Η διεθνής αγορά είναι εκείνη που δείχνει τον δρόμο. Και οι ελληνικές επιδιώξεις ενισχύουν τις χαμηλές απαιτήσεις. Λιγοστεύουν πλέον οι ομάδες που ξοδεύουν τα πολλά χρήματα για να αγοράσουν ποδοσφαιριστές. Οι εξαιρέσεις του ευρωπαϊκού χάρτη απηχούν τις οικονομικές δυνατότητες μεγαθηρίων. Η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μάντσεστερ Σίτι, η Τσέλσι, η Μπάγερν Μονάχου (κ.ά.) θα ξοδέψουν τα πολλά γιατί θα τα πάρουν πίσω (σε χρήμα και τίτλους). Οι υπόλοιπες θα ξεψαχνίσουν τις αγορές, θα ασπαστούν τη διαδικασία της συνιδιοκτησίας, θα ψάξουν για τα (πολλά) λαχεία της ελεύθερης αγοράς. Εχοντας πάντοτε κατά νου το πώς θα εξελίξουν ποδοσφαιριστές για να τους πουλήσουν σε ομάδες που θα έχουν, έστω και μικρό, προϋπολογισμό για αγορές. Την ίδια ώρα ο έλληνας ποδοσφαιρόφιλος, ο οποίος είναι και έλληνας πολίτης οικονομικής ύφεσης, ονειρεύεται παικταράδες. Ο μέσος οπαδός της ΑΕΚ θέλει πίσω τον Σκόκο, παίκτη ο οποίος δεν πείθεται με απολαβές μικρότερες του ενός εκατ. ευρώ ετησίως. Την ίδια ώρα ο κατά τεκμήριο πιο ποιοτικός ποδοσφαιριστής της Ενωσης, ο διεθνής μέσος Πέτρος Μάνταλος, έχει λαμβάνειν 120.000 ευρώ ετησίως για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Και αυτό είναι το παράδειγμα που χρησιμοποιείται ως αντίλογος. Δεν είναι απαραίτητο να ξοδέψεις πολλά για να έχεις στην ομάδα σου καλούς παίκτες με υψηλή αξία μεταπώλησης. Εξυπακούεται ότι κάποια στιγμή οι επιλογές από το εξωτερικό είναι μονόδρομος!

Δεν ξέρουν τι ζητούν

Οι ομάδες οι οποίες διαθέτουν καλούς έλληνες παίκτες υπάρχουν φορές που δεν ξέρουν τι ζητούν σε οικονομικά ανταλλάγματα!

Η απόκτηση των Μάνταλου, Κολοβέτσιου και Μπακάκη από την ΑΕΚ προϋπέθετε όχι μόνο την επιθυμία των προαναφερθέντων να υπηρετήσουν το πλάνο που τους αναλύθηκε, αλλά και τη λογική προσέγγιση του θέματος από τους ιδιοκτήτες των συλλόγων στους οποίους αγωνίζονταν.

Κοστολόγησαν σωστά τους ποδοσφαιριστές, επέδειξαν διάθεση διαπραγμάτευσης και οι συμφωνίες επετεύχθησαν. Οταν όμως (επί παραδείγματι) ο Αστέρας Τρίπολης πιστεύει ότι δικαιούται να ζητεί ένα ποσό κοντά στο 1 εκατ. ευρώ για να παραχωρήσει τον Κουρμπέλη, εύκολα κανείς μπορεί να αντιληφθεί ότι ο (εγχώριος) αγοραστής θα κάνει πίσω.

Αφενός διότι δεν έχει πειστεί ότι ο εν λόγω παίκτης είναι αυτός που θα κάνει τη διαφορά σε ομάδα πρωταθλητισμού, αφετέρου διότι ένα τέτοιο ποσό θα μπορούσε να δαπανηθεί σε συμβόλαιο ποδοσφαιριστή εγνωσμένης αξίας και ποιότητας. Αναγνωρισμένου όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς.

Εποχή λιτότητας

Σε εποχή λιτότητας ζούμε. Ακόμα και ο Ολυμπιακός με τα εξασφαλισμένα έσοδα των 20 εκατ. ευρώ ετησίως θα την ψάξει φέτος για έξυπνες λύσεις χαμηλού κόστους.

Δεν έπραξε λάθος με τις περιπτώσεις των Μαζουακού και Ελαμπντελαουί. Κέρδος θα του φέρουν.

Παρίσι ξανά

Οι Γάλλοι είπαν «oui» στο να διεκδικήσει το Παρίσι την επιστροφή των Ολυμπιακών Αγώνων ύστερα από 100 χρόνια και πάλι στη γαλλική πρωτεύουσα το 2024. Το δημοτικό συμβούλιο του Παρισιού ψήφισε υπέρ της διεκδίκησης των Αγώνων ενώ η δήμαρχος Αν Ινταλγκό έχει την υποστήριξη και της κυβέρνησης. Η υποψηφιότητα πρέπει να κατατεθεί μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου και μέχρι στιγμής ενδιαφέρον έχουν εκδηλώσει η Ρώμη, το Αμβούργο και η Βοστώνη.

Τελευταία Νέα