Αστραψε και βρόντηξε για άλλη μια φορά ο Σπάικ Λι. Το συνηθίζει άλλωστε. Είτε επειδή τον τρώει το δίκιο, είτε επειδή κάπως πρέπει να καλύψει τη βουβαμάρα που αφήνουν πίσω οι ταινίες του.

Χρόνια βλέπετε προσπαθεί να επανακτήσει την εμπιστοσύνη του αφροαμερικάνικου κοινού (που προτιμά να τα σκάει στις κωμωδίες του Τάιλερ Πέρι).

Πολλές φορές, φταίει και ο ίδιος – τι το θελε εκείνο το ριμέικ του Old Boy; Κάποιες άλλες αδικείται: Το πρόσφατο «Chi-Raq» είναι, ομολογουμένως, μια χαρά. Ο τίτλος, μια σύνθετη λέξη που προκύπτει από την ένωση του Ιράκ και το… Σικάγο – λογοπαίγνιο που εξόργισε τον Δήμαρχο του Σικάγο, Ραμ Εμανουέλ ο οποίος φρόντισε να εκφράσει δημοσίως την «δυσαρέσκεια» του.

Για μια στιγμή, φαινόταν πως ο σκηνοθέτης θα έχανε την φορολογική ελάφρυνση των τριών εκατομμυρίων δολαρίων που δικαιούταν, λόγω των γυρισμάτων στη περιοχή. Τελικά αυτό δε συνέβη.

Το θετικό buzz του «Chi-Raq» πάντως δεν το εκτίναξε μέχρι τα Όσκαρ. Και ο Σπάικ Λι, χρησιμοποίησε την επέτειο από τη γέννηση του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ (15 Ιανουαρίου 1929 ως αφορμή για να απλώσει την ρητορική του στη μπουγάδα του Twitter: «Δεν στηρίζουμε (τα Όσκαρ), και δεν θα παρευρεθώ στην τελετή, δίχως να θέλω να προσβάλω τους φίλους μου. Αλλά πώς είναι δυνατόν οι είκοσι διεκδικητές των βραβείων ερμηνείας να είναι όλοι λευκοί; Δεν μπορούμε να παίξουμε; Τι διάολο! Ο Κινγκ έλεγε πως έρχεται κάποτε η στιγμή που πρέπει να πάρεις μια θέση που δε θα σε κάνει συμπαθή, αλλά είναι αυτή που ορίζει η συνείδηση σου».

Θυμίζουμε πως το 1999, αναφερόμενος στον Τσάρλτον Ίστον, τότε πρόεδρο της Εθνικής Ένωσης υπέρ της οπλοφορίας, ο σκηνοθέτης δήλωσε χαριτολογώντας, πως «κάποιος πρέπει να τον καθαρίσει μ’ ένα 44άρι», ενώ έχει επιτεθεί πολλές φορές στον Κουέντιν Ταραντίνο για την νέγρικη αργό των ταινιών του. Ο σκηνοθέτης του “Pulp Fiction” απάντησε πως ο Λι «πρέπει να ανέβει σε μια καρέκλα και να μου φιλήσει τον κώλο – έτσι κι αλλιώς κανείς δεν πάει να δει τις ταινίες του».