Κάτι ενόχλησε τις τελευταίες ημέρες τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη. Και αυτό δεν ήταν αποκλειστικά η αναγκαστική παρουσία του ως μάρτυρα στη δίκη για τις μίζες στα εξοπλιστικά. Δεν είναι άλλωστε μόνο τα λείψανα της πολιτικής που ενοχλούν. Η υποδοχή των λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας με τιμές αρχηγού κράτους έχει θορυβήσει τον κ. Σημίτη, πρωτίστως για τους συμβολισμούς που εκπέμπει μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Ο ίδιος ως πρωθυπουργός είχε βάλει σύσσωμη την Εκκλησία απέναντί του για το θέμα της μη αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες και τώρα μάλλον δυσκολεύεται να κατανοήσει την αντιμετώπιση ορισμένων καταστάσεων από τους νέους κυβερνώντες. Είτε αυτές σχετίζονται με την καθημερινότητα είτε με την ωρολογιακή βόμβα της οικονομίας.

Ο Κώστας Σημίτης δείχνει αυτόν τον καιρό ιδιαίτερα ανήσυχος με την κατάσταση στη χώρα. Αμφιβάλλει ακόμη και για την ύπαρξη σχεδίου από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ. Δυσπιστεί για την ειλικρίνεια της διαπραγμάτευσης που λαμβάνει χώρα με επίκεντρο τις Βρυξέλλες και δείχνει να πιστεύει ότι η κυβέρνηση δεν διαθέτει ελαστικότητα, κάτι που ωστόσο μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή.

Ο πρωθυπουργός που ενέταξε την Ελλάδα στην ευρωζώνη βλέπει ακόμη και αδιέξοδο στις διαβουλεύσεις, χωρίς να αποκλείει την έξοδο της χώρας από το ευρώ. Οι ενστάσεις του πρώην πρωθυπουργού για το περιεχόμενο του όρου «πολιτική διαπραγμάτευση» που υιοθετεί ο Αλέξης Τσίπρας είναι πολλές. Στην αντίληψη του Κώστα Σημίτη κάθε διαπραγμάτευση είναι άκρως πολιτική, ακόμη και όταν μια κυβέρνηση χρειάζεται να μιλάει με αριθμούς που αναφέρονται στο ύψος του ελλείμματος. Οτιδήποτε άλλο είναι διαπραγμάτευση με όρους πολιτικού καφενείου. Εξ αυτού του λόγου θεωρεί ότι η κυβέρνηση οφείλει να αντιμετωπίζει με ιδιαίτερη προσοχή τις διεθνείς της σχέσεις και να απαλλαγεί από θεωρίες του τύπου «δεν θέλουμε τους Γερμανούς». Αλλωστε, κινούμενος σε αυτή τη λογική, πιστεύει ότι πρέπει να έχουμε καλές σχέσεις με τη Ρωσία χωρίς να τρέφουμε αυταπάτες ότι η Μόσχα θα δώσει στην Αθήνα τα 50 δισ. ευρώ που της λείπουν. Ενδεχομένως γι’ αυτό φαίνεται πως καταλογίζει στην κυβέρνηση Τσίπρα άγνοια για το πώς σκέφτονται οι άλλοι στο εξωτερικό. Το κλειδί βρίσκεται στο να τους κερδίσεις και όχι στο να τους κάνεις να εξεγερθούν στα συμβούλια υπουργών.

50 ΔΙΣ. ΕΥΡΩ. Ο Κώστας Σημίτης εκτιμά ότι η χώρα χρειάζεται περίπου 50 δισ. για να επιβιώσει. Αρα στο βάθος βλέπει Μνημόνιο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι όροι του πρέπει να δαιμονοποιούνται. Υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρχει φαντασία ώστε να αποφευχθεί η ύφεση. Για το χρέος πιστεύει ότι είναι ουτοπία να ποντάρει κανείς σε συμφωνία για άμεσες ρυθμίσεις. Κάποια στιγμή το χρέος θα ρυθμιστεί, όμως αυτή η στιγμή απέχει.

Συγχρόνως όμως απαιτείται και ένα συγκολλητικό στοιχείο. Που δεν είναι άλλο από τη συνεννόηση. Για τον πρώην πρωθυπουργό επιβάλλεται μια συνεννόηση του ΣΥΡΙΖΑ με δυνάμεις της Κεντροαριστεράς. Η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ είναι αδιέξοδη και οδηγεί τη νέα κυβέρνηση σε λάθος μονοπάτια, όπως αυτό με την περιφορά των λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας και τους χορούς στις παρελάσεις.

Ομως ο κ. Σημίτης εμφανίζεται κατασταλαγμένος ως προς τη στάση της αντιπολίτευσης, εφόσον η συμφωνία κυβέρνησης δανειστών φθάσει προς ψήφιση στη Βουλή. Σκέφτεται ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αφού προβούν στις απαραίτητες δηλώσεις ότι διαφωνούν με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να ψηφίσουν τα μέτρα. Ούτε λόγος να παρουσιαστεί το φαινόμενο οι διαφωνούντες του ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίσουν το ίδιο με την αντιπολίτευση.

Η βαθιά εμπειρία του στην πολιτική τού επιτρέπει να βλέπει τα πράγματα σε βάθος. Δεν δείχνει να ασπάζεται το σενάριο της αριστερής παρένθεσης. Πιστεύει ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα κρατήσει –ενδεχομένως διότι επιθυμεί την εξουσία. Με αυτό το σκεπτικό δείχνει να ανησυχεί μήπως στην προσπάθεια της Αριστεράς να διατηρηθεί στην εξουσία θυσιάσει την πορεία της χώρας στο ευρώ.

Ο ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ. Ο Κώστας Σημίτης συνεργάστηκε επί μακρόν με τον Γιάννη Στουρνάρα για την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ. Και παρακολουθεί με ανησυχία την αντιπαράθεση του Μεγάρου Μαξίμου με τον κεντρικό τραπεζίτη. Δεν είναι οπαδός της άποψης πως πρέπει να γίνεται δημόσια κριτική στον διοικητή της ΤτΕ ούτε θεωρεί σωστό ότι πρέπει να αμφισβητείται η δουλειά του. Για τον επιπρόσθετο λόγο ότι η αρνητική άποψη της κυβέρνησης για τον κ. Στουρνάρα μπορεί να επηρεάζει τις αποφάσεις της ΕΚΤ.

Γενικώς ο πρώην πρωθυπουργός έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Επιζητεί μια νέα Αριστερά που θα στρέφει την πλάτη της στον συντεχνιασμό, στις πελατειακές σχέσεις και στη διαχείριση των δημοσίων πραγμάτων. Που θα αρνούνταν να τοποθετεί στα πόστα τους δικούς της φίλους προτιμώντας τις διαφανείς αξιολογήσεις. Εκεί κάπου έρχεται και η σύγκριση με την περίοδο 2004-2009 και τη νοοτροπία για τα «δικά μας παιδιά».

Τελευταία Νέα