Οι ειδήμονες του hotel business λένε ότι η καλή φήμη ενός ξενοδοχείου δεν πιστοποιείται μόνο από τους ξένους επισκέπτες αλλά και από το κατά πόσο τα μπαρ, τα εστιατόρια και οι λοιπές υπηρεσίες του γίνονται σημείο αναφοράς για τους μόνιμους κατοίκους της πόλης. Για παράδειγμα, στην Αθήνα, το μπαρ της Μεγάλης Βρεταννίας αποτελεί ντεκόρ σε πολλά μυθιστορήματα, ενώ τη δεκαετία του 1970 καλλιτέχνες και διανοούμενοι σκούπιζαν τα παπούτσια τους στο χαλάκι του ξενοδοχείου για να απολαύσουν τα χάμπουργκερ του GB Corner. Οπως, αντίστοιχα, τα παιδιά των εύπορων οικογενειών, τη δεκαετία του 1960, πρωτοδοκίμαζαν το παγωτό μπανάνα σπλιτ στο καφέ Βυζαντινό του Χίλτον.

Κι ύστερα ήρθε η δεκαετία του 1980. Η Ελλάδα αλλάζει ταχύτητα μαζί και ταξικά ήθη. Και στην Αθήνα οι κάτοικοί της, που δεν έχουν ακόμη συμπεριλάβει στα must της ατζέντας τους τα ταξίδια στο εξωτερικό, αναζητούν τον κοσμοπολιτισμό στα νεόδμητα ξενοδοχεία. Στις αρχές της δεκαετίας το Intercontinental και το Ledra Marriott, οι δίδυμοι ξενοδοχειακοί «πύργοι» της Συγγρού –που πριν από μερικά χρόνια είχε αναμορφωθεί με αφορμή την υπογραφή της ένταξης στην τότε ΕΟΚ –υποδέχονται αυτό που αργότερα μετουσιώθηκε σε λάιφσταϊλ.

Μοντέρνα και παρόμοια, τα δύο ξενοδοχεία συναγωνίζονταν ποιο από τα δύο θα κερδίσει την υπό σύσταση τότε κοσμική Αθήνα –ένα μείγμα από απομεινάρια παλαιών κοσμικών, εναλλακτικών πλουσιόπαιδων, εγχώριων κινηματογραφικών σταρ, ανερχόμενων καλλονών και νομενκλατούρας του ΠΑΣΟΚ. Το Ledra παίρνει κεφάλι λόγω του εστιατορίου Kona Kai που για τους ταξιδεμένους πελάτες του παραπέμπει κάπως στο λονδρέζικο Mr Chow.

Το Kona Kai δεν ήταν μόνο το πρώτο πολυνησιακό εστιατόριο στην πρωτεύουσα. Ηταν κι αυτό που, με τις ευκολίες που έχει ένα ξενοδοχειακό εστιατόριο, άνοιξε τον δρόμο σε ό,τι αργότερα εξελίχθηκε σε δημοσιογραφία γεύσης. Γιατί, πέρα από τις κοσμικές παραμέτρους, είχε πάντα εξαιρετικό φαγητό. Εκεί σερβιρίστηκε για πρώτη φορά τεπανγιάκι, εκεί οι Αθηναίοι δοκίμασαν για πρώτη φορά σούσι. Κι εκεί συνόδευσαν το φαγητό τους με εξωτικά κοκτέιλ. Ισως στα τραπέζια του καταστρώθηκαν και τα πρώτα ταξίδια στο Μπαλί που εξελίχθηκαν σε ταξιδιωτική tendance τη δεκαετία του 1990. Με δυο λόγια, η κοσμική Αθήνα έδωσε εκεί ραντεβού με το απωθημένο του εξωτισμού. Στις γεύσεις και στο στυλ.

Τα γκαρσόνια φορούσαν χαβανέζικα πουκάμισα ενώ η διακόσμηση, κατά τα σημερινά δεδομένα αισθητικής, φλερτάριζε με το κιτς. Καθρέφτες με τρεχούμενα νερά, τοτέμ, λουλούδια και κάτι σαν ήχος από γιουκαλίλι κάπου στο βάθος. Στο διπλανό σου τραπέζι μπορεί να κάθονταν η Αλίκη Βουγιουκλάκη και η Ζωή Λάσκαρη με την παρέα τους, στο παραδιπλανό ο τάδε υπουργός, στο απέναντι ο δείνα επιχειρηματίας και πιο εκεί ο Ντέμης Ρούσσος ή κάποιος μεγαλοποδοσφαιριστής τύπου Ντέταρι. Και βέβαια όλοι οι διεθνείς σταρ που επισκέπτονταν τότε την Αθήνα, από την Ούρσουλα Αντρες μέχρι τον Χούλιο Ιγκλέσιας ή τον Αλέν Ντελόν, από εκεί πέρασαν. Οσο για τους απλούς θνητούς, το να σε πάει ο σύντροφός σου στο Kona Kai σήμαινε, για μια γυναίκα, ότι έχει σοβαρό σκοπό.