σοβαρό αγώνα, θα δεχτεί τηλεφώνημα από τον ισχυρό αντίπαλο πρώτα και θα δελεαστεί. Θα του γίνει μια πρόταση που θα σκεφτεί πολύ αν θα πρέπει να την αρνηθεί. Ο επόμενος που θα σχηματίσει τον αριθμό του «τυχερού» διαιτητή στο τηλέφωνό του θα είναι ο αδύναμος αντίπαλος· από αυτόν θα απειληθεί, γιατί αυτός δεν μπορεί να κάνει την πρόταση που έκανε ο προηγούμενος. Τέλος οι έχοντες «έννομο συμφέρον» θα επικοινωνήσουν τελευταίοι. Κι αυτοί θα απειλήσουν.
Η νύχτα πριν από τη μέρα του ματς θα είναι μια δύσκολη, ταραγμένη. Πρέπει να αποφασίσει με ποιον θα είναι: με τον δυνατό, τον αδύνατο, με το δίκιο ή με την οικογένειά του;
Πολλοί αναρωτιούνται στα απόκρυμνα του διαιτητικού τους βίου: τι ήθελα και ασχολήθηκα; Είναι όμως ήδη με το ένα πόδι στον γκρεμό. Είναι ήδη αργά για να επανορθώσουν!
Ο διαιτητής θα αφήσει την προσωπική ζωή του στην ντουλάπα και την Κυριακή το πρωί θα ντυθεί ο «άρχοντας του αγώνα». Αυτός ο τελευταίος χαρακτηρισμός είναι η κατ’ ευφημισμόν ονομασία του ρέφερι μέχρι να αρχίσει να σφυρίζει. Μετά γίνεται «κοράκι»!
Οι οπαδοί καθυβρίζουν κι αυτόν και την οικογένειά του. Η μητέρα του διαιτητή γίνεται τραγούδι χυδαίο στα χείλη των φανατικών, το ίδιο και η σύζυγός του. Ενα πέναλτι μπορεί να του στοιχίσει τη σωματική του ακεραιότητα, μπορεί να του κοστίσει ένα καμένο σπίτι, μπορεί ακόμη να χάσει τον ύπνο του μέχρι το τέλος της διαιτητικής ζωής του.
Αν δεν υπήρχε ο διαιτητής, θα έπρεπε να του εφεύρουν! Είναι ο περαστικός από τον τόπο του εγκλήματος που θα του φορτώσουν τη δολοφονία, είναι ο κλόουν του τσίρκου που θα σκοντάψει στον πάσαλο της οροφής, είναι ο πλάτανος που θα τραβήξει τους κεραυνούς όταν ολόκληρο το βουνό τυφλώνεται από τις αστραπές.
Ακόμη και ο Εντγκαρ Αλαν Πόε για ένα κοράκι έγραψε κι έγινε θρύλος:
Μαυροπούλι άλλοτε θείο, που πλανιέσαι στη νυχτιά,
ποιο είναι τάχα τ’ όνομά σου μες στην άραχνη νυχτιά;
–Διαιτητής!
Καληνύχτα και καλή τύχη.
