Φιλολογικά μιλώντας, εκτός από τραγούδια, έχει γράψει… και τι δεν έχει γράψει, για να είμαστε ακριβείς. Μυθιστορήματα όπως «Η δε όνος είδεν άγγελον», σενάρια για το «Proposition» και το σίκουελ του «Μονομάχου» (που δεν πρέπει να πολυάρεσε στον Ράσελ Κρόου), ένα λιμπρέτο ή τον πρόλογο σε μια έκδοση του Κατά Μάρκον Ευαγγελίου. Και ποίηση έχει γράψει, σε τετράδια όμως σε σημειωματάρια ή κάτι παρόμοιο. Οχι δηλαδή όπως το τελευταίο στιχουργικό πόνημά του –που δεν ήθελε να θυμίζει το καλό αλλά στοιχειωμένο «Push the sky away» –ο οίστρος για το οποίο έτυχε να τον βρει στα μισά μιας πτήσης προς το Νάσβιλ και τον ανάγκασε να χρησιμοποιήσει το πλησιέστερο κομμάτι χαρτί, που δεν ήταν άλλο από τη σακούλα εμετού στη μπροστινή θέση.

Οπως και να ‘χει, το εκτεταμένο ποίημα που ο Νικ Κέιβ προφανώς ονόμασε «The Sick Bag Song» μιλά για έναν μουσικό στην έκτη δεκαετία της ζωής του, που περιοδεύει, κάνει διαλείμματα, βάφει τα μαλλιά του μαύρα σαν τη «λεία, μελανή φτερούγα ενός κορακιού», θυμάται τα παιδικά του χρόνια και που παρ’ όλα αυτά δεν είναι ο ίδιος. Ναι καλά, θα πουν οι δύσπιστοι και δίκιο θα έχουν. Το «Τραγούδι της εμετοσακούλας» δεν φωτογραφίζει απλώς τον δημιουργό του και τους αναστοχασμούς ή τις αυτοκατηγορίες του, αλλά περιλαμβάνει και εν μέρει αληθινές κατά δήλωσή του συναντήσεις με συναδέλφους του: μία τον θέλει να ξυπνάει πλάι στην πισίνα του, αντικρίζοντας τον Μπράιαν Φέρι σαν φάντη μπαστούνι, ο οποίος παραπονιέται για δημιουργικό τέλμα, ενώ σε μια άλλη, στο Γκλάστονμπερι, περπατάει μες στις λάσπες, στέκεται μπροστά του και λέει «μου αρέσει αυτό που κάνεις» ο ίδιος ο Μπομπ Ντίλαν.

ΑΠΟ 41 ΕΩΣ 1.026 ΕΥΡΩ. Τα καθημερινά αντικείμενα κάθε λογής δεν είναι ιδιαίτερα καινούργιο εργαλείο καλλιτεχνικής έκφρασης, συχνά δε, το ευτελές της αξίας τους είναι που τα κάνει μεταξύ άλλων περιζήτητα. Το «The sick bag song» κυκλοφορεί μέσω των ιστοσελίδων nickcave.com και thesickbagsong.com, σε δύο εκδοχές: μία απλή προς 41 ευρώ που κυκλοφορεί σήμερα και μία επαυξημένη, σε περιορισμένα αντίτυπα, διαθέσιμα από τις 4 Ιουνίου, προς 1.026 ευρώ παρακαλώ. Εκτός από την πολυτελή έκδοση που περιλαμβάνει μία σακούλα-φετίχ με την υπογραφή του Κέιβ, η συμβατική περιλαμβάνει φυσικά, φωτογραφίες των «χειρογράφων». Δεν πειράζει, τουλάχιστον όχι για όσους ενδιαφέρονται για το περιεχόμενο. «Υπάρχει κάτι στην ποίηση», έλεγε ο Κέιβ εσχάτως, «που μοιάζει να ζει μέσα στο μυαλό σου. Και είναι σχεδόν σαν να μπορείς να προβάλλεις τις σκέψεις σου πάνω στη σελίδα».