Τίποτα σε αυτή τη συνηθισμένη –για τα πρότυπα του Λουξεμβούργου –μονοκατοικία δεν μαρτυρά ότι αποτελεί την έδρα δύο εταιρειών που σχετίζονται με μερικούς από τους υψηλότερους τζίρους στην Ελλάδα. Στην κυριολεξία τίποτα: οι επωνυμίες τους δεν αναγράφονται ούτε στο κουδούνι ούτε στο γραμματοκιβώτιο δίπλα ακριβώς από την είσοδο. Το μόνο που μαρτυρά ότι στη συγκεκριμένη διεύθυνση εδρεύουν οι αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ Boval και Kar-Tess Holding, μέτοχοι της Coca-Cola 3E, είναι ένα φύλλο της εφημερίδας της κυβέρνησης του Μεγάλου Δουκάτου. Και οι δύο εταιρείες είχαν προσεγγίσει τις Αρχές του Λουξεμβούργου με μια προτεινόμενη φορολογική συμφωνία που ενέπλεκε συνολικά 159 εκατομμύρια ευρώ. Η συγκεκριμένη συμφωνία, η οποία συντάχθηκε για λογαριασμό των Boval και Kar-Tess από την PricewaterhouseCoopers Λουξεμβούργου, έλαβε έγκριση την ίδια ημέρα που υποβλήθηκε και ήταν ανάμεσα στις εκατοντάδες που διέρρευσαν στο ICIJ.

Ηταν Δεκέμβριος του 2010 όταν το Λουξεμβούργο, έπειτα από επανειλημμένες πιέσεις της ΕΕ, αναγκάστηκε να καταργήσει ολοκληρωτικά έναν νόμο που επέτρεπε σε εταιρείες holding την απαλλαγή από τον φόρο εισοδήματος και τη φορολόγηση των κεφαλαιακών κερδών. Οι πιέσεις είχαν αρχίσει αρκετά χρόνια πριν, καθώς εγείρονταν σοβαρά θέματα ανταγωνισμού για τις εταιρείες εκείνες που δεν μπορούσαν να απολαμβάνουν τα ίδια προνόμια σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και οι οποίες φορολογούνταν. Μάλιστα είχε αναφερθεί ότι η μη φορολόγηση των εισοδημάτων και των κερδών θα θεωρηθεί «παράνομη κρατική ενίσχυση». Ο συγκεκριμένος νόμος –ή «καθεστώς», όπως το είχαν ονομάσει –άρχισε να εφαρμόζεται το 1929 και σύμφωνα με ειδικούς σε διεθνή φορολογικά ζητήματα σηματοδοτούσε τη γέννηση ενός «οφσόρ κέντρου» στην καρδιά της Ευρώπης. Κατά τη διάρκεια των επόμενων δεκαετιών χιλιάδες εταιρείες holding –συμμετοχών –θα προτιμούσαν ως έδρα τους το Μεγάλο Δουκάτο για να υπαχθούν στον νόμο 1929 και να γλιτώσουν φόρους. Ανάμεσά τους η Boval και η Kar-Tess.

ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΕΙΣ. Στη συμφωνία των Boval και Kar-Tess με τις φορολογικές Αρχές του Μεγάλου Δουκάτου, που αποκτήθηκε από το ICIJ, αναφέρονται με λεπτομέρειες η φορολογική αντιμετώπιση των εταιρειών μετά την αποκήρυξη του καθεστώτος 1929 καθώς και τα βήματα για τη μεταφορά 59 εκατομμυρίων ευρώ στο Λουξεμβούργο αρχικά και άλλων 100 εκατομμυρίων σε δεύτερη φάση προς τις Βρετανικές Παρθένους Νήσους, σε εταιρεία μέτοχο της Boval, χωρίς να παρακρατηθούν φόροι.

«Πριν από τη μετατροπή τους σε πλήρως φορολογήσιμες εταιρείες, η Kar-Tess θα διανείμει στην Boval περίπου 59 εκατομμύρια ευρώ» αναφερόταν και επισημαινόταν ότι το συγκεκριμένο μέρισμα θα πληρωθεί από χρήματα που έλαβε η Kar-Tess απευθείας από την Coca-Cola 3E με έδρα τότε στην Ελλάδα. Στη συνέχεια, σύμφωνα με το σχέδιο, η Boval διανέμει περίπου 100 εκατομμύρια ευρώ στη μέτοχό της Lavonos με έδρα στις Βρετανικές Παρθένους Νήσους. «Η υποχρέωση των 100 εκατομμυρίων ευρώ της Boval προς τον μέτοχό της από τη διανομή μερισμάτων θα διευθετηθεί μέσω έντοκου δανείου που παρέχεται από τη Lavonos» επισημαίνεται στην εγκεκριμένη από τις Αρχές του Λουξεμβούργου συμφωνία.

Αν το συγκεκριμένο ποσό διανεμόταν από την εταιρεία του Μεγάλου Δουκάτου προς την εταιρεία των Βρετανικών Παρθένων Νήσων απευθείας, θα έπρεπε να παρακρατηθεί φόρος στο Λουξεμβούργο, καθώς δεν υπάρχει συμφωνία αποφυγής διπλής φορολόγησης μεταξύ των δύο χωρών. Ομως τα χρήματα, όπως φαίνεται στο σχέδιο, θα περνούσαν στη Lavonos μέσω των τόκων του δανείου και έτσι δεν θα εμφανίζονταν ως μέρισμα το οποίο φορολογείται όταν διανέμεται στον φορολογικό παράδεισο της Καραϊβικής.