«Ο αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού κ. Ξυδάκης μού εμπιστεύτηκε την τύχη του Εθνικού Θεάτρου σε μια πολύ δύσκολη στιγμή της χώρας». Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια που ακούσαμε χθες το πρωί από τον Στάθη Λιβαθινό, νέο καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, με εμφανή τη διάθεση να πάρει τη σκυτάλη για να επικρατήσουν «ήρεμα νερά» την επόμενη ημέρα. Αργότερα η δήλωση δημοσιοποιήθηκε και σε επίσημο e-mail που έφθασε στα δημοσιογραφικά γραφεία: «Το Εθνικό Θέατρο υπήρξε το σπίτι μου και τώρα θα επιστρέψω σε αυτό. Ο διαχειριστικός έλεγχος θα γίνει άμεσα από τις Αρχές και το νέο Διοικητικό Συμβούλιο. Εγώ όμως, ερχόμενος στο Εθνικό, θα ήθελα να ενώσω το θέατρο και να προσφέρω ό,τι καλύτερο μπορώ. Νιώθω μεγάλη υποστήριξη από τη θεατρική κοινότητα και αυτό με κάνει χαρούμενο και με τιμά».
Θέλοντας για την ώρα να κρατήσει κλειστά τα χαρτιά του, τονίζει πως «δεν είναι η κατάλληλη ώρα να πούμε πολλά. Τώρα έχω ατελείωτη δουλειά». Ανακοίνωσε πάντως πως στενός συνεργάτης του θα είναι ο Θοδωρής Αμπαζής, καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας μέχρι τον ερχόμενο Αύγουστο, στον οποίο ο δήμαρχος της πόλης Κώστας Πελετίδης έχει ανακοινώσει ότι θα προκηρύξει τη θέση για νέο διευθυντή. Κατά τα άλλα, ο Στάθης Λιβαθινός απέφυγε να απαντήσει εάν οι παρεμβάσεις που σχεδιάζει για το πρόγραμμα της επόμενης σεζόν –ήδη έχει ανακοινωθεί –θα είναι μικρές ή μεγάλες.
Λιβαθηνός και Αμπαζής είναι γνώριμοι από παλιά. Συγκεκριμένα από την περίοδο 2001-2007 όταν ο πρώτος βρέθηκε στο τιμόνι της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού –μια πολύ ενδιαφέρουσα περίοδος σύμφωνα με την εκτίμηση πολλών -, ο δεύτερος εργαζόταν ως μουσικός και αμφότεροι συνεργάζονταν με τον ποιητή – μεταφραστήΣτρατή Πασχάλη, τη σκηνογράφοΕλένη Μανωλοπούλου και τη χορογράφοΜαριέλα Νέστορα.
Ηταν 5 Απριλίου του 2002 όταν στο γκαράζ του Εθνικού ανέβηκε πρώτη φορά το «Αγάπης αγώνας άγονος» με τη νεανική ομάδα του σκηνοθέτη, έκανε αίσθηση από την πρώτη στιγμή και έγινε sold out. Η έννοια της ομάδας είναι για τον Στάθη Λιβαθινό διαχρονικά κινητήριος δύναμη.

Γι’ αυτό σχεδόν σε κάθε παραγωγή του φροντίζει να συνεργάζεται με σταθερό πυρήνα καλλιτεχνών (Μαρία Ναυπλιώτου, Δημήτρης Ημελλος, Βασίλης Ανδρέου, Νίκος Καρδώνης, Δημήτρης Παπανικολάου, Μαρία Σαββίδου κ.ά.) –κόντρα μάλιστα στην πεποίθηση αρκετών τεχνοκριτικών που κάνουν λόγο για θεατρική μανιέρα. «Είναι αλήθεια ότι πιστεύω πολύ στην ομάδα» είχε δηλώσει σε πρόσφατη συνέντευξή του στο «Nσυν». «Ανανεώνω όμως την ομάδα με δεύτερη και τρίτη γενιά ηθοποιών. Υπάρχουν πλέον ηθοποιοί νεότεροι στην ομάδα που μοιράζονται τη σπουδή και τη δουλειά μας και βεβαίως μακριά από κάθε έννοια σέχτας και αίρεσης».

ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΣΧΑ ΣΤΗΝ «ΙΛΙΑΔΑ». Γεννημένος στην Αθήνα το 1960, ο ανιψιός του Μάνου Κατράκη που μέχρι σήμερα οραματίζεται μια κρατική σχολή σκηνοθεσίας αποφοίτησε από το Τμήμα Αγγλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και τη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη.

Σπούδασε στο Κρατικό Ινστιτούτο Θεάτρου της Μόσχας, όπου έζησε από το 1984 έως το 1990 (περίοδος της ζωής του για την οποία θα ήθελε κάποια στιγμή να γράψει) και η διπλωματική του παράσταση «Οι Ρόζενγκραντς και Γκίλντενστερν πέθαναν» τιμήθηκε με το Βραβείο Κριτικών της Μόσχας. Επιστρέφοντας στην Αθήνα, ως ηθοποιός, συνεργάστηκε με το Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο του Μάνου Κατράκη, το Απλό Θέατρο του Αντώνη Αντύπα, την Νέα Σκηνή του Λευτέρη Βογιατζή, το Θέατρο του Νότου του Γιάννη Χουβαρδά, το Θέατρο Εξαρχείων, το Αμόρε, τον θίασο του Κώστα Καζάκου και με το Θέατρο Αθηνών της Κατερίνας Μαραγκού.

Η σκηνοθετική του διαδρομή περιλαμβάνει αξιόλογους σταθμούς. Μεταξύ άλλων, έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις «Οικόπεδα με θέα» του Μάμετ, «Πεθαίνω σαν Χώρα» του Δημήτρη Δημητριάδη, «Καζανόβα» της Μαρίνας Τσβετάγιεβα (συμμετοχή στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Podium της Μόσχας), «Ελεονώρα Ντουζέ – Τελευταία νύχτα» με την Ασπασία Παπαθανασίου, το «Νησί των Σκλάβων» του Μαριβό, το «Κτήνος στο Φεγγάρι» του Καλινόσκι και «Φρεναπάτη» του Κούσνερ, τη «Δωδέκατη νύχτα» του Σαίξπηρ, το «Πριν την αποχώρηση» του Τόμας Μπέρνχαρντ, τους «Ρομαντικούς» του Ροστάν με το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας.

Η παράσταση «Ηλίθιος» της Πειραματικής Σκηνής (2006-2007), ωστόσο, ξεχωρίζει μέσα στην παραστασιολογία του ως μια από τις πιο επιτυχημένες θεατρικές διασκευές μυθιστορήματος (πρωτοπαρουσιάστηκε σε δύο τρίωρα μέρη). Το 2009 η σκηνοθεσία του στον «Βασιλιά Ληρ» του Σαίξπηρ για το ΚΘΒΕ τιμήθηκε με το βραβείο Διεθνούς Ρεπερτορίου των Κριτικών Θεάτρου, ενώ το 2011 «χτύπησε» διπλά με τον «Ερωτόκριτο» στο ανακαινισμένο Ακροπόλ και τη «Φόνισσα» στο θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας (με την Μπέττυ Αρβανίτη).

Το 2013 υπέγραψε την πεντάωρη «Ιλιάδα» στη νέα μετάφραση του Δημήτρη Ν. Μαρωνίτη για το Ελληνικό Φεστιβάλ, η οποία ταξίδεψε και στο Διεθνές Φεστιβάλ Μέριδα της Ισπανίας. Τελευταίος του σταθμός, ο «Γάμος του Φίγκαρο» του Μπομαρσέ που ανέβηκε πριν από λίγες εβδομάδες στο Μέγαρο Μουσικής.

Ο Στάθης Λιβαθινός είναι παντρεμένος με τη σκηνοθέτιδα Γιολάντα Μαρκοπούλου με την οποία έχει μία κόρη, ενώ έχει άλλα δύο παιδιά από τον προηγούμενο γάμο του με ρωσίδα μουσικό.

ΧΑΤΖΑΚΗΣ. H χθεσινή συνέντευξη Τύπου που έδωσε στο δικηγορικό του γραφείο ο νομικός Αντώνης Βγόντζας παρουσία του Σωτήρη Χατζάκη είχε στόχο «να καταγγείλει τον μηχανισμό πολιτικής δίωξης». Μεταξύ άλλων τονίστηκε πως ο πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού έχει προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας με αίτημα την ακύρωση της απόφασης ανάκλησης του διορισμού του (η προσωρινή απόφαση αναμένεται μέσα στο επόμενο δίμηνο) και πως διεκδικεί χρηματική αποζημίωση (χωρίς να διευκρινίζεται το ακριβές ποσό) για προσβολή της προσωπικής του τιμής και υπόληψης.

Πρόταση για αμισθί θητεία

Σύμφωνα με πληροφορίες, πρόθεση-πρόταση του νέου καλλιτεχνικού διευθυντή είναι να υπηρετήσει το Εθνικό Θέατρο αμισθί, τουλάχιστον για το πρώτο διάστημα που θα βρεθεί στο τιμόνι του. Ο Στάθης Λιβαθινός επιβεβαιώνει στο «Νσυν» την πρόθεσή του, την οποία μάλιστα έχει ήδη εκφράσει στους ιθύνοντες, διευκρινίζει ωστόσο ότι ακόμη δεν έχει λάβει σχετική απάντηση.

Τελευταία Νέα