Ο Φώτης Κουβέλης διαφοροποιείται ελαφρώς από τη στάση της ΔΗΜΑΡ στο καυτό ζήτημα της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας και αυτήν τη φορά αποφεύγει να διαβλέψει ότι η χώρα θα οδηγηθεί σε κάλπες συνδέοντας την επιλογή του κόμματός του και με την πολιτική συγκυρία.
Ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς σχεδόν δύο μήνες μετά τις ευρωεκλογές εξηγεί ότι δεν όφειλε να παραιτηθεί στα μέσα ενημέρωσης, καθώς την ηγεσία «μού την εμπιστεύθηκαν οι σύντροφοί μου», αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να είναι εκ νέου υποψήφιος στο Συνέδριο και ασκεί κριτική στη μειοψηφία του κόμματος γιατί θα απόσχει από τις εργασίες του. «Οι διαφωνίες δεν επιλύονται στα τηλεπαράθυρα» σχολιάζει δηκτικά. Ο Φ. Κουβέλης απευθύνεται εμμέσως στον Σπύρο Λυκούδη λέγοντας ότι κάνει λάθος η μειοψηφία που δεν δέχεται τον εσωτερικό διάλογο και εκφράζει τη βεβαιότητα ότι η ΔΗΜΑΡ θα μπει και πάλι στη Βουλή.
Για τις κυβερνητικές συνεργασίες επισημαίνει πως Κεντροαριστερά και Αριστερά οφείλουν να αναζητήσουν προγραμματικές συμπτώσεις χαρακτηρίζοντας θετική την εγκατάλειψη της κομματικής αυτάρκειας από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Κύριε Πρόεδρε, το κόμμα σας βρίσκεται σε μια εξαιρετικά δύσκολη καμπή. Μοιάζει να απειλείται με διάλυση.
Τι είδους συνέδριο θα κάνετε τον Σεπτέμβριο με απούσα τη μειοψηφία του κόμματος;
Θα θέσετε εκ νέου υποψηφιότητα;
Τι απαντάτε σε όσους πιστεύουν ότι έπρεπε να παραιτηθείτε μετά τις ευρωεκλογές;
Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι εκείνη η κίνησή σας θεωρήθηκε προσχηματική.
Δεν θεωρείτε ότι η στρατηγική των συμμαχιών της Δημοκρατικής Αριστεράς απέτυχε;
Γιατί αποπέμψατε τον κ. Ψαριανό, ενώ οι διαγραφές δεν προβλέπονται από το Καταστατικό σας;
Ηταν προσωπικό το θέμα με τον βουλευτή;
Η ΔΗΜΑΡ όμως φυλλορροεί. Ο κ. Οικονόμου και η κυρία Μάρκου ανεξαρτητοποιήθηκαν, άλλα δύο στελέχη της Κεντρικής Επιτροπής παραιτήθηκαν…
Γιατί αποφασίσατε τώρα συμμετοχή στον διάλογο για την Κεντροαριστερά;
Πολλοί πιστεύουν ότι λόγω της εκλογικής δύναμης του κόμματός σας αναγκάζεστε να προσέλθετε σε διάλογο και μάλιστα και με το ΠαΣοΚ…
Αν σας ζητηθεί να συναινέσετε στην προεδρική εκλογή;
Το Ποτάμι γιατί σάς απαξίωσε πολιτικά ως κόμμα;
«Συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και κριτική»
Τελικώς, ποιες είναι οι σχέσεις ΔΗΜΑΡ – ΣΥΡΙΖΑ;
Η Δημοκρατική Αριστερά αντιμετωπίζει τον ΣΥΡΙΖΑ ως δύναμη του προοδευτικού χώρου, χωρίς να υποστέλλει την κριτική της. Θεωρούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να επιχειρεί μια επικίνδυνη ακροβασία μεταξύ ρεαλιστικών θέσεων και ανεδαφικών δογματισμών. Είναι θετικό, βέβαια, ότι με πρόσφατες κινήσεις του δείχνει να εγκαταλείπει την αντίληψη της κομματικής αυτάρκειας και να προσανατολίζεται στην αναζήτηση κοινών τόπων με άλλες δυνάμεις σε υπαρκτά κοινωνικά μέτωπα. Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ ότι ο χώρος της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς οφείλουν χάριν της χώρας και της κοινωνίας να αναζητήσουν προγραμματικές συμπτώσεις.
Θα μπορούσατε να επιστρέψετε στην Κουμουνδούρου έστω και ως σύμμαχοι;
Η πολιτική και οργανωτική αυτοτέλεια της Δημοκρατικής Αριστεράς είναι δεδομένη. Στην πρόσφατη απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματός μας, όπου αποφασίστηκε η πρωτοβουλία για τον διάλογο στην Κεντροαριστερά και τη διαμόρφωση μιας νέας προοδευτικής διακυβέρνησης, υπογραμμίζεται ρητά η ανάγκη να διαφυλαχθεί η αυτονομία μας, την οποία και δεν εκχωρούμε.
Ποιες είναι οι σχέσεις σας με τη μεταρρυθμιστική τάση και τον Σπύρο Λυκούδη;
Θα ήθελα να είναι συντροφικές. Τους λέω, πάντως, ότι κάνουν λάθος, μη αποδεχόμενοι ουσιαστικά τον διάλογο στο εσωτερικό του κόμματός μας. Εχω πλήρη αίσθηση πού μπορούμε να συμπέσουμε και πού ακριβώς διαφωνούμε. Για να το κάνουμε, όμως, θα πρέπει να κάτσουμε στο ίδιο τραπέζι. Δεν κατάλαβα ποτέ ούτε πώς έφθασαν στην απόφαση να μην πάρουν μέρος στο Συνέδριο – άρα και στα όργανα – της Δημοκρατικής Αριστεράς ούτε πώς σκέφτονται το μέλλον τους στο κόμμα.
Φοβάστε ότι η ΔΗΜΑΡ κινδυνεύει να μην μπει στη Βουλή στις επόμενες εθνικές εκλογές;
Η Δημοκρατική Αριστερά θα παλέψει και θα πετύχει την κοινοβουλευτική της εκπροσώπηση. Σας το είπα και εισαγωγικά: η κοινωνία και το πολιτικό σύστημα χρειάζονται έναν χώρο όπως ο δικός μας, που θα ανασυστήσει το προοδευτικό τόξο και θα δοκιμάσει να μειώσει τις αποστάσεις που δημιούργησε μεταξύ της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς ο νέος διπολισμός. H χώρα μπορεί και πρέπει να κατακτήσει μια νέα προοδευτική διακυβέρνηση στην οποία χωρούν όλοι, εκτός από τις πολιτικές που βύθισαν την κοινωνία στην απόγνωση και την οικονομία στο υφεσιακό τέλμα. Χωρούν και η Κεντροαριστερά και η Αριστερά. Μια Αριστερά απαλλαγμένη από τον λαϊκισμό και μια Κεντροαριστερά αυτόνομη και ισχυρή, απεξαρτημένη από τη στρατηγική σύμπλευση με τη ΝΔ.
Πότε θα γίνουν εκλογές;
Εκλογές μπορούν να γίνουν εντός του 2014 για δύο λόγους: είτε λόγω αδυναμίας της παρούσας Βουλής να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας είτε με πρωτοβουλία της κυβέρνησης και με την επίκληση μείζονος εθνικού λόγου. Θεωρώ ότι και τα δύο ενδεχόμενα είναι ανοιχτά, αν και το δεύτερο, το ενδεχόμενο ενός εκλογικού αιφνιδιασμού, το φθινόπωρο, μοιάζει να το μπλοκάρουν το δυσμενές για την κυβέρνηση αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και η νέα γενιά επαχθών μέτρων που θεωρώ ότι φέρνουν οι δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί.
Θα έρθει και νέο Μνημόνιο;
Ακόμα και αν δεν έρθει νέο Μνημόνιο υπό την τυπική έννοια ενός νέου δανείου και μιας νέας συμφωνίας με τους δανειστές, είναι σαφές ότι ήδη έχουν έρθει νέα μέτρα μνημονιακής προέλευσης και αντίστοιχης λογικής. Αλλα από αυτά γιατί τα φέρνουν όντως οι απαιτήσεις της τρόικας κι άλλα γιατί τα προωθεί η ίδια η κυβέρνηση, κλείνοντας το μάτι σε ποικιλώνυμα ιδιωτικά συμφέροντα. Κοιτάξτε τους νέους οικονομικούς συσχετισμούς που διαμορφώνονται. Σήμερα διαλύεται η μεσαία τάξη. Σήμερα συγκροτείται η απόλυτη κυριαρχία του τραπεζικού συστήματος στη διαμόρφωση των οικονομικών συσχετισμών στη χώρα. Αν δεν υπάρξει μια άλλη διακυβέρνηση, το μοντέλο του απόλυτου νεοφιλελεύθερου συντηρητισμού θα ισοπεδώσει τα εργασιακά δικαιώματα και θα εξαφανίσει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.